รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 540

ห้องผู้ป่วยวิกฤตที่โรงพยาบาล

ร่างกายของเว่ยเจินถูกห่อหุ้มไปด้วยผ้าพันแผล บริเวณดวงตาที่เปิดอยู่สามารถเห็นได้อย่างชัดเจนว่าเปลือกตาบวม ลูกตาโปน และเต็มไปด้วยเลือด...

นิ้วของเขาถูกพันด้วยผ้าพันแผล และเห็นได้ชัดเจนว่านิ้วของเขาหายไป

รุ่ยลาและเสี่ยวหานไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าไป และบอดี้การ์ดก็เฝ้าพวกเขาอยู่ข้างนอก

อิ๋นอิ๋นเดินตามเข้ามา เธอเปิดตาเรียวที่สดใสแล้วจ้องมองไปที่คนบนเตียงผู้ป่วย เธอพยายามสังเกตบุคคลนั้น แต่เธอจำไม่ได้ว่าเป็นใคร

“นี่... นี่ใครคะ?”

เสียงของเธอเล็ดลอดออกมาจากลำคอเบา ๆ ด้วยกลัวว่าจะรบกวนคนบนเตียงผู้ป่วย

ไมค์หันกลับมาและเห็นว่าเธอดูหวาดกลัวจึงพยุงเธอเดินไปที่ประตู “นี่คือเว่ยเจิน อิ๋นอิ๋น เธอออกไปข้างนอก...”

“ฮือ ๆ!” อารมณ์ของอิ๋นอิ๋นดิ่งลงทันที

เธอผลักไมค์ออกไปแล้วเดินอย่างรวดเร็วไปที่ข้างเตียงพลางน้ำตาไหลอาบ

“เว่ยเจิน! เว่ยเจิน คุณเป็นแบบนี้ได้ยังไง? ใครรังแกคุณ? ฮือ ๆ ๆ!” อิ๋นอิ๋นอยากจะจับมือของเขา แต่กลัวสัมผัสบาดแผลของเขา สุดท้ายเธอทำได้เพียงจับผ้าห่มไว้ “ครั้งก่อนที่คุณให้ดอกทานตะวันฉัน... คุณบอกว่ามันคือความหวัง... ตอนนี้ฉันขอคืนความหวังให้คุณได้ไหม?”

ฟู่สือถิงรู้สึกซับซ้อนมากในขณะที่เขาฟังเสียงร้องไห้แสนเจ็บปวดของน้องสาว เขาคิดไม่ถึงว่าเว่ยเจินจะถูกทารุณกรรมขนาดนี้

ถึงแม้จะไม่เกี่ยวข้องกับเว่ยเจิน แต่ใครเห็นเขาแบบนี้ก็ทนไม่ได้ ยิ่งเว่ยเจินสำคัญกับฉินอันอัน ยิ่งไม่ต้องพูดถึง

ไม่รู้ว่าฉินอันอันจะเสียใจแค่ไหนตอนที่เธอเห็นเว่ยเจิน

จู่ ๆ เขาก็จำเหตุการณ์ที่สนามบินได้ ถ้าเขารั้งเธอไว้จนทำให้เธอมาประเทศบีไม่ทัน และทำให้เว่ยเจินเสียชีวิต เธอคงจะเกลียดเขาอย่างแน่นอน!

โชคดีที่เธอยึดติดกับทางเลือกของเธอและไม่มีผลกระทบร้ายแรงแบบนั้น

สำหรับเขาแล้ว เขาอยากให้เธอติดค้างเขามากกว่าให้เขาติดค้างเธออีก

แต่ตอนนี้เธออยู่ในถ้ำปีศาจแล้วเธอจะปลอดภัยได้อย่างไร?

“ชายคนนี้ชื่ออิ๋นหวัง เป็นคนร่ำรวยจากตระกูลเก่าแก่ในประเทศบี บรรพบุรุษของเขารวยมาก... หลังจากใช้จ่ายสุรุ่ยสุร่ายมาหลายชั่วอายุคน ตอนนี้พวกเขาก็ยังรวยมาก” ไมค์พูดน้ำเสียงเศร้าโศก “ผู้ชายคนนี้ มีตัณหามาก คุณคิดว่าเขาจะชอบฉินอันอันไหม?”

ฟู่สือถิงพูดไม่ออก

“เมื่อคืนผมคิดเรื่องนี้จนไม่ได้นอน” ไมค์ขมวดคิ้ว “ผู้ชายคนนั้นไม่ได้ต้องการเงินเลย เราจึงใช้เงินไถ่ไม่ได้ ยิ่งกว่านั้น เราไม่จำเป็นต้องให้เงินเขาด้วย เขาทำให้เว่ยเจินบาดเจ็บขนาดนั้น แถมกักขังฉินอันอันโดยไม่สนกฎหมาย เราจะให้เงินเขาได้ยังไง ผมคิดแค่อยากยิงหัวเขาทิ้งไปซะ!”

ฟู่สือถิงขมวดคิ้วและมีความคิดเห็นที่แตกต่าง “ถ้าใช้กำลัง อาจทำให้อันอันบาดเจ็บได้ ถ้าเงินสามารถแก้ปัญหาได้ ผมก็ให้เงินเขาได้”

“ผมรู้ว่าคุณรวย แต่คุณให้เงินคนอื่น พวกเขาอาจไม่ได้ต้องการมันเสมอไป! สิ่งที่เขาต้องการคือฉินอันอัน!” ไมค์เยาะเย้ยเสียงเย็นชา

“ฉินอันอันเป็นของผม” ฟู่สือถิงขึ้นรถแล้วบอกแผนการของเขากับไมค์ “แผนแรกคือการให้วงการการเมืองของประเทศบีออกมาบังคับให้อิ๋นหวังปล่อยตัวเขา แผนที่สองคือตาต่อตาฟันต่อฟัน”

“เหอะเหอะ อย่างที่คาดไว้เลย” ไมค์นั่งบนที่นั่งคนขับ “วันนี้ผมจะไปเจรจากับคนในวงการการเมือง! ผมมีข้อมูลสกปรกของพวกเขา ถ้าพวกเขาไม่ออกมากดดันอิ๋นหวัง ผมจะทำให้พวกเขากลายเป็นตัวตลกบนเวทีการเมืองระดับโลก!”

ฟู่สือถิงเยาะเย้ยแผนการของเขา

“เจรจาคนเดียวก็พอแล้ว” ฟู่สือถิงบอกให้เขาลงจากรถ “เอารถมาให้ผม ผมจะใช้แผนสอง”