รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ นิยาย บท 189

สำหรับการวางแผนงานต่างๆ แค่มู่ซีซีฟังที่จี้หลิงชวนพูดก็รู้สึกปวดหัวแล้ว

สายตาจึงอดมองไปทางจี้หลิงชวนไม่ได้ จากนั้นจึงเห็นสีหน้าที่จริงจังของเขา ในหัวมู่ซีซีจึงอดนึกย้อนไม่ได้ เหมือนงานแต่งงานครั้งก่อนของจี้หลิงชวนกับมู่อวี๋เฟยไม่ได้ยุ่งยากขนาดนี้ จี้หลิงชวนไม่ได้ไปเลือกชุดแต่งงานพร้อมมู่อวี๋เฟย ไม่ได้ไปเลือกแหวนด้วยกัน แล้วก่อนงานแต่ง จี้หลิงชวนก็ไม่ได้ไปเจอมู่อวี๋เฟยที่ตระกูลมู่ด้วย

คิดไม่ถึงเลยว่าครั้งนี้จี้หลิงชวนจะจริงจังขนาดนี้……

เรื่องที่จี้หลิงชวนตัดสินใจแล้ว ถึงมู่ซีซีจะเถียงก็เปล่าประโยชน์ จึงต้องพยักหน้าตกลงกับสิ่งที่จี้หลิงชวนพูดเมื่อกี้

จี้หลิงชวนเห็นมู่ซีซีพยักหน้าตกลงอย่างเป็นเด็กดี คิ้วที่ขมวดแน่นค่อยคลายออก สีหน้าที่เย็นชาของเขาจึงแฝงไปด้วยความอ่อนโยน แล้วพูดกับเธอว่า "เอาล่ะ ตอนนี้ดึกแล้ว เธอไปพักผ่อนเถอะ"

พรุ่งนี้กับวันมะรืนจี้หลิงชวนอาจจะต้องยุ่งกับเรื่องงานแต่ง เพราะฉะนั้นคืนนี้เขาจึงจะวางแผนเรื่องงานไว้ล่วงหน้าก่อน

มู่ซีซีกลับไปถึงห้องก็อาบน้ำแล้วมานอนที่เตียง หลับตาลงสักพักแล้ว แต่พอนึกถึงว่าวันศุกร์หน้าก็จะแต่งงานกับจี้หลิงชวนแล้ว เธอจึงไม่รู้สึกง่วงเลย

เธอคิดไม่ถึงจริงๆ ความสัมพันธ์ของเธอกับจี้หลิงชวนจะพัฒนาไปเป็นสามีภรรยากันอย่างกะทันหันแบบนี้

แม้แต่เถียงเธอก็เถียงไม่ได้ สิ่งที่ทำให้มู่ซีซีกลัวที่สุดคือ ความจริงลึกๆในใจของเธอก็ไม่ได้ต่อต้านเรื่องที่จะแต่งงานกับจี้หลิงชวน

ถ้าเปลี่ยนเป็นคนอื่น มู่ซีซีคงไม่ยอมง่ายๆแบบนี้ ปฏิกิริยาแรกคือต้องคิดหาวิธีหนีแน่นอน!

มู่ซีซีขมวดคิ้วเล็กน้อย แววตาแฝงไปด้วยความสับสน ตอนนี้ตัวเธอเองก็ไม่เข้าใจว่าในใจตัวเองรู้สึกยังไงกับจี้หลิงชวน……

ทันใดนั้น ห้องที่เงียบสงบมีเสียงถอนหายใจเบาๆ มู่ซีซีที่ขมวดคิ้วอยู่ขจัดความคิดบ้าๆในหัวตัวเองออกไป แล้วปลอบใจตัวเองในใจ ช่างเถอะ ตอนนี้คิดมากก็ไม่มีประโยชน์ ถึงเวลาค่อยว่ากันแล้วกัน

