เป็นไปอย่างที่คิดไว้ ลั่วเสี่ยวชิงนั้นไม่อาจระงับความตกใจได้ เธอจึงรีบต่อสายตรงมาทันที
มู่ซีซีหยิบโทรศัพท์และก้าวเท้าเข้าไปในห้องน้ำอย่างรวดเร็วและรับสายเพื่อนของเธอ
ทันทีที่โทรศัพท์แนบหู เสียงที่ประหลาดใจของลั่วเสี่ยวชิงก็ดังขึ้น "พระเจ้า! เมื่อกี้นั่น เธอหมายความว่าอะไร? จี้หลิงชวน? ใช่จี้หลิงชวนที่ฉันรู้จักไหม? ไม่ใช่คนที่ชื่อนามสกุลเดียวกันหรอกนะ?"
ริมฝีปากของมู่ซีซีกระตุก เธอถือโทรศัพท์แน่นอย่างอดไม่ได้ "ก็คือจี้หลิงชวนที่เธอรู้จักนั่นแหละ..."
เมื่อลั่วเสี่ยวชิงได้ยินคำตอบของมู่ซีซี ปลายสายโทรศัพท์เงียบไปประมาณสิบวินาที จากนั้นเธอก็ได้ยินเสียงของลั่วเสี่ยวชิงดังขึ้น "คุณพระ...มู่ซีซี เธอนี่สร้างข่าวใหญ่แล้วจริงๆ!"
มู่ซีซีขมวดคิ้ว จริงๆหากว่าเป็นไปได้ เธอก็ไม่ได้อยากจะเข้าไปพัวพันกับคนใหญ่คนโตอย่างจี้หลิงชวน
ใจจริงของเธอ มู่ซีซีต้องการตามหาคนที่ชอบกันด้วยใจจริง ใช้ชีวิตในความรักที่เรียบง่ายไปด้วยกัน
แต่สำหรับมู่ซีซีในตอนนี้ก็คงจะกลายเป็นเรื่องเพ้อฝันไปแล้ว
"เสี่ยวชิง ไปคุยกันในวีแชทเถอะ.." มู่ซีซีนั้นพูดกับเพื่อนรักของเธอไม่ออก
ลั่วเสี่ยวชิงเข้าใจมู่ซีซี เมื่อได้ยินน้ำเสียงที่เบาลงและอารมณ์ของมู่ซีซี ทันใดนั้นเธอก็รีบเก็บอารมณ์ร่าเริงของเธอและพูดว่า "เอาสิ งั้นเราไปคุยกันในวีแชท"
ขณะที่พูดเธอก็ตัดสายโทรศัพท์ไป
มู่ซีซีแอบอยู่ในห้องน้ำที่อยู่ในห้องน้ำใหญ่และส่งข้อความถึงลั่วเสี่ยวชิง : เสี่ยวชิง ไม่ใช่ว่าฉันจะปกปิดหรือปิดบังเธอ เรื่องความสัมพันธ์ของฉันกับจี้หลิงชวน...ฉันไม่รู้ว่าจะพูดมันออกมาได้อย่างไร...
เรื่องนี้ถูกฝังอยู่ในหัวใจของมู่ซีซีมาเป็นเวลานาน มู่ซีซีเองก็อยากจะพูดระบายเรื่องราวเหล่านี้ออกมาให้ตัวเองได้ผ่อนคลายลงบ้าง แต่เธอไม่เคยมีโอกาสก็เท่านั้น
ในตอนนี้ มู่ซีซีเล่าทุกอย่างระหว่างเธอและจี้หลิงชวนออกมาทั้งหมด ตั้งแต่เริ่มต้นจนกระทั่งในตอนนี้ แต่เพียงเธอข้ามในช่วงที่จี้หลิงชวนนำลั่วเสี่ยวชิงมาข่มขู่เธอออกไป ส่วนเรื่องราวอื่นๆเธอก็เล่าให้ลั่วเสี่ยวชิงฟังทั้งหมด
ทางด้านลั่วเสี่ยวชิงที่กำลังดูหน้าจอโทรศัพท์อยู่ เธอจ้องไปที่หน้าจอโทรศัพท์อย่างว่างเปล่า หลังจากที่เหม่อลอยอยู่หลายนาที เธอก็ได้สติ
เธอไม่เคยคาดคิดเลยว่าความสัมพันธ์ระหว่างมู่ซีซีและจี้หลิงชวนจะเป็นเช่นนี้!
และเป็นมู่ซีซีที่ถูกจีบ!
