รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ นิยาย บท 11

จี้หลิงชวนทำหน้านิ่วคิ้วขมวดด้วยความโมโห ไม่คิดเหลือบตามองหญิงสาวคนนั้นแม้แต่นิดเดียว เขาเดินก้าวเท้าอย่างรวดเร็วเดินตรงออกจากโรงแรมไป

ภายในห้องขณะที่ ลู่เฉิงฮ่าวกำลังโอบกอดฟัดเหวี่ยงกับสาวน้อยหน้าอกอึ๋มเอวบางอยู่บนเก้าอี้ ทันใดนั้นเขาก็ได้ยินเสียง คนถีบประตูเข้ามาดังปังอย่างกะทันหัน

เมื่อลู่เฉิงฮ่าวได้ยินเสียงจากทางด้านหน้าประตู เขาก็หน้านิ่วคิ้วขมวดด้วยความโมโห แต่ทันทีที่เหลือบไปเห็นจี้หลิงชวนทำหน้าไม่สบอารมณ์พร้อมกับกำลังเดินตรงเข้ามาหาเขาอย่างรวดเร็ว

ลู่เฉิงฮ่าวทำหน้าเสียอารมณ์ จะพูดก็พูดไม่ออก เขายกมือขึ้นสะบัดไปมาเพื่อบอกให้สาวน้อยหน้าอกอึ๋มที่กำลังนั่งอยู่ทางด้านข้างให้เธอออกไปเสียก่อน เขามองจี้หลิงชวนเพื่อนรักที่นั่งลงทางด้านข้างของเขาด้วยความสงสัย

จากนั้นลู่เฉิงฮ่าวก็หมุนหน้าปัดของนาฬิกาที่คว่ำหน้าอยู่ที่ข้อมือของเขาขึ้นมามองดูเวลา อะไรกัน นี่ยังไม่ถึงสิบนาทีเลยนะ……

บวกกับเวลาที่เดินไปกลับห้องของโรงแรมก็ปาไปแล้วเจ็ดถึงแปดนาที……

เขาคิดไปพลางพร้อมกับเหลือบมองใบหน้าท่าทางที่ไม่สบอารมณ์ของจี้หลิงชวนอะไรกัน นี่……หรือว่าจะเสร็จแล้ว ยิงออกไปแล้วหรือ？

อืม เรื่องนี้สำหรับผู้ชายแล้วมันถือได้ว่าเป็นเรื่องเลวร้ายสุดๆเลยนะ！

ในขณะที่ลู่เฉิงฮ่าวเห็นสีหน้าของจี้หลิงชวนที่ไม่สบอารมณ์อย่างนั้นแล้ว ก็อดกลั้นอาการขำได้อย่างยากลำบาก เขาครุ่นคิดอยู่สักพัก จากนั้นก็ยกมือขึ้นมาตบที่ไหล่ของจี้หลิงชวนเบาๆ พร้อมกับพูดปลอบใจเขาว่า “หลิงชวน นายก็อย่าคิดมากไปเลยนะ ฉันได้ยินมาว่ายาแคปซูลxx เสินเป่า สามารถรักษาอาการไตบกพร่องแก้อาการหลั่งเร็วได้ หากว่ายังไม่ได้ผลอีกล่ะก็ นายก็ยังสามารถเลือกที่จะผ่าตัดได้นี่！”

น้ำเสียงของลู่เฉิงฮ่าวค่อยๆแผ่วเบาลง กลับทำให้บรรยากาศรอบๆตัวของลู่เฉิงฮ่าวรู้สึกเย็นยะเยือกขึ้นมาชั่วขณะ

สายตาอันเย็นชาของจี้หลิงชวนหันเหลือบมามองที่เขา ทันใดนั้นลู่เฉิงฮ่าวกลับรู้สึกเสียวๆเย็นๆบริเวณคอหอย ทำได้เพียงแค่ขยับตูดของเขาไปมา ……

