ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 1025

เกรย์สันเปิดน้ำและสาดน้ำเย็นใส่หน้าตัวเอง เขามองกระจกพยายามจะปั้นหน้าให้ดีเพื่อกลบซ่อนความรุนแรงและโทสะที่แสดงออกบนใบหน้า

จากนั้นเขาก็ฝืนยิ้มให้กับกระจก แต่รอยยิ้มนั้นกลับดูน่าเกลียดยิ่งกว่าหน้าตอนร้องไห้เสียอีก

สุดท้าย เขาก็ล้มเลิกความตั้งใจที่จะฝืนปั้นหน้าขณะที่น้ำตาเขาก็ไหลออกมาเป็นสาย

เมื่อสามปีก่อน ฉากที่เจย์เผชิญหน้ากับอันตรายเพียงลำพังเพื่อช่วยพวกเขาไว้ฉายซ้ำในหัวเหมือนกับภาพยนตร์

เจย์คือทุกอย่างของพวกเขา

เพราะเขาเสียสละตัวเองเพื่อช่วยทุกคน

เกรย์สันเกือบร้องไห้โฮออกมา เขาเชิดหน้าขึ้น ดึงทิชชูที่อยู่ด้านข้างขึ้นมาและเช็ดน้ำตาที่เอ่อคลออย่างแรงก่อนที่จะขยำทิชชูที่เปียกโชกด้วยน้ำตาเป็นก้อนแล้วโยนทิ้งลงถังขยะ

เกรย์สันเกือบล้มเมื่อเขาเห็นซองถุงยางถูกทิ้งอยู่ในถังขยะ

นายท่านอาเรสกับผู้หญิงคนนั้น…

ถ้ามิสเซเวียร์รู้เข้า จะเสียใจสักแค่ไหนกันนะ?

โทสะของเกรย์สันมลายหายไปเพราะความช็อกของเขา

เมื่อตั้งสติได้เขาก็ออกมาจากห้องน้ำ ตาแดงก่ำของเขาทำให้เจย์สงสัย

“ผมคิดว่าคุณตกส้วมไปซะแล้ว” เจย์เยาะ

เกรย์สันฝืนยิ้ม

มาริลินยกจานผักสีเขียวหลายจานออกมาจากครัว เมื่อเกรย์สันเห็นพริกสีแดงนิดหน่อยวางแปะอยู่บนผัก ดวงตาเขาก็เต็มไปด้วยความเกรี้ยวกราด

นี่เธอไม่รู้เหรอไงว่านายท่านอาเรสมีปัญหาเรื่องกระเพาะ?

“ถ้าคุณเกรย์สันไม่รังเกียจ อยู่ทานอาหารง่าย ๆ กับเราก่อนสิคะ”

เกรย์สันเก็บเงินกลับไปเมื่อเขาเห็นว่าเกิดอะไรขึ้น

เกรย์สันเหลือบมองท่าทีผิดหวังของมาริลิน รอยยิ้มขมขื่นปรากฏขึ้นในดวงตาของเขา

ผู้หญิงกระหายเงินคนนี้ไม่เหมาะกับนายท่านอาเรสสักนิดเดียว

มีเพียงแค่ผู้หญิงสูงส่งเป็นผู้ดีทุกกระเบียดอย่างคุณเซเวียร์เท่านั้นที่เหมาะกับนายท่านอาเรส

อาหารมื้อนี้ช่างจืดชืดไร้รสชาติ

หลังทานอาหารเสร็จ เกรย์สันก็ลุกขึ้นแล้วมองเจย์ด้วยสายตาเคารพนับถือแฝงความกังวล

“เจอกันพรุ่งนี้ครับ”

“ครับ”