ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 651

“พี่ชายของเธอ… ไม่ใช่ลูกแท้ ๆ ของพ่อเธอนะ แน่นอนล่ะว่า พ่อของเธอคงไม่อยากให้เขาเข้าไปควบคุมบริษัทอาเรส” แองเจลีนไม่ต้องการโกหกโจเซฟินอีกต่อไป

โจเซฟินรู้สึกถึงการสั่นสะเทือนในตัวเธอ

แองเจลีนพูดด้วยความมั่นใจ “ฉันสงสัยว่าเธอก็คงไม่ใช่ลูกแท้ ๆ ของพ่อเธอด้วย”

คำพูดของเธอชัดเจนอย่างคาดไม่ถึง

“แล้วใครเป็นพ่อของพี่ชายฉัน?” โจเซฟินถามด้วยความสงสัย

“ฉันก็ไม่รู้”

ยังคงอธิบายไม่ได้ ภาพของชายที่ดูเหมือนเจย์บี้ได้ปรากฏขึ้นในหัวของเธอ

ดวงตาของโจเซฟินและแองเจลีนสบเข้าหากัน ทันใดนั้น ทั้งสองรู้สึกราวกับว่าครอบครัวอาเรสกำลังเก็บความลับจากพวกเขาเอง

ในวันต่อมา

แสงยามเช้าส่องเข้ามาที่ซีคามอร์ แอนเน็กซ์ ทำให้ขับหมอกยามเช้าออกไป แม้แต่ทางเดินซึ่งมักจะมืดและสกปรกก็สว่างไสวและดูเปิดต้อนรับ

แองเจลีนยกกระโปรงขึ้น แล้วเธอก็เดินเขย่งเท้าเพื่อย่องเดินไปทางห้องของเจย์

หวังว่า ที่รักของเธอจะยังหลับใหลอยู่ เขาคงไม่มีความสุขหากรู้ว่าเธอหายไปทั้งคืน

แองเจลีนผลักประตูค่อย ๆ เปิดออกเบา ๆ เพื่อให้แน่ใจว่าร่างบนเตียงจะยังไม่ขยับไปไหนก่อนเธอจะค่อย ๆ เดินเข้ามา

เจย์รีบหลับตาลงทันที

ผู้หญิงคนนี้ทำอะไรอยู่?

เขาไม่เห็นเธอเมื่อตื่นเช้าวันนี้และรอการกลับมาของเธอเป็นเวลานาน

ผ้าห่มของเขาถูกดึงออกจากตัวและที่นอนก็จมลง มีร่างที่อบอุ่นปรากฏขึ้นข้าง ๆ ตัวเขา

เจย์ตกใจ...

เขาเข้าใจแล้ว หญิงสาวไม่ได้ทิ้งเขาไปชั่วขณะ แต่ทิ้งไปทั้งคืนเลยด้วยซ้ำ นั่นเป็นเหตุผลที่เธอทำตัวแปลก ๆ และแสร้งทำเป็นว่าเธอไม่ได้จากไป

เจย์ลืมตาขึ้นและจ้องไปที่แองเจลีนด้วยความโกรธ

แองเจลีนบังเอิญมองเขาอย่างรู้สึกผิด...

เขาเริ่มคิดว่าผู้หญิงคนนั้นไม่ได้รักเขามากเท่ากับที่เขารัก

เมื่อเห็นความเจ็บปวดที่เปิดเผยออกมาในดวงตาของเขา แองเจลีนก็ตื่นตระหนก “ที่รัก ฉันไปที่กระท่อมโบยบินสู่จันทรามาเมื่อคืนนี้”

เจย์จ้องไปที่เธอ ความเสียใจที่สะสมอยู่ในหัวใจของเขา เขาควรจะมอบโจเซฟินให้แต่งงานกับเซย์นโดยเร็วที่สุด โดยไม่คำนึงถึงว่าเขาจะทำให้เธอไม่มีความสุขก็ตาม

อย่างน้อย ตอนนี้โจเซฟินก็จะไม่ทำให้เขามีปัญหามากนัก

“เธอไปทำอะไรที่นั่น?” เจย์ระงับความโกรธในตัวเขา

แองเจลีนคิดว่าทักษะการสังเกตของเจย์คงอ่อนแอลงไปมากจากเรื่องเมื่อคืนนี้ เธอถามด้วยความสงสัย “ที่รัก นายไม่คิดว่าไวน์มีอะไรผิดปกติบ้างเลยเหรอเมื่อคืนนี้?”

เจย์ตอบว่า “ก็ฉันไม่ได้ดื่มมัน”

เขาบอกเป็นนัยว่าเขาไม่ได้คิดว่าผิดปกติอะไรเพราะเขาไม่ได้ดื่มไวน์

แองเจลีนชี้ทางเพื่อบอกเขาอย่างอดทน “เมื่อคืนนี้ นายไม่คิดว่าฉันผิดปกติเหรอ?”

เธอไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเขาไม่คิดว่ามีบางอย่างผิดปกติ หลังจากที่เธอดูรุนแรงแค่ไหนเมื่อคืนนี้