“ไอ้เจ้าบ้า！คนที่ควรกังวลเรื่องไตจะบกพร่องควรเป็นนายซะมากกว่า ฉันน่ะไม่มีปัญหาเรื่องนั้นซะหน่อย！”จี้หลิงชวนตอกกลับเขาอย่างเย็นชา

ลู่เฉิงฮ่าวมองดูสีหน้าของจี้หลิงชวนอีกครั้ง จึงรู้ว่าเมื่อกี้ตัวเองได้ประเมินสถานการณ์ผิดไป……

“ยังไงล่ะ ผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่สเปคนายหรือไง？”ลู่เฉิงฮ่าวเห็นท่าทีของจี้หลิงชวนอย่างนั้นแล้วก็รู้ได้ทันทีว่าจี้หลิงชวนคงจะไม่ได้แตะเนื้อต้องตัวผู้หญิงคนนั้นแม้แต่ปลายเล็บเลย ก็ไม่แปลกที่จะเสร็จรวดเร็วขนาดนี้

คิดไปพลางลู่เฉิงฮ่าวก็พูดขึ้นมาอีกว่า“อย่างนั้นจะเปลี่ยนคนให้ดีไหมล่ะ？”

เมื่อพูดเสร็จเขากำลังตั้งท่าจะเรียกให้หญิงสาวอีกคนเข้ามา

แต่เมื่อจี้หลิงชวนเห็นอย่างนั้นแล้ว เขาก็ยกมือขึ้นมานวดๆบริเวณหว่างคิ้วทั้งสอง “ไม่ต้องแล้ว！”

จี้หลิงชวนไม่แม้แต่จะชำเลืองมองหญิงสาวพวกนั้นเลยแม้แต่น้อย และก็รู้สึกไม่มีอารมณ์ด้วย！

นอกเสียจากมู่ซีซี！

ลู่เฉิงฮ่าวเห็นท่าทางของจี้หลิงชวนราวกับว่ามีเรื่องอะไรในใจ เขาอดไม่ได้ที่จะถามต่อว่า “หลิงชวน นี่นายเป็นอะไรไป ？หรือว่านายจะมีคนที่ชอบอยู่แล้ว？”

“ก็แค่อยาก ！”ตอนนี้จี้หลิงชวนอดไม่ได้ต่อความต้องการของตัวเอง เขาอยากที่จะจับเอาตัวของหญิงสาวที่ชื่อว่ามู่ซีซีคนนั้น มาย่ำยีให้สาแก่ใจตัวเอง！

เพียงแค่ลู่เฉิงฮ่าวคิดขึ้นมาก็รู้สึกเกิดอับอายขายหน้า！

เพื่อนของเรานี่ยังคงป่าเถื่อนเหมือนเดิมจริงๆ

“อย่างนั้นก็ไม่ยากอะไร หากว่านายต้องการที่จะเด็ดดอกไม้มาเชยชม เพียงแค่ออกแรงนิดๆหน่อยๆ กลัวว่าจะเอาเธอมาครอบครองไม่ได้อย่างนั้นเหรอ？”

เมื่อได้ยินสิ่งที่ลู่เฉิงฮ่าวพูด จี้หลิงชวนขมวดคิ้วเล็กน้อยดูเหมือนว่าเขาคิดอะไรดีๆได้แล้ว

จากนั้นไม่นาน ลู่เฉิงฮ่าวเหมือนยังมีคำพูดบางอย่างที่อยากจะพูดกับเขาอีก แต่ไม่ทันได้พูด เขาก็เห็นจี้หลิงชวนลุกขึ้นยืนและหันหลังเดินออกไป

ข่าวเรื่องราวที่เกี่ยวข้องกับมู่ซีซี จี้หลิงชวนได้สั่งให้ฟางเซิ่งสืบอย่างถี่ถ้วน แล้วจากนั้นจี้หลิงชวนก็ขับรถตรงไปยังหน้าประตูของมหาลัยA ที่มู่ซีซีเรียนอยู่

