รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 491

ฉินอันอันไม่ตอบ

เธอจะไม่กลับมาอีก

เธอควรฟังคำพูดของไมค์

ตอนนี้อิ๋นอิ๋นมีหมายเลขโทรศัพท์มือถือแล้ว หากเธอต้องการขอบคุณอิ๋นอิ๋น เธอสามารถโทรหาอิ๋นอิ๋นแล้วนัดเธอออกมาได้

ที่ชั้นหนึ่ง เธอเดินมาถึงโซฟาแล้วหยิบกระเป๋าของตัวเองขึ้นมา

เวลานี้ รถโรลส์รอยซ์สีดำขับเข้ามาที่ลานด้านหน้า และจอดช้า ๆ

ฟู่สือถิงกลับมาแล้ว

ในใจของเธอหงุดหงิดเป็นอย่างมาก

ถ้าเธอลงมาก่อนหน้านี้สักหนึ่งนาที เธอก็ไม่ต้องพบเขา

ตอนนี้เธอรู้สึกแย่มากพอแล้ว เธอแค่อยากอยู่คนเดียวและทุกข์ใจอยู่เงียบ ๆ

“อันอัน คุณผู้ชายกลับมาแล้วค่ะ!” ป้าจางเตือนเธอ

‘เขากลับมาแล้ว แล้วจะทำไม?’

เธอขมวดคิ้วเล็กน้อย หยิบกระเป่าแล้วเดินไปที่ประตูเพื่อเปลี่ยนรองเท้า

ฟู่สือถิงเห็นรถแลนด์โรเวอร์จอดอยู่ในลานแล้ว

เขาย่อมคิดไม่ถึงอยู่แล้วว่าฉินอันอันจะมา

เขาลงจากรถ ดวงตาล้ำลึกของเขาเห็นเธอสวมรองเท้าและออกมาพอดี

เขาเดินไปที่รถเธอ รอให้เธอมา

ลมยามค่ำคืนพัดมา แต่หัวใจของเขากลับร้อนขึ้นเรื่อย ๆ

ไม่ช้า ฉินอันอันก็เดินมาอยู่ตรงหน้าเขา มองเขาอยู่แวบหนึ่งแล้ว ริมฝีปากสีแดงก็ขยับเบา ๆ “หลีกไป”

จู่ ๆ ร่างกายของเขาก็ขมวดเกร็ง ไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงโกรธขนาดนี้

“คุณมาที่นี่เพราะมีธุระอะไรหรือเปล่า?” เขาถามอย่างอดทน น้ำเสียงแหบพร่า

ฟู่สือถิงยืนอยู่นอกรถ มองเธอด้วยสายตาที่ราวกับเปลวไฟ เขาไม่สามารถซ่อนความเจ็บปวดในน้ำเสียงได้ “ฉินอันอัน คุณต้องการให้ผมทำอะไรกันแน่? ถ้าคุณยินดีช่วยผม ผมจะไม่ขอให้ใครช่วยอีก”

“ทำไมฉันต้องช่วยคุณด้วย?” เธอไม่หันไปมองเขา เพราะว่าดวงตาเอแดงก่ำแล้ว “คุณละทิ้งความสัมพันธ์ของพวกเราเพราะความลับระหว่างคุณกับอิ๋นอิ๋น ถึงแม้ฉันจะบอกว่าฉันรู้สึกเหมือนเป็นบุคคลที่สาม คุณก็ไม่เคยคำนึงถึงความรู้สึกและสถานการณ์ของฉันเลย ฉันมีเหตุผลอะไรต้องช่วยคุณ? ในโลกนี้ไม่ได้มีแค่คุณที่เจ็บปวดใจได้ คนอื่นก็เจ็บปวดใจเป็นเหมือนกัน!”

เขามองเห็นประกายของหยดน้ำตาที่หางตาของเธอ

หัวใจของเขา เหมือนถูกธนูนับหมื่นยิงใส่!

“ฉินอันอัน อิ๋นอิ๋นคือ…” เขาตัดสินใจจะบอกความลับกับเธอ

ทันใดนั้นเธอก็เงยหน้ามองเขา

เธอได้ยินเสียงเย็นชาของตัวเอง “หุบปาก ไม่ต้องพูด ฉันไม่อยากฟัง!”

พูดจบ น้ำตาของเธอก็ไหลลงมา

เธอสูดหายใจเข้าลึกแล้วสตาร์ทรถ กลับรถร้อยแปดสิบองศา ขับรถเข้าสู่ค่ำคืนอันมืดมิดราวกับน้ำหมึก

ฟู่สือถิงยืนอยู่ที่เดิม เงยหน้าขึ้นเล็กน้อยด้วยความเจ็บปวด