ถ้าย้อนเวลากลับไปเลือกใหม่ได้อีกครั้ง เขาก็เลือกที่จะทำแบบนั้นเหมือนเดิม
เขาไม่ได้เป็นคนที่สมบูรณ์แบบ
ฉินอันอันทำให้เขาพยายามพิจารณาและแก้ไขพฤติกรรมของตัวเอง
ถ้าระหว่างทางไม่เกิดความเข้าใจผิดและการทะเลาะกันครั้งแล้วครั้งเล่า ความรู้สึกของเขาที่มีต่อเธอคงไม่หยั่งรากลึกอยู่ในใจแบบนี้
......
หลีเสี่ยวเถียนวิ่งตามฉินอันอันออกไปนอกร้านอาหาร พลันคว้าแขนของเธอไว้
“อันอัน ฉันคิดไม่ถึงจริง ๆ ว่าที่แท้เธอแต่งงานกับฟู่ซื่อถิง! ข่าวนี้น่าเซอร์ไพรส์มาก!” หลีเสี่ยวเถียนตื่นเต้นมากจนเวียนหัวตาลาย
ฉินอันอันรู้สึกเหมือนมีบางอย่างติดอยู่ในลำคอ “เธอก็เห็นแล้วนี่ว่าฉันโดนเขาปั่นหัว”
“เฮ่อจุนจือบอกว่าเขาต้องการช่วยเธอ แต่เขาไม่กล้าแสดงตัว เรื่องมันเลยกลายเป็นแบบนี้” หลีเสี่ยวเถียนคิดว่าเรื่องทั้งหมดจะไม่ควรกลายเป็นเช่นนี้ “อันอัน เราเข้าไปข้างในกันเถอะ! เข้าไปฟังคำอธิบายจากปากเขา...”
ฉินอันอันปล่อยมือของหลีเสี่ยวเถียนแล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่นและเย็นชา “เธอเข้าไปเถอะ! ฉันอยากอยู่เงียบ ๆ คนเดียว”
เธอเรียกรถข้างทางแล้วจากไปอย่างเด็ดเดี่ยว
หลีเสี่ยงเถียนหันหลังและกำลังจะเดินกลับเข้าไปในร้านอาหาร
เธอเห็นฟู่ซื่อถิงเดินออกมาพอดี
เขาเดินเร็วมาก ดูเหมือนกำลังไล่ตามฉินอันอันไป
หลีเสี่ยวเถียนชี้นิ้ว “เธอนั่งแท็กซี่ไปทางนั้นค่ะ”
ฟู่ซื่อถิงพยักหน้าและรีบเดินไปที่ลานจอดรถ
หลังจากที่ฟู่ซื่อถิงออกไป เฮ่อจุนจือก็เดินออกมาพอดี
เขาเดินไปหาหลีเสี่ยวเถียนและมองเธอด้วยสายตาตำหนิ “หนอนบ่อนไส้!”
แก้มของหลีเสี่ยวเถียนแดงเล็กน้อย แต่คางของเธอยังคงยกขึ้น “ฉันเพิ่งรู้จักคุณแค่ไม่กี่วัน? แน่นอนว่าฉันต้องเข้าข้างเพื่อนสนิทของฉันอยู่แล้ว”
เฮ่อจุนจือหัวเราะเยาะ “ผมว่าแล้วเชียว ที่คุณมาอยู่กับผมก็เพื่อล้วงข้อมูลนี่เอง!”
หลีเสี่ยวเถียนดึงแขนของเขาลงแล้วเตือนเขาว่า “เฮ่อจุนจือ คุณเป็นแฟนของฉัน คุณต้องเข้าข้างฉัน! อันอันกับฟู่ซื่อถิงก็เหมือนกับไข่ไก่กับก้อนหิน ก้อนหินอย่างฟู่ซื่อถิงจะไปรู้สึกอะไรล่ะ?”
เฮ่อจุนจือพูดไม่ออก
“ฉันหิวแล้ว ไปกินข้าวกันเถอะ!” หลีเสี่ยวเถียนดึงเขาเข้าไปในร้านอาหาร
......
ฉินอันอันนั่งแท็กซี่ไปบ้านแม่ของเธอ
เธอไม่รู้ว่าจะไปที่ไหนได้อีกนอกจากที่นี่
เมื่อจางหยุนเห็นใบหน้าที่ซีดเซียวและเย็นชาของลูกสาว ก็พลันดึงเธอลงไปนั่งบนโซฟาทันที
“เกิดอะไรขึ้น? ลูกทะเลาะกับฟู่ซื่อถิงมาเหรอ?”
ถึงเธอจะไม่ได้ทะเลาะกับฟู่ซื่อถิง ต่อให้เธอจะไม่พอใจกับบางเรื่อง เธอก็จะยังอยู่ที่บ้านตระกูลฟู่ ไม่ใช่มาอยู่ที่นี่
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รอวันหย่า คุณสามีร้าย
ทนความโง่ของนางเอกไม่ไหว ทำไมต้องให้เสิ่นอวี๋ได้หน้า ไม่เห็นจะสมเหตุสมผลเลย ถ้าไม่อยากเปิดเผยตัว ก็ส่งข้อความผ่านเว่ยเจินได้นี่ว่าผ่าตัดเสร็จแล้ว ต้องดูแลอย่างนั้นอย่างนี้ แล้วที่นังเสิ่นแท้ง ก็บอกให้ตรวจดีเอ็นเอสิ เพคาะตัวเองก็สงสัยว่าทำไมมันถึงจงใจให้แท้ง ตอนหลังมารู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ก็ยังจะเก็บเงียบ ไม่บอกพระเอก ด้วยเหตุผลประสาท ๆ ว่าไม่อยากให้รู้สึกแย่ เอิ่ม แล้วปล่อยให้ถูกหลอกว่าเป็นคนรักษาน้องจนหายดี หลอกว่ามีลูกด้วย แบบนี้คือ ดีกว่าเหรอ งงกับตรรกะ...
ยังไงก็ให้อภัยไม่ได้ที่บังคับให้ทำแท้ง ต่อให้นางเอกยื้อลูกเอาไว้ได้ก็เหอะ ทำไมชอบเขียนให้นางเอกอภัยให้คนแบบนี้ นี่เป็นการใช้ความรุนแรงและการฆ่าคนชัด ๆ...
ตามหลายเรื่องอัพเดทไม่จบซักเรื่อง😂😂...
หยุดอัพเดท..หลายเรื่องมาก😂😂...
กำลังสนุก โดนเทอีกแล้ว😂😂😂...
รออยู่นะคะ...
อยากได้วันละ5ตอนเหมือนเดิมได้ไหมคะ🤩😍🥰...
แอดมิน..ให้อ่านวันละ1ตอน😁😁😁...
ข้ามไป 4 ตอน238-241...
สนุกมากค่ะ...