รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 605

“เขาว่ายังไงบ้าง?” เขานั่งลงบนเก้าอี้กินข้าวแล้วยกนมขึ้นมาดื่ม

“เขาถามถึงอันอันจากนั้นก็วางสายไปเลยค่ะ”

หลังจากกินข้าวเช้าเสร็จแล้ว เขาก็ขึ้นไปหยิบโทรศัพท์ที่ชั้นบน

โจวจื่ออี้โทรหาเขาตั้งแต่เช้าขนาดนี้ ต้องเกิดเรื่องขึ้นแน่นอน

เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วกดปุ่มเปิดเครื่อง แต่หน้าจอไม่สว่างอย่างที่เขาคาดไว้

เขากดปุ่มเปิดค้างอยู่นานแล้วก็ปรากฏหน้าการเชื่อมต่อ

เขาขมวดคิ้ว เขาจำได้ว่าเมื่อคืนนี้เขาไม่ได้ปิดเครื่อง ทำไมโทรศัพท์ถึงปิดล่ะ?

หลังจากเปิดเครื่อง สายที่ไม่ได้รับและข้อความปรากฏขึ้นจำนวนมาก

หัวใจเขาตึงเครียดแล้วกดเปิดดูข้อความ

- ประธานฟู่ คุณอ่านข่าววันนี้แล้วหรือยัง? ผมอ่านแล้ว กินข้าวเช้าไม่ลงเลย

- ประธานฟู่ คุณมีทัศนคติยังไงกับจิ้นซือเหนียนกันแน่? ผมไม่เข้าใจแล้วก็ตกใจมากด้วย

- ประธานฟู่ คุณไม่แบนจิ้นซือเหนียนแล้วจริง ๆ ใช่ไหม? งั้นผมทำงานกับเขาอีกครั้งได้แล้วใช่หรือเปล่า?

......

หลังจากอ่านข้อความจบ ดวงตาที่มีกระแสคลื่นเย็นเยือกมองไปทางหญิงสาวที่นอนหลับสนิทอยู่บนเตียง

ก่อนมื้อเช้า เขายังสัมผัสใบหน้าของเธออย่างรักใคร่ อยากจะรักและทะนุถนอมเธอไปตลอดชีวิต

ตอนนี้เขาเพียงแค่อยากจะทรมานเธออย่างหนัก จนเธอต้องร้องไห้และร้องขอความเมตตา!

ทว่าทันทีที่ความคิดนี้ปรากฏขึ้น มันก็ถูกกำจัดทิ้งทันที

ตอนนี้เธอตั้งท้องลูกของเขาอยู่ เขาวู่วามไม่ได้!

หากเขาอยากมีคุณสมบัติเป็นพ่อคน ก็ต้องรู้จักควบคุมอารมณ์ของตัวเอง!

เขาหยิบโทรศัพท์มือถือแล้วก้าวเท้ายาว ๆ ออกจากห้องนอน

เอสทีกรุ๊ป

หลังจากฟู้สือถิงมาถึงบริษัทแล้ว โจวจื่ออี้เข้ามาในออฟฟิศเขาทันที

การกระทำของเธอรุนแรงเกินไป! เธอปรึกษาเขาก่อนตัดสินใจทำก็ได้ไม่ใช่เหรอ? จะต้องแอบส่งข้อความถึงนักข่าวลับหลังเขาด้วยเหรอ?

“เจ้านาย คุณไม่ได้ตั้งค่าล็อคหน้าจอโทรศัพท์เหรอ?” โจวจื่ออี้แนะนำด้วยเจตนาดีว่า “คุณตั้งค่าตอนนี้เลยเพื่อหลีกเลี่ยงเหตุการณ์ประเภทนี้ในอนาคตดีไหมครับ?”

“แล้วฉันล็อคตัวเธอได้รึไง?” ฟู่สือถิงพูดอย่างเย็นชา “เธอฉวยโอกาสใช้นิ้วของฉันปลดล็อคตอนฉันหลับได้อยู่ดี!”

โจวจื่ออี้มองข้ามจุดนี้ไป

พวกเขาสองคนนอนหลับด้วยกันเมื่อคืนนี้ เป็นข้อพิสูจน์อีกครั้งว่าเจ้านายของเขาไม่มีทางต่อต้านฉินอันอันได้!

ที่คฤหาสน์ตระกูลฟู่

เพราะว่าไม่มีใครรบกวน ฉินอันอันจึงนอนหลับอย่างสงบจนถึงเที่ยงวัน

หลังจากตื่นนอนแล้ว ความทรงจำเมื่อคืนนี้ก็หลั่งไหลเข้ามา ใบหน้าของเธอร้อนผ่าว!

เธอไม่กล้าอยู่บ้านเขานาน หลังจากสวมชุดกระโปรงแล้ว เธอลงไปยังชั้นล่างเงียบ ๆ โดยวางแผนว่าจะแอบออกไป

“ฉินอันอัน คุณไม่คิดจะอธิบายให้ผมฟังสักหน่อยเหรอ?” ฟู่สือถิงที่กำลังถือแก้วกาแฟไว้ในมือ กัดฟันกรอดแล้วเอ่ยว่า “ถ้าคุณกล้าก้าวขาออกประตูแม้แต่ครึ่งก้าว ผมจะหักขาคุณเสีย!”