ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 754

เขาอาเจียนออกมาอย่างเจ็บปวดจนแทบจะอาเจียนออกมาเป็นน้ำดีในตอนท้าย

แองเจลีนรู้สึกผิดเล็กน้อยที่เห็นเขาทรมานอย่างเจ็บปวด

“ขอโทษ ฉันคิดว่าวิธีนี้จะได้ผลสำหรับคุณ”

โคลมองเธอโดยไม่พูดอะไร “คุณคิดว่าสถานที่ประเภทนี้มีไว้สำหรับการค้าขายสิ่งสกปรก ๆ จะมีผลการรักษาต่อผู้ป่วยที่มีปัญหาเรื่องความสะอาดได้หรือไง?”

แองเจลีนกล่าวว่า “กลยุทธ์นี้คือการต่อสู้ด้วยการใช้หนามยอกต้องเอาหนามบ่ง”

โคลพูดไม่ออก

ในที่สุดแองเจลีนต้องพาโคลกลับบ้านไปอีกครั้ง เธอเข้าไปชงชาขิงให้เขาและนวดกดจุดเพื่อหยุดอาการอาเจียนให้เขา

โคลถูกทรมานจนรู้สึกร่างกายอ่อนแอ เขาพิงโซฟาและมองไปที่แองเจลีน “ดูเหมือนคุณจะมีประสบการณ์มากในการบรรเทาอาการอาเจียนนะ”

แองเจลีนอึ้งไปครู่หนึ่ง ทั้งหมดเป็นเพราะเจย์เคยอาเจียนบ่อย ๆ และนี่ทำให้เธอได้รับประสบการณ์ในการจัดการกับอาการอาเจียนแบบนี้

จากนั้น ปากของโคลก็เริ่มพูดเรื่องไร้สาระอีกครั้ง “คุณเหมาะที่จะเป็นภรรยาของผมจริง ๆ นะ”

แองเจลีนจ้องมองเขาอย่างดุเดือด “เชื่อไหมว่า ตอนนี้ฉันอยากจะโยนคุณกลับไปที่คลับนั้นอีก”

โคลเงียบไป

ในตอนบ่าย ขณะที่แองเจลีนกำลังจะไปรับเด็ก ๆ ที่โรงเรียน โคลก็ลุกขึ้นจากโซฟาแล้วพูดว่า “ผมจะไปกับคุณด้วยนะ”

แองเจลีนรู้สึกถูกบีบบังคับ ‘แล้วฉันจะกำจัดสิ่งรบกวนนี้ได้ยังไงบ้าง? อ้าาาา!’

ณ ที่ทางเข้าโรงเรียนประถมศึกษา เด็ก ๆ สามคนกำลังถือกระเป๋านักเรียนรอแม่อยู่ เมื่อพวกเขาเห็นชายที่อยู่ข้างหลังแม่ ลูก ๆ ทั้งสามก็ตกตะลึง

สิ่งที่ทำให้เธอกังวลมากที่สุดคือเด็ก ๆ ไม่เคยได้รับการศึกษาแบบเป็นทางการมาก่อน ดังนั้นเธอจึงไม่รู้ว่าพวกเขาจะล้าหลังหรือไม่ เนื่องพวกเขาได้ถูกจัดให้เข้าชั้นเรียนวัฒนธรรมประถมศึกษาปีที่ 3 อย่างกะทันหัน

เด็กทั้งสามถอนหายใจอย่างสิ้นหวัง “อื้มม”

แองเจลีนปลอบเด็ก ๆ อย่างประหม่าและพูดว่า “ไม่เป็นไร ๆ ถ้าพวกหนูไม่เข้าใจ ค่อย ๆ ผ่านมันไปให้ได้นะ”

ใครจะรู้ว่าเซ็ตตี้น้อยจะบ่นว่า “คุณแม่คะ มันง่ายเกินไปด้วยซ้ำ”

แองเจลีน "..."

จู่ ๆ แองเจลีนก็รู้สึกว่าความกังวลของเธอไม่จำเป็นอีกแล้ว นักวิชาการอย่างเจย์จะเลี้ยงดูนักเรียนที่มีปัญหาทางจิตได้อย่างไร?

โคลทักทายเด็ก ๆ ด้วยรอยยิ้มว่า “สวัสดี ลูกรัก พ่อมารับลูกแล้ว ดีใจไหม?”