รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 663

เขาไม่สามารถพูดเรื่องนี้กับแม่ตรง ๆ ได้ ไม่อย่างนั้นแม่จะไม่เห็นด้วย

สายตาของเขามุ่งมั่น น้ำเสียงของเขาจริงจัง พร้อมกับแต่งเรื่องโกหกขึ้นมา “ผมเหนื่อยกับการเข้าค่ายฤดูร้อนครั้งนี้มาก”

ฉินอันอันรับปากเขาอย่างสงสาร “ลูกรัก ต่อไปถ้าเรียนหนักหรือกดดันมาก ลูกต้องบอกแม่นะ ถึงแม้การเรียนจะสำคัญ แต่สุขภาพสำคัญกว่า”

เสี่ยวหานพยักหน้า

ประเทศเอ

บ้านตระกูลฟู่ เวลาสองทุ่ม

เซิ่งเป่ยรินไวน์ให้ฟู่สือถิง แต่ฟู่สือถิงปฏิเสธ

“ฉันดื่มไม่ไหวแล้ว” เขาเพิ่งดื่มไปสองแก้ว และตอนนี้ผิวหนังและดวงตาของเขาแดงเพราะความเมา

พรุ่งนี้เขาต้องเผชิญหน้ากับฉินอันอัน หากคืนนี้เขาดื่มมากเกินไป จะส่งผลต่อสภาพของเขาในวันพรุ่งนี้

“ก็ได้ ฉันดื่มเอง” เซิ่งเป่ยหยิบแก้วไวน์ของเขาขึ้นมาแล้วดื่มทันที

“นายดื่มให้น้อย ๆ หน่อย” ฟู่สือถิงเงยหน้าขึ้นมองเขา “ฉันรู้ว่านายทำเพื่อฉัน แต่…”

“แต่อะไร? นายคงไม่ทำให้ฉินอันอันอับอายใช่ไหม? นายโหดร้ายกับเธอไม่ได้ก็เพราะลูก” เซิ่งเป่ยวางแก้วไวน์ของเขาลง “ฉันแค่อยากจะเตือนนาย นายมีแต่จะต้องเสียเงินไปกับเธอมากขึ้นเรื่อย ๆ ถ้านายไม่ออกมาตั้งแต่ตอนนี้ ฉันเกรงว่านายจะไม่มีโอกาสอีกแล้ว”

แววเมาในดวงตาของฟู่สือถิงหายไปทันที

มันยากสำหรับเขาที่จะตกหลุมรักใครสักคน และเมื่อเขาตกหลุมรักแล้ว มันก็ยากที่จะปล่อยไป

นี่เป็นข้อดีและข้อเสียที่ร้ายแรงอย่างยิ่ง

“สือถิง ในฐานะเพื่อน ฉันหวังว่านายจะมีชีวิตที่มีความสุขอยู่เสมอ ไม่ว่านายจะใช้เงินกับผู้หญิงไปเท่าไร ตราบใดที่นายมีความสุข ฉันไม่สนใจ” เซิ่งเป่ยขมวดคิ้ว “แต่ฉินอันอันทำให้นายเจ็บปวดครั้งแล้วครั้งเล่า นี่เป็นผลจากการที่นายตามใจเธอ”

ฟู่สือถิงลดดวงตาที่เย็นชาลงและจุดบุหรี่

“ถ้าพรุ่งนี้เธอแสดงหลักฐานที่พิสูจน์ว่าเธอไม่ใช่ผู้หญิงในคลิปได้ ฉันจะขอโทษเธอ เธอจะให้ฉันขอโทษตามที่เธอต้องการแบบไหนก็ได้ แต่ถ้าเธอแสดงหลักฐานไม่ได้ ฉันก็ทำได้แค่คิดว่าทุกอย่างที่เธอพูดเป็นแค่เรื่องโกหก” เซิ่งเป่ยมองใบหน้าที่เลือนลางของเขาภายใต้ควันบุหรี่คลุ้งแล้วพูดคำเหล่านี้

หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง เขาก็สะบัดขี้เถ้าบุหรี่ลงในที่เขี่ยบุหรี่

เมื่อคืนเซิ่งเป่ยดื่มมากเกินไป เขาจึงพักที่นี่ทั้งคืน

ฉินอันอันรู้สึกประหม่าอย่างควบคุมไม่ได้เมื่อเห็นพวกเขาทั้งคู่

ถ้าเธอเผชิญหน้ากับฟู่สือถิงคนเดียว เธอคงไม่เป็นแบบนี้

ไมค์บอกเธอว่าครั้งนี้ เซิ่งเป่ยไม่พอใจเธอเป็นอย่างมากและยุยงให้ฟู่สือถิงเลิกกับเธอ

ฟู่สือถิงเดินไปหาเธอ เห็นแก้วนมในมือเธอ แล้วพูดอย่างใจเย็น “มากินข้าวเช้ากันก่อนสิ!”

เธอวางแก้วนมลง “ฉันอิ่มแล้ว”

หลังจากที่เธอพูดจบ เซิ่งเป่ยก็เข้าประเด็นทันที “ฉินอันอัน คุณบอกว่าผู้หญิงในคลิปไม่ใช่คุณ คุณมีหลักฐานอะไรไหม?”

“ไม่มี” เธอฟังเสียงของเซิ่งเป่ย แต่มองไปที่ฟู่สือถิงอย่างควบคุมไม่ได้

“แล้วคุณมาที่นี่ทำไม? คุณมาที่นี่เพื่อแต่งเรื่อง หรือคุณมาที่นี่เพื่อขอโทษเขา?” เซิงเป่ยเย้ยหยัน “อย่าใช้สายตาน่าสมเพชของคุณมองเขา! ต่อให้วันนี้คุณคุกเข่าขอร้องเขา ก็ไม่มีประโยชน์!”