รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 413

ไมค์หยิบแก้วน้ำขึ้นมา “เกิดอะไรขึ้นกับเจ้านายของคุณเหรอ? อย่ามาหาฉินอันอันทุกครั้งที่มีเรื่อง...”

“เขาตายแล้ว” โจวจื่ออี้รู้สึกเสียใจมาก

ไมค์ส่งเสียง พู่ และน้ำในปากก็พุ่งออกมา “อย่ามาล้อเล่นสิ คุณพูดว่าเขาตายแล้ว...เขาตายได้ยังไง?”

“ไม่รู้ ในอินเทอร์เน็ตบอกว่าเขาตายแล้ว”

ไมค์พูดไม่ออกเมื่อเห็นว่าเขาดูเหมือนจะมีน้ำตาไหลออกมาจึงวางแก้วน้ำลงแล้วเดินไปที่ห้องทันที

“ไม่ต้องกังวล ผมจะโทรไปถามฉินอันอัน...เมื่อวานตอนเที่ยงเธอโทรหาผม บอกว่าเธอไม่ได้เจ็บมากแล้ว และเธอจะกลับมาในอีกไม่กี่วัน ตอนนั้นเธอไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับฟู่สือถิงเลย...”

“เมื่อช่วงหัวค่ำของเมื่อคืนเกิดขึ้น” โจวจื่ออี้เดินตามเขาเข้าไปในห้อง “โทรศัพท์มือถือของเขาติดต่อไม่ได้ บอดี้การ์ดของเขาก็ไม่รับสาย ผมอยู่กับเขามาหลายปีแล้ว นี่เป็นครั้งแรกที่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น”

ไมค์เปิดโทรศัพท์ กดหมายเลขของฉินอันอัน และเปิดลำโพงในขณะเดียวกัน

ใช้เวลารอสายสักพักก่อนที่สายจะถูกเชื่อมต่อ

“ฉินอันอัน!” ไมค์รู้สึกกังวลใจตามโจวจื่ออี้ เขาเริ่มวิตกกังวล “ฉันได้ยินมาว่าฟู่สือถิงตายแล้ว เกิดอะไรขึ้นเหรอ? คงไม่ได้เกี่ยวข้องกับเธอใช่ไหม?”

ฉินอันอันนอนมองเพดานอยู่บนเตียงและพูดด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง “ฉันเป็นคนทำเอง”

ไมค์ “!!!”

โจวจื่ออี้ “...”

“ฉันเป็นคนทำเอง” เธอพูดอีกครั้ง

“เธอ...เธอโอเคไหม?” ไมค์คว้าผมด้วยความไม่เชื่อ “เธอฆ่าเขาได้ยังไง? หือ?”

“ฉันไม่รู้...” เธอร้องไห้นานเกินจนเจ็บคอเสียงแหบแห้ง “ฉันไม่รู้ว่ามันกลายเป็นแบบนี้ได้ยังไง...”

“โอเค เธออย่าร้องไห้! ฉันจะไปรับเดี๋ยวนี้แหละ!” ไมค์พูดพร้อมหยิบเสื้อคลุมแล้วออกจากห้อง “เธออย่าปิดเครื่องโทรศัพท์นะ!”

เมื่อไมค์คุยโทรศัพท์เสร็จ ร่างกายของโจวจื่ออี้พลันชาไปทั้งตัว

‘ประธานตายแล้วจริง ๆ’

‘ฆาตกรคือฉินอันอัน’

‘เหอะเหอะ!’

เขาโทรหาเซิ่งเป่ยและบอกเซิ่งเป่ยเกี่ยวกับถึงข่าวที่ตัวเองได้รับ

เซิ่งเป่ย “เธอพูดแบบนั้นจริง ๆ เหรอ?”

“ผมได้ยินกับหูของตัวเอง เธอบอกว่าเธอเป็นคนทำ” โจวจื่ออี้สำลัก “ผมไม่คิดเลยว่าเธอจะอุกอาจขนาดนี้จนทำเรื่องแบบนั้นได้ !”

เซิ่งเป่ย “อย่าร้องไห้เลย ตอนนี้ฉันอยู่ที่โรงพยาบาลแล้ว ข่าวที่ฉันได้รับก็คือหมอกำลังช่วยชีวิตเขาอยู่”

โจวจื่ออี้ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นจึงสงบสติอารมณ์ “ประธานได้รับบาดเจ็บตรงไหนเหรอครับ? ทำไมถึงได้ร้ายแรงขนาดนั้น?”

“หัวใจ”

โจวจื่ออี้ “ทำไมเธอถึงใจร้ายได้ขนาดนี้?!”

“บอดี้การ์ดบอกว่าเขาเป็นคนทำตัวเอง” เซิงเป่ยสีหน้าเคร่งขรึม “ถึงแม้ว่าฉินอันอันจะเป็นคนทำ เขาคงไม่ยอมให้เธอต้องมารับผิดชอบหรอก”

“เขาพูดอย่างนั้นเหรอ?”

“บอดี้การ์ดเล่าต่อว่า ตอนที่เขาถูกส่งตัวไปโรงพยาบาล เขาหมดสติไปแล้ว” เซิงเป่ยยกมือขึ้นแล้วลูบคิ้ว “ทนายความด้านอสังหาริมทรัพย์ของเขาก็มาหลังจากเห็นข่าวเช่นกัน”