ฉินอันอันมองไปยังใบหน้าอันหล่อเหลา แต่เย็นชาของเขา และครู่หนึ่งเธอก็รู้สึกโกรธมากจนพูดไม่ออก
หากเป็นเมื่อก่อนเธอคงจะโกรธเป็นฟืนเป็นไฟจนต้องทะเลาะกับเขา
แต่ตอนนี้ท่าทางของเธออ่อนลงไปมาก เธอไม่อยากโต้เถียงกับหรือลงไม้ลงมือกับเขา
หากเขายืนกรานที่จะอยู่ในห้องของเธอ เธอก็ไม่สามารถทำอะไรได้
ทำตัวหน้าด้านขนาดนี้แล้วจะต้องไว้หน้าทำไมล่ะ?
ดูแล้วคำพูดของเขาไม่ได้ทำให้เธอโกรธซึ่งนั่นทำให้เขาสับสนเป็นอย่างมาก
เขายังพูดตรงไม่พอเหรอ?
หรือเธอคุยเรื่องนี้กับจิ้นซือเหนียนแล้ว?
“ฉินอันอัน ไม่ว่าในอนาคตคุณจะลงเอยกับใคร ผมก็จะไม่ปล่อยคุณไป ตราบใดที่ผมยังไม่ตาย คุณก็อย่าได้คิดแม้แต่จะแต่งงานใหม่เลย” เขาขู่อีกครั้ง
ฉินอันอันไม่รู้สึกเจ็บปวดเลยแม้แต่น้อย หลังได้ฟังคำขู่ของเขา
เธอไม่เคยคิดที่จะแต่งงานใหม่ ดังนั้นคำขู่ของเขาจึงเป็นเรื่องไร้สาระสำหรับเธอ
“คุณชอบเป็นชู้ขนาดนั้นเลยเหรอ?” เธอมองตาเขาแล้วพูดล้อเลียน
มีความสั่นไหวชั่วขณะในดวงตาของเขา
“ถ้าฉันรักจิ้นซือเหนียนและคุณยังมาพัวพันกับฉัน แสดงว่าคุณก็เป็นชู้นะ เป็นชู้น่ะ!” เมื่อเห็นว่าเขาเงียบ ฉินอันอันก็ใช้ประโยชน์จากชัยชนะและไล่ต้อนเขา
ฟู่สือถิงเป็นคนที่คู่ควรกับการทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่
เขารีบปรับอารมณ์ของตัวเอง
เขาพูดอย่างชัดถ้อยชัดคำ “เป็นชู้แล้วยังไง? ถ้าจะเป็นชู้ ผมไม่ติดหรอกนะ”
‘ดูเอาเถอะ!’
‘เขานี่ไร้ยางอายจริง ๆ’
ฉินอันอันผลักร่างที่อยู่ตรงหน้าออกไป จากนั้นก็เดินไปนั่งที่เตียง
เธอหยิบผลิตภัณฑ์ดูแลผิวออกมาจากกระเป๋าของเธอ
หลังจากที่เธอรู้ว่าตัวเองท้อง เธอก็หยุดใช้ผลิตภัณฑ์ดูแลผิวที่เคยใช้ไป
ผลิตภัณฑ์ดูแลผิวที่เธอใช้ก่อนหน้านี้ พอหลังจากที่ท้องเวลาได้กลิ่น เธอจะรู้สึกคลื่นไส้ อีกทั้งส่วนผสมในนั้นก็ไม่เหมาะสำหรับสตรีมีครรภ์อีกด้วย
หลังจากหยุดไปสักพัก ผิวของเธอก็ลอกเป็นขุยเล็กน้อยเนื่องจากผิวแห้ง
เขาไม่เข้าใจว่าเธอหมายถึงอะไร
แต่เขามองไปยังเตียงสีขาวขนาดใหญ่
จริง ๆ แล้วขนาดของเตียงค่อนข้างใหญ่ แต่ถ้าจะให้ผู้ใหญ่สามคนนอน…
“คืนนี้คุณจะนอนกับใคร?” เขาขมวดคิ้วอย่างระแวดระวัง
“ก็เสี่ยวเถียนน่ะสิ! คืนนี้เธอจะนอนกับฉัน” ฉินอันอันกลัวเขาจะไม่เชื่อเธอจึงชี้ไปที่กระเป๋าสีแดงบนโต๊ะเครื่องแป้ง “นั่นคือกระเป๋าของเธอ”
ทันใดนั้นฟู่สือถิงก็ลุกขึ้นจากเตียงราวกับถูกไฟฟ้าช็อต
ฉินอันอันอยากจะขำแต่ก็ขำไม่ออก
คืนนี้หนีพ้น แล้วอนาคตล่ะ?
ที่จริงหลังจากเหตุการณ์ครั้งก่อน เขาคงจะรู้สึกปวดใจจนไม่คิดกลับมาหาเธออีก
ใครจะไปรู้ว่าเขายังไม่ยอมหายหน้าไปไหน!
เธอไม่เคยพบเจอผู้ชายที่ขี้ระแวงและดื้อรั้นเหมือนเขามาก่อน
ดูเหมือนเขาจะเงียบขรึมไปมาก หลังจากยืนขึ้น เขาไม่ได้อ้อยอิ่งอยู่นานนักและหันหลังเตรียมจะจากไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รอวันหย่า คุณสามีร้าย
ทนความโง่ของนางเอกไม่ไหว ทำไมต้องให้เสิ่นอวี๋ได้หน้า ไม่เห็นจะสมเหตุสมผลเลย ถ้าไม่อยากเปิดเผยตัว ก็ส่งข้อความผ่านเว่ยเจินได้นี่ว่าผ่าตัดเสร็จแล้ว ต้องดูแลอย่างนั้นอย่างนี้ แล้วที่นังเสิ่นแท้ง ก็บอกให้ตรวจดีเอ็นเอสิ เพคาะตัวเองก็สงสัยว่าทำไมมันถึงจงใจให้แท้ง ตอนหลังมารู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ก็ยังจะเก็บเงียบ ไม่บอกพระเอก ด้วยเหตุผลประสาท ๆ ว่าไม่อยากให้รู้สึกแย่ เอิ่ม แล้วปล่อยให้ถูกหลอกว่าเป็นคนรักษาน้องจนหายดี หลอกว่ามีลูกด้วย แบบนี้คือ ดีกว่าเหรอ งงกับตรรกะ...
ยังไงก็ให้อภัยไม่ได้ที่บังคับให้ทำแท้ง ต่อให้นางเอกยื้อลูกเอาไว้ได้ก็เหอะ ทำไมชอบเขียนให้นางเอกอภัยให้คนแบบนี้ นี่เป็นการใช้ความรุนแรงและการฆ่าคนชัด ๆ...
ตามหลายเรื่องอัพเดทไม่จบซักเรื่อง😂😂...
หยุดอัพเดท..หลายเรื่องมาก😂😂...
กำลังสนุก โดนเทอีกแล้ว😂😂😂...
รออยู่นะคะ...
อยากได้วันละ5ตอนเหมือนเดิมได้ไหมคะ🤩😍🥰...
แอดมิน..ให้อ่านวันละ1ตอน😁😁😁...
ข้ามไป 4 ตอน238-241...
สนุกมากค่ะ...