ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 753

แองเจลีนมองโคลอย่างเห็นอกเห็นใจ “อย่าบอกนะว่าคุณตกหลุมรักฉันจริง ๆ”

จากนั้นโคลก็จับข้อมือของเธออย่างตื่นเต้น “ถ้าอย่างนั้น ผมไม่มีเหตุผลที่จะปล่อยคุณไปอีกแล้ว แองเจลีน เซเวียร์ ผมอยากให้คุณแต่งงานกับผม”

แองเจลีนเอามือออกจากมือของเขาและมองเขาด้วยความหงุดหงิด “คุณชอบฉัน แต่ฉันก็ต้องรู้สึกชอบคุณเหมือนกันสิ”

โคลเป็นคนที่เอาแต่ใจอย่างมาก “ไม่สำคัญว่าคุณจะชอบผมหรือเปล่า ตราบใดที่ผมชอบคุณ ผมไม่อยากทนกับวันที่ไม่มีคุณอยู่ข้าง ๆ อีกแล้ว คุณต้องอยู่กับผมนะ”

แองเจลีนไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี “นั่นเรียกว่าอาการป่วยทางใจแล้วนะ คุณต้องได้รับการรักษา”

จากนั้น เขาก็ปล่อยมือเธอ “ผมจะรักษามันได้ยังไง?”

เธอสัมผัสข้อมือที่บวมและแดงของเธอ เธอพูดอย่างโกรธเคืองว่า “มันง่ายมาก ฉันจะพาคุณไปยังสถานที่หนึ่ง”

จากนั้น แองเจลีนก็พาโคลไปที่คลับหญิงสาวที่ใหญ่ที่สุดของเมืองนางแอ่น

เมื่อเธอไปที่แผนกต้อนรับ แองเจลีนเข้าไปสมัครบัตรและเติมบัตรสมาชิกสามัญให้ เธอยัดบัตรสมาชิกให้ในมือของโคลและพูดว่า “ไปที่ห้อง 404 บนชั้นสองและรอฉันที่นั่น”

โคลมองดูใบหน้าของแองเจลีนที่สวยงามยิ่งขึ้นภายใต้แสงไฟแก้วหลากสีสันและรอยยิ้มที่น่าพึงพอใจก็ปรากฏขึ้นในดวงตาของเขา

เขาเอาปากแนบหูของแองเจลีน “ตกลง ผมจะรอคุณ” เห็นได้ชัดว่าเสียงนั้นไพเราะมาก แต่ก็ไม่ได้ทำให้เธออึดอัด

แองเจลีนจ้องที่แผ่นหลังของเขาด้วยความงุนงง

ผู้ชายคนนี้รู้หรือเปล่าว่าทำไมเธอถึงพาเขามาที่นี่?

โคลจะไม่รู้ได้ยังไง?

จริง ๆ แล้วเขามาแวะที่ย่านโคมแดงเป็นประจำ แต่ธุรกิจของเขาที่ ฟลายอิ้ง มูน เซ็นเตอร์ ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับการไปรับบริการพวกผู้หญิง

โคลมาที่ห้อง 404 และเห็นว่าเป็นห้องส่วนตัวธรรมดา ๆ ความรู้สึกไม่ชอบเป็นประกายอยู่ในดวงตาของเขา

ไม่นานหลังจากนั้น แองเจลีนก็ออกจากคลับ เธอคิดว่าเธอกำลังช่วยโคลด้วยโรคกลัวแบคทีเรียหรือสิ่งสกปรกต่าง ๆ ของเขาอยู่ แต่เธอไม่รู้ว่ามันจะได้ผลหรือไม่ และรู้สึกกังวลใจกับเงินที่เธอใช้ไป

ทันใดนั้น เงาสีดำปรากฏขึ้นตรงหน้าเธอราวกับสายฟ้า

แองเจลีนมองเข้าไปใกล้ ๆ และเห็นว่าโคลมีความโกรธอย่างดุเดือด ความคิดแรกของแองเจลีนคือเงินของเธอถูกใช้ไปอย่างสูญเปล่า

“ทำไมคุณออกมาเร็วจัง? โอ้ เงินของฉันมันหายไปอย่างนั้นได้ไง ฮะ?” สีหน้าที่เจ็บปวดของเธอทำให้โคลที่กำลังดุเดือดด้วยความโกรธ ยิ่งทำให้ใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นสีดำคล้ำทันที

แองเจลีนเห็นว่าเขาโกรธจริง ๆ และตระหนักว่าเธออาจล้ำเส้นเกินไป เธอยิ้มอย่างประจบประะแจงให้เขาและเกลี้ยกล่อมด้วยท่าทีสุภาพว่า “อย่าโกรธเลยนะ คลับแห่งนี้เป็นย่านโคมแดงระดับไฮเอนด์ในเมืองนางแอ่นเชียวนะ

สาว ๆ ข้างในไม่ใช่แค่หุ่นดีแต่พวกเธอหน้าตาดีด้วย บริการของพวกเธอเป็นอันดับหนึ่ง คุณไม่มีอาการกลัวแบคทีเรียหรือสิ่งสกปรกกับผู้หญิงแล้วใช่ไหม?

นั่นเป็นเพราะที่ผ่านมาคุณเจอแต่ผู้หญิงที่น่าเกลียด ถ้าคุณเห็นสาวสวยเหล่านั้น อาการกลัวแบคทีเรียหรือสิ่งสกปรกก็จะดีขึ้นทันที”

โคลนึกถึงโสเภณีที่แต่งตัวไม่เรียบร้อยเสียมากกว่าและเขาไม่รู้ว่าเธอรับใช้ผู้ชายมากี่คนแล้ว ทันใดนั้น ความคิดเหล่านั้นของเขาทำให้ท้องไส้ปั่นป่วนขึ้นทันที เขาอาเจียนอย่างรุนแรงขณะก้มลงไปที่ถังขยะ