รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 279

หวังหว่านจือยอมพิจารณาเงินห้าพันล้าน แสดงว่าเธอสามารถหาเงินห้าพันล้านได้

วันรุ่งขึ้น

เอสทีกรุ๊ป

ห้องทำงานประธาน

แสงแดดสีทองส่องผ่านหน้าต่างบานใหญ่ที่สูงจากพื้นจรดเพดาน สะท้อนให้เห็นห้องทำงานที่สะอาดสะอ้าน

ฟู่สือถิงเปิดรายชื่อนักศึกษาระดับปริญญาเอกที่เกี่ยวข้องกับศาสตราจารย์หูชิงที่เขาเคยรวบรวมไว้อีกครั้ง

ข้อมูลที่เว่ยเจินเปิดเผยออกมาเมื่อคืนนี้ ว่าลูกศิษย์ผู้ติดตามของศาสตราจารย์หู ไม่ใช่ชายวัยกลางคน แล้วก็ไม่ใช่เพศชาย

ด้วยวิธีนี้ ขอบเขตลดลงไปมาก

ทันใดนั้นสายตาของเขาก็ตกลงบนชื่อฉินอันอัน

ฉินอันอันเองก็เป็นนักศึกษาปริญญาเอกของศาสตราจารย์หู

เพราะว่าฉินอันอันไม่ได้ทำงานด้านการแพทย์หลังจากเรียนจบระดับปริญญาเอก ดังนั้นในตอนนั้นเขาจึงเพียงแค่ดูประวัติช่วงนักศึกษาปริญญาเอกอย่างคร่าว ๆ เท่านั้น

ประวัติของเธอเรียบง่ายมาก

ทำงานเชิงวิชาการ เผยแพร่บทความวิจัย

เขาค้นหาบทความวิจัยที่เธอโพสต์บนอินเตอร์เน็ต

แค่เหลือบมอง เขารู้สึกว่ากำลังอ่านหนังสือจากสวรรค์ ดังนั้นเขาเลยยอมแพ้

บางที ฉินอันอันไม่ได้ธรรมดาแบบที่เขาคิด

ถ้าหากเธอมีคุณสมบัติระดับปานกลาง ศาสตราจารย์หูคงไม่รับเธอเป็นนักเรียน

เมื่อคืนนี้เว่ยเจินพูดว่าเขาไม่คู่ควรจะเป็นนักเรียนของศาสตราจารย์หู ดังนั้นจึงเป็นผู้ช่วยของศาสตราจารย์หู

ในเมื่อฉินอันอันมีคุณสมบัติและความสามารถ ทำไมหลังจากเรียนปริญญาเอกจบแล้ว ถึงไม่ทำงานด้านการแพทย์ต่อ?

แค่เพราะต้องการหาเงินเท่านั้นจริง ๆ เหรอ?

ถ้าเพื่อหาเงิน ทำไมเธอต้องไปเรียนปริญญาเอกของศาสตราจารย์หู ให้เสียเวลาไปสองปีด้วย?

ฟู่สือถิงหยิบปากกาขึ้นมาแล้วเขียนชื่อเธอลงบนกระดาษ

“พ่อคะ ฉินกรุ๊ปถูกสร้างขึ้นใหม่แล้วนะคะ หวังฉีเทียนก็ถูกจับแล้ว พ่อหลับให้สบายนะคะ!”

ลมเย็นพัดมา เสียงโทรศัพท์ในกระเป๋าก็ดังขึ้น

ฉินอันอันหยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋า เห็นว่าเป็นสายของหวังหว่านจือ เธอไม่ได้หลบเลี่ยงและกดรับสาย

“ฉินอันอัน ฉันพิจารณาแล้ว ฉันจ่ายห้าพันล้านภายในครั้งเดียวไม่ไหว แต่ฉันสามารถออกหนังสือเป็นหลักฐานให้เธอได้นะ ฉันรับรองว่าจะจ่ายให้หมดภายในหนึ่งปี!” หวังหว่านจือไม่ได้นอนทั้งคืน น้ำเสียงของเธออ่อนเพลียอย่างมาก

เธอไม่อยากเอาเงินห้าพันล้านมาช่วยหวังฉีเทียนน้องชายของเธอ

แต่พ่อแม่ใช้ความตายมาบังคับเธอ!

เธอทำได้เพียงกล้ำกลืนความคับข้องใจลงท้องไปเท่านั้น

“โอ้” ฉินอันอันตอบกลับอย่างเย็นชา “ถ้าหาเงินห้าพันล้านมาไม่ได้แล้วจะมีอะไรให้คุยอีกล่ะ?”

หวังหว่านจือตะลึงไปชั่วครู่ ตามด้วยการโวยวาย “เธอหมายความว่ายังไง?! เธอบอกเองไม่ใช่เหรอว่าขอแค่ฉันจ่ายให้เธอห้าพันล้าน ก็จะยอมไกล่เกลี่ยเป็นการส่วนตัว?!”

“ทักษะการทำความเข้าใของคุณแย่ขนาดนี้เลยเหรอ? เมื่อวานฉันบอกว่าถ้าคุณจ่ายห้าพันล้าน ฉันจะพิจารณาเรื่องไกลเกลี่ยให้ ตอนนี้ฉันพิจารณาแล้ว ว่าตัดสินใจจะดำเนินการตามกระบวนการทางกฎหมายและปล่อยให้หวังฉีเทียนตายในคุก” ฉินอันอันมองไปที่หลุมศพของพ่อแล้วพูดอย่างเย็นชา