รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 604

ไม่นาน ท้องฟ้าก็ใกล้สว่างแล้ว

ข่าวด่วนข่าวหนึ่งได้พาดหัวเวบไซต์ใหญ่แต่ละเว็บอย่างรวดเร็ว!

- ฟู่สือถิงกล่าว : ผมไม่ได้แบนจิ้นซือเหนียน

พาดหัวข่าวตรงไปตรงมาและดึงดูดสายตาผู้คน!

เมื่อคลิกเข้าไปตรงหัวข้อข่าวก็จะเห็นข่าวประชาสัมพันธ์ฉบับสมบูรณ์

ข้อความไม่ยาว แต่เนื้อหาชัดเจนมาก ฟู่สือถิงชี้ให้เห็นว่าตนเองไม่ได้เกี่ยวข้องกับจิ้นซือเหนียน เขาไม่ได้แบนจิ้นซือเหนียนทั้งในตอนนี้และต่อจากนี้

ด้านสินค้าแบรนด์ใหญ่ที่ยกเลิกสัญญากับจิ้นซือเหนียนไปตอนนี้คงเจอปัญหาแล้ว!

หมายความว่ายังไง? นี่มันหมายความว่ายังไง?

ทำไมฟู่สือถิงถึงตีสองหน้าแบบนี้?!

โทรศัพท์มือถือของฟู่สือถิงถูกทิ้งบอมบ์ใส่ ทว่ามันไม่มีผลกระทบต่อการนอนหลับของเขา เพราะว่าโทรศัพท์ของเขาปิดอยู่

ทุกคนจึงโทรหาฟู่สือถิงไม่ติด ทำได้เพียงโทรหาโจวจื่ออี้เท่านั้น

โจวจื่ออี้ดื่มไวน์ไปเมื่อคืนนี้ เมื่อถูกเสียงกริ่งโทรศัพท์ปลุกให้ตื่น เขาปวดหัวอย่างรุนแรงเพราะว่าเมาค้าง

ผลคือรับสายแล้วปวดหัวหนักกว่าเดิม!

“ข่าวอะไร? ข่าวปลอมหรือเปล่า?! เจ้านายของผมจะพูดแบบนี้ได้ยังไง!” โจวจื่ออี้ปีนลุกขึ้นแล้วหาแว่นตา “พวกคุณไม่ต้องร้อนใจ ผมจะติดต่อกลับไปอีกทีเมื่อผมรู้ชัดเจนแล้วว่าเกิดอะไรขึ้น”

หลังจากวางสาย โจวจื่ออี้สวมแว่นตาจากนั้นก็คลิกดูข้อมูลในแอพพลิเคชัน

หลังจากอ่านข่าวอยู่นาน เขาก็ขมวดคิ้วและนิ่งงันไปพักใหญ่

“เกิดอะไรขึ้นเหรอ?” ไมค์เห็นเขานั่งนิ่งไม่ขยับจึงลุกขึ้นนั่ง

โจวจื่ออี้เอาข่าวให้เขาดู “เมื่อคืนนี้ฉินอันอันจะต้องไปพบเจ้านายของผมแล้วแน่ ๆ ไม่มีทางที่เจ้านายของผมจะอนุญาตให้เผยแพร่ข่าวนี้ เรื่องที่เขาทำไปแล้ว เขาไม่มีทางพูดว่า ‘ผมไม่ได้ทำ’ เด็ดขาด นี่ไม่ใช่นิสัยของเขา”

ไมค์เหลือบมองข่าวแล้วพูดอย่างไม่ทุกข์ร้อน “ความหมายของคุณคือ ฉินอันอันเป็นคนปล่อยข่าวนี้งั้นเหรอ?”

“ถูกต้อง” โจวจื่ออี้ยกมือขึ้นลูบขมับ “มันน่าอายจริง ๆ… แบรนด์ที่ยกเลิกสัญญากับจิ้นซือเหนียนช็อกกันหมดแล้ว พวกเขาจะต้องสงสัยว่าเจ้านายของผมเป็นโรคจิตแน่ ๆ”

ไมค์อดหัวเราะเสียงดังลั่นไม่ได้ “เจ้านายคุณขายขี้หน้า แล้วเกี่ยวอะไรกับคุณ… อีกอย่าง เขาเป็นคนก่อเรื่องนี้ขึ้น สถานการณ์ตอนนี้ผมบอกได้คำเดียวว่าสมน้ำหน้า!”

“ออกไปเลย! ผมต้องรีบคิดหาวิธี” หลังจากโจวจื่ออี้พูดจบ เขาก็พยายามโทรหาฟู่สือถิง

เขาอดไม่ได้ที่จะใช้นิ้วมือแตะที่แก้มเธอ ทันทีที่ปลายนิ้วสัมผัสแก้มของเธอ คิ้วของเธอขมวดเล็กน้อย

เธอส่งเสียงครางเล็กน้อยราวกับตัดพ้อ

เขาไม่อาจฝืนปลุกเธอได้ ดังนั้นจึงลดมือลง

ตอนที่เขาห่มผ้าให้เธอ เขามองท้องที่นูนขึ้นมาของเธอ หัวใจของเขาราวกับจะละลาย

ข้างในคือลูกชายของพวกเขา

เขาตั้งตารอคอยการมาถึงของลูกน้อยเป็นอย่างยิ่ง เขาจะพยายามอย่างหนักเพื่อเป็นพ่อที่ดี

ที่จริงเขาไม่ได้เกลียดเด็กเลย แต่เขากลัวว่าลูกของเขาจะติดโรคทางพันธุกรรมจากเขา ดังนั้นเขาจึงไม่อยากมีลูก ไม่อยากส่งต่อความเจ็บปวดให้กับลูก

สิ่งนี้คือความเจ็บปวดที่เขาไม่อาจอธิบายให้คนนอกเข้าใจได้

หลังจากห่มผ้าให้เธอแล้ว เขาก็ยกขายาวลุกจากเตียง

ล้างหน้าล้างตาแล้ว เขาก็ลงไปชั้นล่างเพื่อกินข้าวเช้า

ป้าจางเห็นเขาหน้าตาท่าทางดูดีจึงยิ้มแล้วพูดว่า “ผู้ช่วยโจวเพิ่งจะโทรมาเมื่อครู่นี้ค่ะ”