รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ นิยาย บท 165

ขณะมู่ซีซีคิดก็รีบเดินออกจากร้านเสื้อผ้าผู้ชายแล้วเดินตรงไปยังร้านขายเครื่องประดับที่อยู่ไม่ไกล

ในอีกด้านหนึ่งจี้หลิงชวนที่รออยู่ที่เดิมเกือบสิบนาทีไม่เห็นมู่ซีซีกลับมา คิ้วของเขาก็ขมวดคิ้วขณะจี้หลิงชวนคิดก็รีบขายาวคู่หนึ่งแล้วเดินไปทิศทางที่มู่ซีซีเพิ่งจากไปอย่างรวดเร็ว

โชคดีที่ถนนที่นี่ไม่ซับซ้อนจี้หลิงชวนบังเอิญเห็นมู่ซีซีเดินออกจากร้านขายเสื้อผ้าผู้ชายที่ทำด้วยมือ เขาเดินตาม

จี้หลิงชวนเห็นมู่ซีซีแต่มู่ซีซีซึ่งอยู่ไม่ไกล ไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่ในใจ เธอไม่เห็นจี้หลิงชวนที่ไล่ตามเธออยู่ เธอก้มศีรษะและเดินเข้าไปในร้านขายเครื่องประดับที่อยู่ไม่ห่าง

เมื่อเห็นจี้หลิงชวนขมวดคิ้วด้วยความสงสัยและยิ่งสงสัยมากขึ้น

มู่ซีซีตั้งอกตั้งใจ เธอเข้าไปในร้านขายเสื้อผ้าผู้ชายแล้วไปที่ร้านขายเครื่องประดับ?

จี้หลิงชวนจำได้ว่ามู่ซีซีไม่มีเงินมากและสินค้าในสองร้านนี้ราคาก็ไม่ถูก...

ด้วยความสงสัยจี้หลิงชวนขมวดคิ้วและเดินไปที่ร้านขายเครื่องประดับไม่ไกลนัก ขณะที่เขาเดินไปที่ทางเข้าร้านขายเครื่องประดับ เขาเห็นมู่ซีซียืนอยู่ข้างเคาน์เตอร์ เธอควรจะคุยอะไรบางอย่างกับพนักงานขายจี้หลิงชวนไม่กล้าที่จะเข้าใกล้เกินไป เพราะเขากลัวที่จะถูกมู่ซีซีมองเห็นดังนั้นเขาจึงไม่ได้ยินการสนทนาระหว่างคนทั้งสอง

จากนั้นจี้หลิงชวนก็เห็นมู่ซีซีซึ่งหันหลังยกมือขึ้นดูว่าการกระทำควรเป็นการเอาบางอย่างลงจากคอของเขา แล้วยื่นให้พนักงานขายที่อยู่ฝั่งตรงข้าม

พนักงานขายหยิบแว่นขยายมาตรวจดูอย่างละเอียด ตอนนี้จี้หลิงชวนเห็นว่าพนักงานขายกำลังถือสร้อยคอรูปดาวห้าแฉกอยู่

จี้หลิงชวนขมวดคิ้วเล็กน้อยเมื่อมองดู เขายังคงมีความประทับใจเกี่ยวกับสร้อยคอนี้ จำได้ว่ามู่ซีซีสวมสร้อยคอนี้ที่คอของเธอเสมอและไม่เคยถอดมันออก

จะเห็นได้ว่าสร้อยคอนี้ยังคงมีความหมายต่อมู่ซีซีมาก ในสถานการณ์เช่นนี้มู่ซีซีวางแผนที่จะขายสร้อยคอนี้หรือไม่?

แน่นอน ในวินาทีต่อมาจี้หลิงชวนเห็นว่าพนักงานขายหยิบกล่องและบรรจุสร้อยคอ จากนั้นจึงหยิบเงินกองหนึ่งออกมาแล้วยื่นให้มู่ซีซี

เงินคือฟรังก์สวิส ดังนั้นความหนาควรมากกว่า 8,000 กว่า ซึ่งเทียบเท่ากับเกือบ 60,000 หยวน

ตอนนี้มู่ซีซีขายสร้อยคอที่เธอไม่เคยถอดจากร่างกาย เธอขาดเงินมากหรือเปล่า?

แต่ถ้าหากเธอขาดเงิน เธอไม่รู้ว่าเขายังไงงั้นเหรอ?

