รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 392

เธอควรรู้สึกเจ็บปวดหรือเสียใจถึงจะถูก

ทว่าไม่มีน้ำตาไหลออกมาและไม่มีความรู้สึกใด ๆ เกิดขึ้นในใจเลย

รู้สึกเพียงแค่ปวดหัวมาก ปวดจนกระทั่งแม้เพียงหายใจเบา ๆ ก็ยังฆ่าเธอได้

เธออยากลุกขึ้นมา แต่ร่างกายทั้งปวดร้าวทั้งเจ็บปวด

เธอมีไข้

เห็นได้ชัดว่าร่างกายเธอร้อนมาก แต่กลับรู้สึกหนาวอย่างรุนแรง

หลังจากฟู่สือถิงคุยโทรศัพท์เสร็จ เขาก็ส่งคืนให้บอดี้การ์ด

บอดี้การ์ดชี้ไปทางเตียง

เขามองไปที่เตียงทันที

ดวงตาของเธอเปิดอยู่ แต่ใบหน้ากลับไร้ชีวิตชีวา

เห็นได้ชัดว่าเธอตื่นแล้ว แต่ไม่ต่างอะไรกับตาย

เขาเกลียดที่เธออยู่ในสภาพนี้!

เขาอยากให้เธอทะเลาะกับเขามากกว่า!

เขาก้าวเท้ายาวมาที่เตียง นิ้วเรียวยาวบีบคางเธอ

อุณหภูมิที่ร้อนจัดของเธอ ทำให้เขาปล่อยมือทันที!

“ไปเรียกหมอมา!” เขาสั่งบอดี้การ์ดด้วยน้ำเสียงเฉียบขาด

บอดี้การ์ดรีบไปเชิญคุณหมอทันที

หลังจากบอดี้การ์ดไปแล้ว เธอก็หันหน้าไปอีกด้าน

เธอไม่อยากมองเขา

เขาโกรธและบีบคางเธออีกครั้งด้วยฝ่ามือใหญ่ บังคับให้เธอหันมามองเขา “ฉินอันอัน คุณเคยคิดหรือเปล่า ถ้าคุณตาย ลูกทั้งสองคนของคุณจะอยู่ยังไง? พวกเขาเพิ่งโทรมาหาผม”

เธอเคยคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้

เธอเคยคิดตอนวิ่งชนกำแพงคอนกรีตเมื่อวาน

ถ้าหากเธอตาย ไมค์จะช่วยเลี้ยงดูลูกของเธอให้เติบโตต่อไปได้

หลีเสี่ยวเถียนจะไปเยี่ยมลูกของเธอเป็นครั้งคราว

แล้วยังมีพี่เว่ยอีก…

เธอไม่กังวลเลยว่าหลังจากตัวเองตาย ลูกทั้งสองจะมีชีวิตที่น่าสังเวช

พวกเด็ก ๆ จะมีชีวิตที่ทรมานเมื่อตกอยู่ในมือของเขาเท่านั้น

คุณหมอถอนหายใจแล้วเดินออกจากห้องไป

เมื่อประตูปิดลง เธอยกมือขึ้นแล้วดึงเข็มบนหลังมือออก!

บนหลังมือขาว มีเลือดสีแดงสดไหลออกมา!

ครึ่งชั่วโมงต่อมา ฟู่สือถิงยกอาหารเย็นเข้ามาในห้อง

ดวงตาแหลมคมที่ล้ำลึกของเขามองเห็นเข็มน้ำเกลือที่ถูกดึงออก ยากำลังหยดลงมาจากปลายเข็ม

สีหน้าของเขาเลวร้ายราวกับความตายในฉับพลัน!

เธออยากตายจริง ๆ!

ถ้าหากไม่ได้เป็นไข้สูงเช่นนี้ เธอคงลุกจากเตียงไปทันที!

หรือไม่ก็กระโดดออกทางหน้าต่าง!

หรืออาจจะชนกำแพงอีกรอบ!

“ฉินอันอัน! คุณอยากตาย แต่ผมไม่ให้คุณตายหรอก!” เขาวางอาหารเย็นลงบนโต๊ะ หยิบทิชชู่มาเช็ดเลือดออกจากหลังมือของเธอ

ดวงตาเธอปิดและไม่เคลื่อนไหว

เขาตะลึง ราวกับคิดอะไรได้บางอย่าง ทันใดนั้นเขาตะโกนเรียกชื่อเธอ “ฉินอันอัน!”