รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 461

แต่เขาไม่รู้เรื่องอะไรเลยจนกระทั่งตอนนี้

ฉินอันอันมองเข้าไปในดวงตาที่ลุกเป็นไฟของเขาพลางพูดด้วยความโกรธ “คุณนี่หาทางทำให้ฉันอับอายได้เสมอเลยนะ!”

‘ถ้าเด็กในท้องไม่ใช่ลูกของเขา แล้วเขาคิดว่าเด็กเป็นลูกของใครล่ะ?’

‘ลูกของจิ้นซือเหนียน?’

‘ลูกของไมค์?’

“ในเมื่อเด็กเป็นลูกผม แล้วทำไมไม่บอกผม?!” เขาไม่เคยคิดว่าข้อสงสัยของตัวเองจะมีปัญหาอะไร แต่ขณะเดียวกัน การที่เธอปกปิดเรื่องนี้ไว้ก็นำความทรงจำกลับมาหาเขามากขึ้น

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอปิดบังเขาแบบนี้!

เขาเกลียดความรู้สึกที่ถูกเธอเก็บซ่อนเอาไว้ในเงามืด!

เธอปฏิบัติต่อเขาเหมือนคนโง่ อีกทั้งยังปั่นหัวเขาอีก!

“ฟู่สือถิง คุณเหนื่อยไหม?” เธอมองใบหน้าที่โกรธเกรี้ยวของเขาแล้วพูดอย่างหมดหวัง “ฉันเหนื่อย…เหนื่อยมากจริง ๆ… ทุกครั้งไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น คุณมักจะหาเหตุผลมาโกรธฉันได้เสมอ! คุณเห็นฉันเป็นอะไรกันแน่? คุณเห็นฉันเป็นตัวอะไร?!”

เธอกดปุ่มลิฟต์!

เขามองไปที่จอแสดงผล

ตอนนี้ลิฟต์กำลังไปที่ชั้นสาม

ประตูลิฟต์เปิดออกอย่างช้า ๆ

จากนั้นเธอก็เดินออกไป

ขณะที่เขาเดินตามเธอไป หัวใจของเขาก็เต้นเร็วขึ้น “ฉินอันอัน! คุณจะทำอะไร?”

“ฉันจะทำแท้งเด็กคนนี้!” เธอพูดเสียงแหบแห้งด้วยดวงตาแห่งความเกลียดชัง “ฉันพอแล้ว! ถ้าเด็กคนนี้เกิดมาก็ต้องเป็นทุกข์! ในเมื่อรู้ว่าผลลัพธ์จะเป็นอย่างนี้แล้วจะให้เขาเกิดมาทำไมล่ะ?!”

เมื่อห้าปีที่แล้วตอนที่เธอท้อง เขาบังคับให้เธอทำแท้ง

เขาในเวลานั้นไม่เคยคิดเลยว่าตัวเองจะมายืนอยู่ที่นี่ในวันนี้

เมื่อได้ยินเธอพูดถึงเรื่องการทำแท้ง ดูเหมือนหัวใจของเขาจะเต้นแรงจนเจ็บ

เจ็บมากจนหายใจไม่ออก!

เขาไม่สามารถใช้ความคิดได้เหมือนในยามปกติ ทำได้เพียงพึ่งพาสัญชาตญาณของร่างกายเพื่อหยุดเธอเท่านั้น

“ผมไม่ยอมให้คุณทำแท้งลูกของเราหรอก!” ดวงตาของเขาแดงก่ำ มือใหญ่ของเขาจับมือเธอไว้แน่นเพื่อรั้งไม่ให้เธอก้าวไปข้างหน้า “ให้กำเนิดเขาซะ! ถึงเขาจะผิดปกติ คุณก็ต้องคลอดเขาออกมา!”

‘ผิดปกติ?!’

‘เขาสาปแช่งลูกของตัวเองแบบนี้เลยเหรอ?’

มีน้ำตาไหลลงมาอย่างเงียบ ๆ จากหางตาของฉินอันอัน

หลังจากออกมาจากโรงพยาบาล เขาก็อุ้มเธอไว้ในอ้อมแขนแล้วเดินไปที่ลานจอดรถ

บอดี้การ์ดวิ่งเหยาะ ๆ ล่วงหน้าไปที่รถแล้วเปิดประตูให้

เธอไม่อยากถูกจับตามอง จึงซุกศีรษะไว้ในอ้อมแขนของเขา

หลังจากถูกอุ้มขึ้นรถ เธอก็พูดอย่างเย็นชา “พาฉันกลับบ้าน! กลับไปที่บ้านของฉัน!”

ฟู่สือถิงนั่งข้างเธอแล้วปิดประตูรถ

บอดี้การ์ดที่นั่งอยู่ตรงที่นั่งคนขับสตาร์ทเครื่องยนต์ “ท่านประธานจะไปไหนครับ?”

“ไปบ้านเธอ” เขาพูดเสียงแหบแห้ง

ตอนนี้เธอท้องอยู่ หากอารมณ์แปรปรวนมากเกินไปจะส่งผลต่อลูกในท้อง

เขาไม่อยากทำให้เธอโกรธอีก

รถแล่นออกไปอย่างรวดเร็ว

หลังจากที่ฉินอันอันปรับอารมณ์แล้ว เธอก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาจากกระเป๋า

ฟู่สือถิงมองแก้มสีแดงของเธอที่กำลังหันออกไปนอกหน้าต่าง ลูกกระเดือกของเขาขยับขึ้นลง “ฉินอันอัน ผมไม่อนุญาตให้คุณทำแท้งลูกของเรา! เว้นแต่ผมจะเห็นด้วย เพราะฉะนั้นอย่าได้หวัง!”