และคนที่น่าเกลียดที่สุดคือคนในตระกูลมู่! เดิมทีเป็นมู่ซีซีด้วยซ้ำที่พวกเขาตกลงจะทำสัญญากับจี้หลิงชวน แต่พวกเขากลับคอยทำร้ายมู่ซีซีซ้ำแล้วซ้ำเล่า ไม่น่าแปลกใจเลยที่มู่ซีซีจะเลิกคาดหวังในตัวพวกเขา
ถ้าหากว่าเปลี่ยนเป็นเธอ เกรงว่าเธอคงจะทนไม่ได้และไปจากพวกเขาเหล่านั้นเสียนานแล้ว!
ในโลกนี้จะมีแม่ พ่อ พี่สาวแบบนั้นได้อย่างไร! เกรงว่าคนที่ไม่รู้อาจคิดว่าซีซีไม่ใช่ลูกสาวแท้ๆของพวกเขา!
ขณะที่ครุ่นคิด หัวใจของลั่วเสี่ยวชิงก็เต็มไปด้วยความรู้สึกที่เจ็บปวดต่อมู่ซีซี
ยิ่งไปกว่านั้นมู่ซีซีที่แข็งแกร่งเช่นนี้ทำให้ลั่วเสี่ยวชิงต้องการปลอบโยนเธอ แต่เธอไม่รู้ว่าจะปลอบโยนอย่างไร
แต่ก็ยังโชคดีที่มู่ซีซีตัดขาดความสัมพันธ์กับตระกูลมู่ไปแล้ว
ลั่วเสี่ยวชิงที่เงียบมานานก็ทำได้เพียงแค่ส่งอิโมจิกอดสองสามอันไปให้กับเธอ
คิ้วที่งดงามของเขาขมวดแน่นอย่างกะทันหัน ได้ยินว่ามู่ซีซีบอกว่าทุกครั้งที่ประจำเดือนมาเธอก็จะปวดทุกครั้ง แต่เธอไม่ยอมไปโรงพยาบาล!
จี้หลิงชวนอดไม่ได้ที่จะเคืองขุ่น เขาเม้มริมฝีปากแน่น วินาทีถัดมา จี้หลิงชวนก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเล่นและเปิดรายชื่อในโทรศัพท์ จากนั้นกดหมายเลขของเวินจิ่งที่กำลังศึกษาอยู่ที่สหรัฐอเมริกา
เสียงรอสายดังอยู่ครู่หนึ่ง ในไม่ช้าสายกำลังจะตัด ทันใดนั้นก็มีการเชื่อมต่อ
เวินจิ่งพูดด้วยน้ำเสียงงัวเงียและอู้อี้ว่า "มีอะไร?"
จี้หลิงชวนเย็นชา เวินจิ่งก็ชอบทำให้รู้สึกอึดอัด และทั้งสองคนชอบพูดจากระชับความหมายเหมือนกันด้วย!
หากว่าเวินจิ่งไม่เห็นว่าจี้หลิงชวนพี่น้องที่แสนดีของเขาโทรมา เขาก็คงจะตัดสายและปิดเครื่องไปแล้ว!
ต้องรู้ว่าตอนนี้ที่อเมริกามันดึกมาแล้ว มันเป็นช่วงเวลาประมาณตีสอง!
เมื่อจี้หลิงชวนได้ยินเสียงของเวินจิ่ง เขาขมวดคิ้วและลังเล จากนั้นเขาก็จับโทรศัพท์แน่นและกระแอมสองครั้ง เขาอดทนและกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชาที่แปลกประหลาดว่า "เวินจิ่ง มีวิธีแก้อาการปวดท้องของผู้หญิงในช่วงมีประจำเดือนไหม?"
ทันทีที่คำพูดของจี้หลิงชวนสิ้นสุดลง ทางด้านของเวินจิ่งก็ตกอยู่ในความเงียบที่แปลกประหลาด
ผ่านไปครู่หนึ่ง เวินจิ่งก็ตอบกลับมาด้วยอารมณ์ เขาอดไม่ได้ที่จะกลอกตา เขารู้สึกว่าจี้หลิงชวนนั้นจะต้องโทรมาแกล้งเขาแน่ เขาจึงตอบกลับไปอย่างไร้ความเกรงใจว่า "จี้หลิงชวน...แกแน่ใจใช่ไหมว่าไม่ได้โทรมาแกล้งอะไรฉัน? ดังนั้น แกโทรมารบกวนความฝันของคนในตอนกลางคืนเพียงเพื่อถามคำถามแบบนี้?"
"ขอโทษด้วย ฉันเป็นหมอ แต่ฉันไม่ใช่สูตินรีแพทย์ ฉันล่ะขอบคุณแกจริงๆ!"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ
ย่าก็ปักใจเชื่อเลย ไม่ตรวจดีเอ็นเอหน่อยล่ะ...
ตรวจดีเอ็นเอก็จบ งง นังพี่เลวยังคิดได้ แต่พระเอกคิดไม่ได้...
เรื่องนี้อ่านจบแล้ว...