เธอโกรธเขามาก “แล้วถ้าเกิดเด็กแท้งเองล่ะ?”
คำถามที่เธอถามกลับมาทำให้เขารู้สึกเหมือนมีอะไรติดอยู่ในลำคอจนพูดไม่ออก
“เด็กคนนี้อายุไม่ถึงสามเดือนด้วยซ้ำ ซึ่งยังไม่พ้นระยะปลอดภัย! ถ้าทำให้โกรธทุกวัน รับรองไม่รอดแน่” เธอมองท่าทางตกตะลึงของเขาแล้วสัมผัสได้ถึงความสุขจากการแก้แค้นที่ประสบความสำเร็จ
ริมฝีปากบางของเขาขยับ แต่สุดท้ายเขาก็ไม่พูดอะไรออกมา
เขาคิดถึงหน้าตาสิ้นหวังของเธอในโรงพยาบาลเมื่อสักครู่นี้
เขาไม่ควรทำให้เธอโกรธอีก
เพราะก่อนหน้านี้เธอมีโอกาสแอบไปทำแท้งแต่กลับไม่ทำ
เธออดทนต่ออาการแพ้ท้องในช่วงต้นของการตั้งครรภ์อันเจ็บปวดอย่างเงียบ ๆ จนน้ำหนักลดลงไปมาก เธอไม่ได้อยากจะทำแท้ง แต่เธออยากจะคลอดลูกออกมา!
อารมณ์ของเขาค่อย ๆ สงบลง
ในขณะเดียวกัน อารมณ์ของฉินอันอันก็ค่อย ๆ สงบลงด้วยเช่นกัน
เธอเปิดโทรศัพท์และเห็นข้อความจากไมค์ หลีเสี่ยวเถียนและจิ้นซือเหนียน
เธอตอบพวกเขาทีละคนว่าเธอปลอดภัยดี
หลังจากนั้นไม่นาน รถก็ขับเข้าไปในวิลล่าริมทะเล
สุดท้ายรถก็มาหยุดที่ประตูวิลล่าของฉินอันอัน
เมื่อรถถูกปลดล็อค เธอก็เปิดประตูแล้วก้าวลงจากรถไป
ฟู่สือถิงก็ลงจากรถมาด้วย
“คุณลงมาทำอะไร? กลับไปซะ!” ฉินอันอันถือกระเป๋าของตัวเองพลางมองเขาจากระยะไกลโดยรักษาระยะห่าง
ฟู่สือถิง “เรามาคุยกันเถอะ”
“จะคุยอะไรอีก? มีอะไรให้คุย?”
เธอเหนื่อยล้าจากการทะเลาะกับเขาเมื่อครู่
ตอนนี้เธออยากนอน
แต่เขากลับยืนตัวตรงที่ทางเข้ารอให้เธอเปิดประตู
เธอเดินไปเปิดประตูให้เขาแล้วเดินเข้าไปข้างใน
เธอมองเขาด้วยสายตาว่างเปล่า
“ถ้าคุณเป็นผม ที่จู่ ๆ ตื่นขึ้นมาพร้อมกับคนที่ได้ชื่อว่าเป็นภรรยา แล้วภรรยาคนนี้ยังตั้งท้องลูกของผมอีก คุณจะทำยังไง ไม่ว่าเด็กคนนี้จะเป็นลูกของใคร ผมก็รับไม่ได้” เขาพูดอย่างเย็นชา
เป็นครั้งแรกในรอบหลายปีที่เธอได้ยินเขาแสดงความคิดของตัวเองออกมา ทำเอาความเจ็บปวดในใจเธอบรรเทาลงไปเล็กน้อย
“คุณบอกว่าฉันไม่เคยมองในมุมคุณ แล้วคุณได้มองในมุมของฉันด้วยหรือเปล่า?” เธอถามกลับ “คุณคิดว่าอยู่ดี ๆ ฉันจะท้องขึ้นมาได้ไหม? ฉันจะตั้งท้องด้วยตัวเองได้ยังไง?”
เขาตกใจกับคำพูดของเธอเช่นกัน
“นี่เป็นความคิดของแม่คุณ! ซึ่งอันที่จริงคุณก็รู้แต่คุณไม่สนใจ ฉันเข้าใจได้ว่าคุณไม่ได้รักฉันตั้งแต่แรกเลยบังคับให้ฉันทำแท้ง แต่ฉันเกลียดคุณ ไม่ว่าจะหาเหตุผลอะไรมาก็จะไม่เปลี่ยนใจ” เธอมองตาเขาแล้วพูดเน้นทีละคำ
เขาไม่ได้โกรธ
เขาสงบลงพลางคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้
แม้ว่าการทำแท้งจะเป็นการผ่าตัดเล็ก ๆ อาจจะไม่ได้มีอันตรายถึงชีวิต แต่ก็สามารถสร้างความเจ็บปวดและทำร้ายจิตใจได้
เหมือนกับตอนที่เธอพูดในโรงพยาบาลว่าจะทำแท้ง หัวใจของเขาก็เจ็บปวด
บางทีเมื่อห้าปีก่อน ตอนที่เธอถูกบังคับให้ทำแท้งที่โรงพยาบาล เธอก็คงเจ็บปวดมากเช่นกัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รอวันหย่า คุณสามีร้าย
ทนความโง่ของนางเอกไม่ไหว ทำไมต้องให้เสิ่นอวี๋ได้หน้า ไม่เห็นจะสมเหตุสมผลเลย ถ้าไม่อยากเปิดเผยตัว ก็ส่งข้อความผ่านเว่ยเจินได้นี่ว่าผ่าตัดเสร็จแล้ว ต้องดูแลอย่างนั้นอย่างนี้ แล้วที่นังเสิ่นแท้ง ก็บอกให้ตรวจดีเอ็นเอสิ เพคาะตัวเองก็สงสัยว่าทำไมมันถึงจงใจให้แท้ง ตอนหลังมารู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ก็ยังจะเก็บเงียบ ไม่บอกพระเอก ด้วยเหตุผลประสาท ๆ ว่าไม่อยากให้รู้สึกแย่ เอิ่ม แล้วปล่อยให้ถูกหลอกว่าเป็นคนรักษาน้องจนหายดี หลอกว่ามีลูกด้วย แบบนี้คือ ดีกว่าเหรอ งงกับตรรกะ...
ยังไงก็ให้อภัยไม่ได้ที่บังคับให้ทำแท้ง ต่อให้นางเอกยื้อลูกเอาไว้ได้ก็เหอะ ทำไมชอบเขียนให้นางเอกอภัยให้คนแบบนี้ นี่เป็นการใช้ความรุนแรงและการฆ่าคนชัด ๆ...
ตามหลายเรื่องอัพเดทไม่จบซักเรื่อง😂😂...
หยุดอัพเดท..หลายเรื่องมาก😂😂...
กำลังสนุก โดนเทอีกแล้ว😂😂😂...
รออยู่นะคะ...
อยากได้วันละ5ตอนเหมือนเดิมได้ไหมคะ🤩😍🥰...
แอดมิน..ให้อ่านวันละ1ตอน😁😁😁...
ข้ามไป 4 ตอน238-241...
สนุกมากค่ะ...