หลีเสี่ยวเถียนขยิบตาให้ฉินอันอันรัว แต่ฉินอันอันกำลังคิดถึงความสัมพันธ์ระหว่างเฮ่อจุนจือและฟู่ซื่อถิง เธอจึงไม่ได้สบตาเธอ
“คุณฉิน ผมไม่เคยบอกคุณว่าพี่ซื่อถิงกับผมรู้จักกันเพราะผมกลัวว่าจะส่งผลกระทบต่อความรู้สึกของคุณ นั่นเพราะคุณก็มีความสัมพันธ์ที่ค่อนข้างตึงเครียดกับพี่ซื่อถิงมาก่อน ผมไม่ได้ตั้งใจจะปิดบัง...ผมแค่อยากได้บริษัทของพ่อคุณจริง ๆ” เฮ่อจุนจืออธิบายให้ฉินอันอันฟังด้วยรอยยิ้ม
หลีเสี่ยวเถียนหยิบโทรศัพท์มือถือของเธอขึ้นมาไว้ใต้โต๊ะแล้วส่งข้อความถึงฉินอันอัน : อันอัน! เธออย่าไปฟังเรื่องไร้สาระของเขาเลย! ฟู่ซื่อถิงต่างหากที่ต้องการซื้อบริษัทของเธอ! ฟู่ซื่อถิง!
ฉินอันอันเปิดดูข้อความบนโต๊ะอย่างเปิดเผย
หลังจากเห็นข้อความ เธอก็เงยหน้ามองเฮ่อจุนจือด้วยสายตาเย็นชา “เรื่องที่นายต้องการซื้อบริษัทของฉัน นายได้บอกฟู่ซื่อถิงแล้วหรือยัง?”
เฮ่อจุนจือยังคงมีรอยยิ้มอ่อนโยน “เคยบอกแล้ว ผมขอความเห็นจากเขา และเขาก็แนะนำให้ผมลองทำได้ หลังจากที่ผมเรียนจบ ผมก็มองหาโครงการสำหรับลงทุนมาโดยตลอดตามที่เคยบอกคุณ”
ข้อความของหลีเสี่ยวเถียนส่งไปยังโทรศัพท์มือถือของฉินอันอันอีกครั้ง : อันอัน! เขาพูดโกหก! เขาคือหมากตัวหนึ่งของฟู่ซื่อถิง!
ฉินอันอันรู้สึกหัวใจเย็นวูบขึ้นหลังจากได้อ่านข้อความ
เธอถามเฮ่อจุนจือต่อ “เงินของนาย ได้มาจากพ่อจริง ๆ เหรอ? พรุ่งนี้พ่อของนายว่างไหม? ฉันอยากคุยกับพ่อของนายด้วยตัวเอง”
เฮ่อจุนจือหน้าถอดสีด้วยความตกใจ “...ผมยืมมา! ผมไม่ได้บอกความจริงกับคุณตั้งแต่แรกเพราะผมคิดว่ามันเป็นเรื่องน่าอายที่ไปยืมเงินคนอื่นมาลงทุน”
“ไปยืมใครมาเหรอ?” ฉินอันอันถาม
ฟู่ซื่อถิงนิ่งเงียบมาโดยตลอดเอ่ยตอบ “ยืมผมไง”
หลีเสี่ยวเถียนยังคงส่งข้อความถึงฉินอันอันต่อ : พวกเขาทั้งคู่โกหก! คุณซีคือฟู่ซื่อถิง! เฮ่อจุนจือเพิ่งแอบบอกฉันเอง!
อันอัน เธอเปิดโปงพวกเขาเลย!
มือข้างหนึ่งของฉินอันนันกำโทรศัพท์ไว้แน่น ส่วนอีกข้างหนึ่งถือแก้วน้ำแน่นเช่นกัน
สีหน้าของเธอซีดราวกับหิมะ ริมฝีปากแดงกัดแน่นยิ่งทำให้ใบหน้าของเธอซีดลง
‘ฟู่ซื่อถิงคือคุณซี’
เขาใช้ชื่อของเฮ่อจุนจือเพื่อเข้าซื้อฉินกรุ๊ป ไม่ว่าด้วยจุดประสงค์อะไร แต่การกระทำนี้ทำให้เธอรู้สึกกระอักกระอ่วน
‘ทำไมเขาไม่แสดงตัว?’
‘พวกเธอรู้จักกันเหรอ?’