หากเขาจำไม่ผิดล่ะก็ ตอนนี้ มู่ซีซีกำลังศึกษาอยู่มหาลัยA ชั้นปีที่หนึ่ง

สายตาของจี้หลิงชวนไม่ละจากหน้าประตูของมหาลัยAเลย ตอนนี้น่าจะเป็นเวลาของชั่วโมงเรียน หน้าประตูของมหาลัยผู้คนดูบางตา เขาก้มลงมองดูเวลาที่นาฬิกาอีกครั้ง เวลาขณะนั้นห่างจากเวลาพักเที่ยงอยู่สองถึงสามชั่วโมง

ในมือของจี้หลิงชวนที่ถือโทรศัพท์เอาไว้ เขาเพิ่งพูดออกไปเพียงหนึ่งประโยค ก็ได้ยินเสียงตัดสายโทรศัพท์ดังตู๊ดๆๆ เป็นเสียงที่คุ้นหูดังขึ้นมาอีกครั้ง

เฮ้อ ลนลานไปจริงๆ ！มู่ซีซีผู้หญิงคนนั้นสมควรตาย กล้ามากที่ตัดสายโทรศัพท์ของเขา！

จี้หลิงชวนโกรธสุดๆแต่กลับสามารถยิ้มออกมาได้อย่างบ้าคลั่ง มุมปากของเขามีรอยยิ้มเล็กน้อย พร้อมกับสีหน้าอันเย็นชา จากนั้นก็โทรกลับไปที่เบอร์โทรศัพท์ของมู่ซีซีอีกครั้ง

เสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์ดังขึ้นมาอีกครั้ง มู่ซีซีกัดริมฝีปากด้วยความหนักใจ หน้าจอของโทรศัพท์โชว์เบอร์ที่เธอรู้สึกคุ้นชินไปเสียแล้ว ……

”

เวลาผ่านไปพักหนึ่ง มู่ซีซีหลับตาลง หายใจเข้าออกลึกๆ พยายามทำจิตใจให้สงบอย่างรวดเร็ว จากนั้นจึงกดรับสายโทรศัพท์ “ฮัลโหล？”

จี้หลิงชวนตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาว่า “ออกมาที่หน้าประตูมหาลัย！”

ทันทีที่เสียงพูดของจี้หลิงชวนประโยคนั้นแผ่วเบาลง มู่ซีซีกำลังมีทีท่าที่จะปฏิเสธ จี้หลิงชวนก็พูดตัดบทของเธอขึ้นมาทันที“ถ้าหากว่าเธอไม่คิดที่จะออกมาล่ะก็ ฉันก็ไม่ถือตัวที่จะเข้าไปหาเธอในมหาลัยของเธอด้วยตัวเองนะ！”

ในครั้งนี้ ทันทีที่จี้หลิงชวนพูดจบประโยคเขาก็เป็นคนชิงตัดสายไปก่อนซะเอง

ปล่อยให้มู่ซีซียืนนิ่งกัดริมฝีปากของตัวเองด้วยความกังวลใจ ข้างๆหูทั้งสองข้างของเธอเต็มไปเสียงเต้นรัวของหัวใจดังตึกๆๆเร็วขึ้นอย่างต่อเนื่อง ในใจของเธอคิดไปต่างๆนานาว่า แท้จริงแล้วจี้หลิงชวนต้องการจะทำอะไรกันแน่？

เพิ่งจะแต่งงานกับพี่สาวไปเมื่อวานไม่ใช่หรืออย่างไรกัน？นึกไม่ถึงเลยว่าวันนี้เขาจะมาหาเธอที่มหาลัย！

มู่ซีซีไม่กล้าให้จี้หลิงชวนเข้ามาหาเธอในมหาลัย อย่างนั้นคงทำได้เพียงแค่ต้องออกไปพบเขาทางด้านนอกซะแล้ว

ทันทีที่เธอเดินออกมาถึงบริเวณด้านนอกประตูมหาลัย ความหรูหราของรถหรูเมอร์เซเดส-มาย-บัคก็แตะเข้ากับสายตาของมู่ซีซีทันที

มู่ซีซีที่กำลังมีทีท่าสงสัย ทันใดนั้นเองเสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์มือถือที่เธอกุมไว้ก็ดังขึ้น