รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 602

แต่ถ้าคืนนี้ไม่ไปหาเขา เธอต้องนอนไม่หลับแน่

เธอหวังว่าจะทำให้อาชีพของจิ้นซือเหนียนกลับมาเป็นตามปกติโดยเร็วที่สุด ไม่อย่างนั้นเธอคงต้องไม่สบายใจต่อไป

หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง เธอก็เดินออกมาจากห้อง

เด็กทั้งสองคนหลับไปแล้ว ในบ้านเงียบมากจนดูราวจะได้ยินเสียงเข็มหล่น

เธอยังได้ยินเสียงหัวใจเต้นรัวเหมือนตีกลองอีกด้วย

เธอกำลังกลัวอะไรอยู่? ตอนนี้เธอตั้งท้องลูกของเขา ไม่ว่ายังไงเขาก็ไม่กล้าทำร้ายเธอหรอก

พี่เลี้ยงเด็กและบอดี้การ์ดเลิกงานแล้ว เธอจึงขับรถไปยังคฤหาสน์ของฟู่สือถิงเพียงลำพัง

สี่สิบนาทีต่อมา รถก็จอดอยู่ที่ลานหน้าบ้านของเขา

เธอเดินลงจากรถ อาศัยไฟถนน บอดี้การ์ดตรงเสาประตูจึงมองเห็นหน้าเธอชัดเจนและเปิดประตูลานบ้านทันที

ตอนนี้เธอตั้งท้องลูกของฟู่สือถิงอยู่ ใครจะกล้าขวางเธอ?

เมื่อเธอเดินมาถึงประตูคฤหาสน์ ป้าจางรีบเข้ามาแล้วย่อตัวลงเปลี่ยนรองเท้าให้เธอ

“ฉันเปลี่ยนเองค่ะ” เธอรีบหยุดป้าจาง

ป้าจาง “อันอัน ตอนนี้คุณตั้งท้องอยู่ ถ้าไม่ต้องก้มก็ไม่ต้องทำหรอกค่ะ คุณผู้ชายบอกว่าคุณจะมา ดิฉันเลยตุ๋นซุปไว้ให้คุณค่ะ”

ตอนเย็นเธอกินอะไรมานิดหน่อย ตอนนี้เลยรู้สึกหิวนิด ๆ

“เขาบอกป้าจางว่าฉันจะมาเหรอคะ?” หัวใจของเธอเต้นแรงโดยไม่ทราบสาเหตุ

“ใช่ค่ะ! คุณผู้ชายให้ฉันเตรียมอาหารไว้ให้คุณ” ป้าจางเปลี่ยนรองเท้าให้เธอเสร็จก็ประคองเธอไปที่ห้องอาหาร “ดิฉันทำของกินจานโปรดของคุณเอาไว้ ไม่รู้ว่าตอนนี้คุณจะอยากกินหรือเปล่า มีคนเยอะแยะที่พอท้องแล้วความอยากอาหารก็เปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ!”

ฉินอันอันรู้สึกงุนงงเล็กน้อย

ฟู่สือถิงใส่ชุดลำลองอยู่บ้าน กำลังนั่งอยู่ในห้องนั่งเล่น

ไม่รู้ว่าเขาลงมาตั้งแต่เมื่อไหร่

เธอเดินไปหาเขา ตอนที่กำลังเอ่ยปากพูด เสียงของเขาชิงดังขึ้นมาเสียก่อน “ทำไมไม่สวมกระโปรงเซ็กซี่ของคุณมาล่ะ? ผมไม่คู่ควรเหรอ?”

น้ำเสียงที่เย็นชาและหนาวสะท้านของเขาทำให้ใจที่สงบของเธอถูกคลื่นนับพันปลุกปั่น!

เธออยากพูดคุยกับเขาดี ๆ แต่เห็นได้ว่าเขาไม่คิดแบบนั้น

“ฟู่สือถิง คุณอย่ามางี่เง่าชวนทะเลาะ! ฉันจะใส่อะไรก็เรื่องของฉัน” แก้มของเธอแดงพร้อมกับเดินไปนั่งลงบนโซฟาตรงข้ามเขา “ตอนนี้ดึกมากแล้ว พวกเรามาคุยกันสั้น ๆ เถอะ คุณยกเลิกการแบนจิ้นซือเหนียนเดี๋ยวนี้เลย เรื่องของพวกเราสองคน ฉันไม่อยากให้ส่งผลไปถึงคนที่บริสุทธิ์ด้วย”

“บริสุทธิ์เหรอ? เขาอยากเป็นพ่อเลี้ยงลูกผม คุณว่าเขาบริสุทธิ์เหรอ?” มุมปากฟู่สือถิงยกขึ้นแล้วพูดอย่างเย็นชา “ถ้าผมไม่ให้บทเรียนเขาสักหน่อย เจ้าหนุ่มหน้าขาวนั่นก็ปีนขึ้นมาบนหัวผมแล้ว!”

“คุณช่วยรับฟังอะไรหน่อยได้ไหม? เขาเอาบัตรธนาคารไว้ที่ฉัน ให้ฉันเก็บรักษาให้ พอเขาแต่งงาน ฉันก็คืนให้เขา! มันเท่านั้นเอง!” เสียงของฉินอันอันดันขึ้นโดยไม่รู้ตัว