“ตอนที่คุณหมอขอให้ฉันทำแท้งเด็ก เขาไม่พูดอะไรสักคำ เขาไม่พูด การนิ่งเงียบมันก็หมายความว่าเขายอมเสียลูก”
ฉินอันอันสูดหายใจเข้าลึกและพูดอย่างยากลำบาก “เขาเป็นพ่อของเด็ก ทำไมเขาถึงเมินเฉยต่อเลือดเนื้อเชื้อไขของตัวเองได้ขนาดนี้?”
ไมค์ต้องใช้ความพยายามอย่างมากถึงพูดได้ว่า “บางทีเขาอาจจะแค่เคยชินกับการฟังคำพูดของคุณหมอ”
“เขาไม่เคยฟังคำพูดของหมอ ตอนที่เขาป่วย เขาอยากสูบบุหรี่ก็สูบ อยากดื่มเหล้าก็ดื่ม ไม่มีใครทำให้เขาเชื่อฟังได้เว้นแต่เขาอยากทำเอง” ขนตาฉินอันอันสั่นกระพือเล็กน้อย น้ำเสียงเธอแหบแห้ง “เขาแค่ไม่อยากได้ลูกที่ไม่แข็งแรงของเราเท่านั้นเอง!”
“อันอัน เธออย่าคิดว่าเขาเลวร้ายขนาดนั้น ฉันไม่กล้าพูดอะไรมาก แต่เขามีเธออยู่ในใจจริง ๆ” ไมค์ต้องการเลี่ยงเรื่องเด็ก
“ฉันรู้” เธอสูดหายใจเข้า เสียงอู้อี้ขึ้นจมูก “ถ้าเขาไม่รักฉัน เขาคงไม่มาช่วยฉัน”
ไมค์ส่งเสียงตอบรับ
“ไมค์ ฉันเองก็รักเขามาก” เธอส่งเสียงสะอื้น
“ฉันรู้ ถ้าเธอไม่รักเขา เธอก็ไม่มีลูกให้เขาหรอก” ไมค์ขมวดคิ้ว “อันอัน เธอวางแผนจะทำอะไร? เธอคงไม่คิดจะเลิกกับเขาหรอกนะ?”
“ฉันไม่คิดที่จะเลิกกับเขา แต่ฉันไม่อยากให้เด็กที่ไม่แข็งแรงกลายเป็นจุดด่างพร้อยของเขา” ดวงตาเธอร้อนผ่าว “ฉันทำแท้งเด็กที่เป็นรูปเป็นร่างแล้วไม่ได้จริง ๆ ฉันทนไม่ได้…ฉันตัดใจทำไม่ได้จริง ๆ…”
“อย่าเพิ่งคิดเรื่องพวกนี้เลย ไม่ว่าเธอจะตัดสินใจยังไง ฉันอยู่ข้างเธอเสมอ” ไมค์ยื่นกล่องทิชชู่ให้เธอ
สักพักรถก็ขับมาถึงโรงพยาบาล
ไมค์พาฉินอันอันมาที่ด้านนอกห้องผู้ป่วยของเว่ยเจิน
แม่เว่ยเดินออกมาจากห้องผู้ป่วย เธอมองไปที่ฉินอันอันอย่างเย็นชา “ฉินอันอัน ฉันอยากคุยกับเธอตามลำพังสักหน่อย”
ฉินอันอันเดินตามแม่เว่ยไปตามทางเดินข้าง ๆ ทั้งสองคนหยุดเดินเมื่อมาถึงมุมที่ไม่มีคน แสงแดดนอกหน้าต่างแสบตาเล็กน้อย แม่เว่ยมองออกไปข้างนอกแล้วจึงถอนสายตากลับมา “ฉินอันอัน ที่ลูกชายฉันเป็นแบบนี้ ต้องขอบคุณเธอมาก”
“คุณป้าคะ ฉันขอโทษ”
“ดีจริงที่คุณคิดเช่นนี้ อาการของฉินอันอันแย่กว่าคุณมาก” ไมค์พูดแล้วหันไปมองทางประตู “ผมจะไปดูหน่อยว่าทำไมเธอยังไม่มา”
ไมค์เดินออกไปนอกห้องผู้ป่วย แต่กลับเห็นแค่แม่เว่ยคนเดียวเท่านั้น
“คุณป้า อันอันล่ะครับ?”
แม่เว่ยตอบกลับอย่างเย็นชา “ไม่รู้ ลูกชายของฉันจำเป็นต้องพักฟื้น ดังนั้นอย่าพาเธอมาที่นี่อีก”
หลังจากพูดจบแม่เว่ยเก็เดินเข้าห้องผู้ป่วยแล้วปิดประตู
ทันใดนั้นไมค์ก็ตระหนักได้ว่า เว่ยเจินไม่ตำหนิฉินอันอัน ก็ไม่ได้แปลว่าครอบครัวของเขาจะไม่ตำหนิเธอ
เธอเพิ่งฟื้น อารมณ์ไม่มั่นคง แล้วมาถูกแม่เว่ยกระตุ้นอีก เธอจะเจ็บปวดมากแค่ไหน!
ไมค์รีบพุ่งไปที่ลิฟต์ทันที เธอไม่มีโทรศัพท์ ไม่มีเงิน ยิ่งกว่านั้นร่างกายยังได้รับบาดเจ็บ! เธอจะไปที่ไหนได้?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รอวันหย่า คุณสามีร้าย
ทนความโง่ของนางเอกไม่ไหว ทำไมต้องให้เสิ่นอวี๋ได้หน้า ไม่เห็นจะสมเหตุสมผลเลย ถ้าไม่อยากเปิดเผยตัว ก็ส่งข้อความผ่านเว่ยเจินได้นี่ว่าผ่าตัดเสร็จแล้ว ต้องดูแลอย่างนั้นอย่างนี้ แล้วที่นังเสิ่นแท้ง ก็บอกให้ตรวจดีเอ็นเอสิ เพคาะตัวเองก็สงสัยว่าทำไมมันถึงจงใจให้แท้ง ตอนหลังมารู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ก็ยังจะเก็บเงียบ ไม่บอกพระเอก ด้วยเหตุผลประสาท ๆ ว่าไม่อยากให้รู้สึกแย่ เอิ่ม แล้วปล่อยให้ถูกหลอกว่าเป็นคนรักษาน้องจนหายดี หลอกว่ามีลูกด้วย แบบนี้คือ ดีกว่าเหรอ งงกับตรรกะ...
ยังไงก็ให้อภัยไม่ได้ที่บังคับให้ทำแท้ง ต่อให้นางเอกยื้อลูกเอาไว้ได้ก็เหอะ ทำไมชอบเขียนให้นางเอกอภัยให้คนแบบนี้ นี่เป็นการใช้ความรุนแรงและการฆ่าคนชัด ๆ...
ตามหลายเรื่องอัพเดทไม่จบซักเรื่อง😂😂...
หยุดอัพเดท..หลายเรื่องมาก😂😂...
กำลังสนุก โดนเทอีกแล้ว😂😂😂...
รออยู่นะคะ...
อยากได้วันละ5ตอนเหมือนเดิมได้ไหมคะ🤩😍🥰...
แอดมิน..ให้อ่านวันละ1ตอน😁😁😁...
ข้ามไป 4 ตอน238-241...
สนุกมากค่ะ...