เฮ่อจุนจือตกตะลึง!
“พี่ซื่อถิง...ผมขอโทษ...ผมไม่รู้ว่าพวกเธอรู้จักกัน!” สมองของเฮ่อจุนจือแล่นด้วยความเร็วสูง ใบหน้าของเขาแดงก่ำทันที!
เขาทำผิดไปแล้ว!
ฟู่ซื่อถิงท่าทางเย็นชา งอนิ้วเล็กน้อย “เมื่อวานนายส่งรูปแฟนของนายมาให้ฉันดู ฉันนึกแล้วว่าเธอหน้าคุ้น ๆ และฉันก็จำได้ว่าเคยเจอเธอในหอประชุมฟิลฮาร์โมนิกกับฉินอันอัน ตอนนั้นฉินอันอันบอกฉันว่า เพื่อนของเธอก็อยู่ที่นั่นด้วย”
“โอ้...พี่รู้ว่าพวกเธอเป็นเพื่อนกัน ก็เลยพาฉินอันอันมาเจอผม!” เฮ่อจุนจือตระหนักได้ทันที “พี่รู้ว่ามันเสี่ยงต่อการที่ฉินอันอันจะจับได้ แล้วทำไมถึงยังพาเธอมาล่ะ!"
“นายบอกแฟนหมดทุกอย่างแล้วใช่ไหม?” ฟู่ซื่อถิงถาม
เฮ่อจุนจือยกมือขึ้นและเกาหัวพลางพูดอย่างตรงไปตรงมา “ผมบอกก่อนที่พี่จะมาถึง ผมแค่บอกเธอเพื่อให้เธอเข้าใจพวกพี่ได้ง่ายขึ้น...แต่ทำไมฉินอันอันถึงได้โกรธขนาดนี้ล่ะ? ถึงพี่เป็นคนที่ต้องการซื้อ แต่ไม่เห็นต้องเล่นใหญ่ขนาดนี้เลย! หนึ่งพันล้านจำนวนไม่น้อยเลยนะ! ทั้งที่จริง ๆ แล้วก่อนหน้าพี่ก็ไม่เคยมีใครยอมจ่ายเงินราคานี้เพื่อซื้อฉินกรุ๊ปด้วยซ้ำ”
ลูกกระเดือกของฟู่ซื่อถิงขยับขึ้นก่อนที่เขาจะพูดด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง “เธอรับไม่ได้เรื่องที่ฉันคือคุณซี”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รอวันหย่า คุณสามีร้าย
ทนความโง่ของนางเอกไม่ไหว ทำไมต้องให้เสิ่นอวี๋ได้หน้า ไม่เห็นจะสมเหตุสมผลเลย ถ้าไม่อยากเปิดเผยตัว ก็ส่งข้อความผ่านเว่ยเจินได้นี่ว่าผ่าตัดเสร็จแล้ว ต้องดูแลอย่างนั้นอย่างนี้ แล้วที่นังเสิ่นแท้ง ก็บอกให้ตรวจดีเอ็นเอสิ เพคาะตัวเองก็สงสัยว่าทำไมมันถึงจงใจให้แท้ง ตอนหลังมารู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ก็ยังจะเก็บเงียบ ไม่บอกพระเอก ด้วยเหตุผลประสาท ๆ ว่าไม่อยากให้รู้สึกแย่ เอิ่ม แล้วปล่อยให้ถูกหลอกว่าเป็นคนรักษาน้องจนหายดี หลอกว่ามีลูกด้วย แบบนี้คือ ดีกว่าเหรอ งงกับตรรกะ...
ยังไงก็ให้อภัยไม่ได้ที่บังคับให้ทำแท้ง ต่อให้นางเอกยื้อลูกเอาไว้ได้ก็เหอะ ทำไมชอบเขียนให้นางเอกอภัยให้คนแบบนี้ นี่เป็นการใช้ความรุนแรงและการฆ่าคนชัด ๆ...
ตามหลายเรื่องอัพเดทไม่จบซักเรื่อง😂😂...
หยุดอัพเดท..หลายเรื่องมาก😂😂...
กำลังสนุก โดนเทอีกแล้ว😂😂😂...
รออยู่นะคะ...
อยากได้วันละ5ตอนเหมือนเดิมได้ไหมคะ🤩😍🥰...
แอดมิน..ให้อ่านวันละ1ตอน😁😁😁...
ข้ามไป 4 ตอน238-241...
สนุกมากค่ะ...