จี้หลิงชวนเที่กำลังคิด เห็นมู่ซีซีใส่เงินลงในกระเป๋าแล้วหันหลังเดินออกจากร้านขายเครื่องประดับ จี้หลิงชวนรีบเดินไปที่มุมและซ่อนตัว

ดวงตาที่เป็นความลับของจี้หลิงชวนจับจ้องไปที่มู่ซีซีและเขาเห็นว่ามู่ซีซีที่เพิ่งออกจากร้านขายเครื่องประดับได้เดินเข้าไปในร้านเสื้อผ้าผู้ชายก่อนหน้า

เมื่อเห็นมู่ซีซีเข้าไปในร้านจี้หลิงชวนก็เดินออกมาจากมุมถนนและดวงตาของจี้หลิงชวนก็ทรุดลงเมื่อเขามองไปที่ร้านขายเสื้อผ้าผู้ชาย...

มู่ซีซีวางแผนที่จะซื้อของให้ใคร? เพื่อพ่อของเธอที่ไม่มีประโยชน์งั้นเหรอ?

จี้หลิงชวนถอนสายตาของเขาและเดินเข้าไปในร้านขายเครื่องประดับที่อยู่ข้างหลังเขา

ในอีกด้านหนึ่งมู่ซีซีรับเงินจากการขายสร้อยคอและในที่สุดก็มีเงินเพียงพอที่จะซื้อชุดสูท

มู่ซีซีจ่ายเงินโดยไม่กะพริบตาและขอให้พนักงานขายห่อสูทสีเบอร์กันดี

หลังจากลังเลเล็กน้อย ในที่สุดมู่ซีซีก็กัดฟันและยื่นถุงที่ถือแน่นไปข้างหน้าจี้หลิงชวนและพูดด้วยน้ำเสียงที่แน่วแน่มาก”ฉันเพิ่งผ่านร้านขายเสื้อผ้าผู้ชายและเห็นว่ามีชุดสูทอยู่ในนั้นเหมาะกับคุณมาก แต่ฉันก็ไม่รู้ว่าคุณชอบสีนี้หรือไม่…”

ขณะที่มู่ซีซีพูดเธอก้มหัวลงเล็กน้อยและไม่กล้ามองจี้หลิงชวนที่ยืนอยู่ตรงข้าม

ดังนั้นหลังจากที่ได้ยินสิ่งที่มู่ซีซีเพิ่งพูด ใบหน้าหล่อเหลาที่เย็นชาและไร้ความปรานีของจี้หลิงชวนก็ตกตะลึงอยู่หลายวินาทีก่อนที่เขาจะฟื้นคืนสติ

ในเวลาต่อมา ใบหน้าที่หล่อเหลาหาที่เปรียบมิได้ของจี้หลิงชวนก็ละลายไปราวกับภูเขาน้ำแข็งอายุนับพันปีจนเผยให้เห็นรอยยิ้มที่จริงใจ

แม้แต่ดวงตาที่ไม่อาจหยั่งรู้เหล่านั้นก็ยังเปื้อนรอยยิ้มและเขามองไปที่มู่ซีซีโดยก้มศีรษะลงเล็กน้อยต่อหน้าเธอ จี้หลิงชวนไม่เคยคิดว่ามู่ซีซีจะซื้อชุดสูทให้เขาจริงๆ!

คือซื้อให้จี้หลิงชวน!

เมื่อนึกถึง รอยยิ้มของจี้หลิงชวนก็เพิ่มขึ้นเล็กน้อย

มู่ซีซีที่ยืนอยู่ข้างหน้าเขายังคงท่ายื่นถุงพร้อมชุดสูทให้จี้หลิงชวนเป็นเวลานาน ไม่เห็นจี้หลิงชวนหยิบถุงและมู่ซีซีซึ่งก้มหัวลงเล็กน้อย อดไม่ได้ที่จะฟุ้งซ่าน.......

จี้หลิงชวนไม่ชอบชุดสูทที่เธอซื้อให้เหรอ...

นอกจากนี้ ชุดสูททั้งหมดที่จี้หลิงชวนใส่ดูเหมือนจะได้รับการปรับแต่งโดยดีไซเนอร์ชื่อดังในมิลานโดยเฉพาะ... ราคานั้นแพงมาก จี้หลิงชวนจะถูกใจสูทที่เธอเลือกได้อย่างไร

ยิ่งคิดเกี่ยวกับมัน ใบหน้าของมู่ซีซีก็ยิ่งเขินและหงุดหงิดมากขึ้น สมองน้อยๆที่หลบตาตอนนี้ดูเหมือนจะทำอะไรผิด และมันก้มต่ำลงเล็กน้อยและพูดอย่างเขินอาย"ฉันขอโทษ.. ไม่รู้ว่าคุณไม่ชอบชุดนี้ ฉันจะเอาคืนเดี๋ยวนี้...”