รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 458

“พี่ ฉันมีบัตรประจำตัวหรือเปล่า?” อิ๋นอิ๋นถาม

ฟู่สือถิง “ทำไมจู่ ๆ เธอ ถึงถามเรื่องนี้?”

“เพราะทุกคนมีบัตรประจำตัวประชาชน และฉันก็อยากได้เหมือนกัน” อิ๋นอิ๋นกล่าว

“มีสิ” ฟู่สือถิงตอบเธอ “อยู่ที่บ้านน่ะ”

“โอ้… กลับถึงบ้านแล้วเอาให้ฉันด้วยนะ” มีรอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของอิ๋นอิ๋น

“เธอจะเอาบัตรประจำตัวไปทำอะไร?” ฟู่สือถิงพาเธอไปหาที่นั่งว่างแล้วนั่งลง

“แน่นอนว่าบัตรประจำตัวของฉัน ฉันก็ต้องเอาติดตัวไว้สิ” อิ๋นอิ๋นเปิดกระเป๋าแล้วหยิบโทรศัพท์มือถือใหม่ออกมา “พี่ ฉันซื้อโทรศัพท์มือถือมาแล้ว อีกหน่อยฉันจะได้เอาไว้ใช้โทร”

ฟู่สือถิงไม่อยากเชื่อสายตาตัวเอง

เขาเงยหน้ามองบอดี้การ์ด

บอดี้การ์ดรีบอธิบายทันที “คุณอิ๋นอิ๋นซื้อมาตอนไปซื้อของเมื่อวานตอนเย็น แล้วเธอก็ใช้บัตรประจำตัวของป้าหงษ์เปิดเบอร์ใหม่ครับ”

ช่วงนี้อิ๋นอิ๋นเปลี่ยนไปมาก ซึ่งนั่นทำให้เขาประหลาดใจอย่างยิ่ง

“อิ๋นอิ๋น เธอเอาบัตรประจำตัวของตัวเองไปเปิดเบอร์สิ” ฟู่สือถิงพอใจกับความก้าวหน้าของเธอ

อิ๋นอิ๋น “ได้ค่ะพี่ แล้วเราจะกลับบ้านกันเมื่อไหร่?”

เธอแทบรอไม่ไหวที่จะได้กลับบ้าน

ฟู่สือถิง “ยังกลับบ้านไม่ได้จนกว่าจะถึงมื้อเที่ยง อิ๋นอิ๋น ไม่ต้องกังวลไป บัตรประจำตัวของเธออยู่กับพี่และปลอดภัยดี”

อิ๋นอิ๋นพยักหน้าแล้วเปิดโทรศัพท์ “พี่สอนฉันใช้โทรศัพท์หน่อยสิ”

ฟู่สือถิงพูดอย่างอดทน “ได้”

.…..

“ฉินอันอัน หยุดมองซะ! ลูกกะตาของเธอจะหลุดออกมาอยู่แล้ว” ไมค์ยกมือโบกมือผ่านหน้าฉินอันอัน

ฉินอันอันเบนสายตากลับมาอย่างเก้อเขิน

ฟู่สือถิงกำลังสอนอิ๋นอิ๋นใช้โทรศัพท์มือถือ เขาจริงจังและสอนเธออย่างอดทนมาก

เธอไม่เห็นเขาอ่อนโยนขนาดนี้มานานแล้ว

เธอจึงเผลอมองเหตุการณ์เมื่อครู่นานไปหน่อย

เธอหยิบแก้วน้ำขึ้นมาดื่มเพื่อซ่อนความตื่นตระหนก

“ทำไมจิ้นซือเหนียนยังไม่มา?” ไมค์ดูเวลา “ที่นั่งของเขาอยู่ข้าง ๆ เธอหรือเปล่า?”

ฉินอันอันพยักหน้า

“เมื่อวานไปทำอะไรที่วิลล่ามาบ้าง? สนุกไหม?” ไมค์เห็นว่าเธอดื่มน้ำในแก้วหมดแล้วจึงเติมน้ำให้เธอ

หลังจากมองด้านหลังของฉินอันอันด้วยดวงตาที่เย็นชา ขาเรียวยาวของเขาก็เดินไปหาเธออย่างควบคุมไม่ได้

ทำไมเมื่อกี้รุ่ยลาถึงกรีดร้อง?

เกิดอะไรขึ้นกับฉินอันอัน?

“ฉันสบายดี ไม่ต้องห่วง” ฉินอันอันไม่ได้พ่นอะไรออกมา และอาการคลื่นไส้ก็หายไปอย่างรวดเร็ว

แต่การที่เธอมองไมค์ทำให้เธอรู้สึกผิดเล็กน้อย

ไมค์รู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้น

เธอท้อง!

สายตาของเธอในตอนนี้ได้เปิดเผยทุกอย่างออกไปแล้ว

เจ้าหน้าที่ในสถานที่ได้โทรเรียกแพทย์อย่างเร่งด่วน

ฉินอันอันพูดอย่างเชื่องช้า “ขอโทษทีค่ะ แต่ฉันสบายดี”

หลังจากที่เจ้าหน้าที่ยืนยันกับเธอครั้งแล้วครั้งเล่า เขาก็เดินจากไปอย่างวางใจ

ฟู่สือถิงที่ยืนอยู่ใกล้ ๆ มาตลอดมองด้วยสายตาที่กำลังประเมินเธอ

วันนี้เธอแต่งหน้าเลยไม่สามารถมองเห็นสีหน้าที่แท้จริงของเธอได้ชัดเจนนัก