รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 539

“เขาอยู่ไหน?!” ฉินอันอันยืนอยู่ในห้องนั่งเล่นและถามน้ำเสียงเย็นชา

อิ๋นหวังขยิบตาให้ลูกน้องของเขา ลูกน้องจึงรีบไปพาตัวเขามาทันที

หลังจากนั้นครู่หนึ่ง เว่ยเจินก็ถูกชายชุดดำสองคนลากตัวออกมา

ร่างกายของฉินอันอันแข็งทื่อทันที เธอแทบไม่อยากจะเชื่อสิ่งที่เห็น!

ร่างของเว่ยเจินเต็มไปด้วยเลือด จมูกของเขาฟกช้ำ ใบหน้าของเขาบวม และไม่มีส่วนใดของร่างกายที่ยังดูดีอยู่

อิ๋นหวังยักไหล่และอธิบายว่า “คุณฉิน คุณควรขอบคุณผมนะ ถ้าคนของผมไม่ไปเจอเขาทันเวลา ไอ้โง่นี่คงจะกระโดดลงจากหน้าผาและละเอียดเป็นชิ้น ๆ โดยไม่มีศพเหลืออยู่แน่!”

กระโดดลงหน้าผา?

ด้านนอกคฤหาสน์มีหน้าผาจริง ๆ

เว่ยเจินต้องการกระโดดลงจากหน้าผาจริง ๆ!

เขาไม่อยากเปิดเผยตัวตนของเธอหรือไม่อยากทนทรมาน เขาถึงได้อยากจะกระโดดหน้าผา!

น้ำตาของฉินอันอันไหลออกมาทันที

“พี่เว่ย!” เธอเดินไปหาเว่ยเจินแล้วพยุงเขาขึ้นมา “พี่เว่ย! ฉันขอโทษ! ฉันทำให้พี่เจ็บตัว!”

เว่ยเจินนิ่งเฉยและหมดสติไปแล้ว

ฉินอันอันกอดเขาและร้องไห้อย่างขมขื่นอยู่พักหนึ่ง จากนั้นก็รวบรวมความคิดอย่างรวดเร็ว “กล่องยา! เอาชุดปฐมพยาบาลมาให้ฉัน!”

อิ๋นหวังมองลูกน้องของเขา และพวกเขาก็เข้ามาพร้อมชุดปฐมพยาบาลทันที

ฉินอันอันอดทนต่อความเศร้าโศกพลางรักษาบาดแผลของเขา

หลังจากพันบาดแผลบนร่างกายของเขาแล้ว ดวงตาของเธอก็แดงก่ำ เธอกัดฟันพูดกับอิ๋นหวัง “บอกให้ลูกน้องของคุณพาเขาไปโรงพยาบาล! ด่วน! เดี๋ยวนี้! ถ้าเขาตาย ต่อให้คุณฆ่าฉัน ฉันก็จะไม่ทำตามที่ตุณต้องการ!”

อิ๋นหวังโบกมือ

ในไม่ช้า เว่ยเจินก็ถูกพาตัวไป

“อืม ๆ!”

หลังจากบินเป็นเวลาสิบชั่วโมง เครื่องบินก็มาถึงสนามบินเมืองหลวงของประเทศบี

ตอนนี้ประเทศบีเวลาแปดโมงเช้า

ไมค์ยืนอยู่ในแถวรับส่งที่สนามบินซึ่งมีผู้คนหนาแน่น เสี่ยวหานและรุ่ยลาเป็นคนแรกที่จำเขาได้

ฟู่สือถิงเห็นสีหน้าไมค์ดูซีดเซียวและหดหู่

หรือว่า... สถานการณ์ย่ำแย่?

หลังจากพบปะเสร็จก็ต่างขึ้นรถทั้งสองคัน

ลูกกระเดือกของฟู่สือถิงขยับ เขาอดถามไม่ได้ว่า “สถานการณ์ตอนนี้เป็นยังไงบ้าง? ฉินอันอัน...”

“ตอนนี้เว่ยเจินอยู่โรงพยาบาล เราไปหาเขาก่อนเถอะ!” ไมค์พูดแทรกเขา แต่กลับพูดด้วยความโกรธ “ไอ้สารเลวพวกนั้น เราต้องช่วยฉินอันอันให้เร็วที่สุด!”