ค่ำคืนที่หลับๆตื่นๆผ่านไปแล้ว

เช้าวันต่อมา ขอบตามู่ซีซีมีรอยคล้ำ แต่จี้หลิงชวนกลับดูดีเหมือนเดิม เมื่อคืนยุ่งถึงประมาณห้าทุ่มกว่าๆ จากนั้นก็มาปลุกมู่ซีซีที่เพิ่งหลับขึ้นมาพัวพันจนถึงตีหนึ่งค่อยยอมปล่อยเธอ

พอกินมื้อเช้าเสร็จแล้ว จี้หลิงชวนจึงขับรถพามู่ซีซีไปห้างสรรพสินค้าที่ใหญ่ที่สุดในเมืองหรง

ในห้างสรรพสินค้าขายแต่ของแบรนด์เนม

หนึ่งชั่วโมงหลังจากนั้น จี้หลิงชวนกับมู่ซีซีมาถึงแล้ว จี้หลิงชวนจอดรถเสร็จ จึงพามู่ซีซีเดินเข้าไปในห้าง

จี้หลิงชวนพามู่ซีซีเดินไปที่ร้านจิวเวลรี่ที่ใหญ่โตที่สุดในห้าง

เพิ่งเดินเข้าร้าน พนักงานขายที่กระตือรือร้นก็รีบยกน้ำชามาให้จี้หลิงชวนกับมู่ซีซีทันที

"เรามาดูแหวนแต่งงานครับ" จี้หลิงชวนพูดเข้าประเด็นทันที

พนักงานขายคนนั้นจึงรีบพาจี้หลิงชวนกับมู่ซีซีไปที่ตู้โชว์แหวนแต่งงานทันที

เห็นท่าทางจี้หลิงชวนแบบนี้ แค่มองก็รู้ว่าต้องรวยแน่นอน เพราะฉะนั้นพนักงานขายจึงกระตือรือร้นกับทั้งสองคนมาก แววตาที่มองมู่ซีซีก็แฝงไปด้วยความอิจฉา

"คอลเลคชั่นนี้เป็นแหวนแต่งงานคอลเลคชั่นใหม่ของร้านเราค่ะ ทั้งโลกมีแค่สามคู่เท่านั้น"

เป็นคอลเลคชั่นเรียบๆ มู่ซีซีสวมแล้วยิ่งดูยิ่งชอบ ก็สวยเหมือนกันนะ

มู่ซีซีมองจี้หลิงชวนแล้วพูดว่า "แหวนของผู้ชายนายใส่ได้หรือเปล่า?"

จี้หลิงชวนได้ยินมู่ซีซีพูดแบบนี้ จึงหยิบแหวนของฝ่ายชายขึ้นมาสวม แล้วพอดีกับจี้หลิงชวนเป๊ะเลย

พนักงานขายข้างๆมองมู่ซีซีกับจี้หลิงชวนแล้วเอ่ยพูดว่า "คุณผู้ชาย คุณผู้หญิงคะ สายตาพวกคุณดีมากเลยค่ะ แหวนคอลเลคชั่นนี้เป็นผลงานของดีไซเนอร์ชื่อดังของเรา แล้วความหมายของแหวนก็ดีมากด้วยค่ะ ตอนนั้นดีไซเนอร์ทำเป็นของขวัญครบรอบความรักหกสิบปีของพวกเขา ทั่วโลกมีแค่คู่เดียวนะคะ"

พนักงานขายพูดอีกว่า "แต่ว่าดีไซน์แหวนคู่นี้ดูธรรมดา คนทั่วไปจึงไม่ค่อยชอบ คิดไม่ถึงเลยค่ะว่าคุณผู้หญิงจะชอบ"

พอจี้หลิงชวนได้ยินว่านี่เป็นแหวนที่ดีไซเนอร์ทำมาเป็นของขวัญครบรอบความรักหกสิบปีของเขา ในใจจึงรู้สึกพอใจแหวนคู่นี้มาก เห็นมู่ซีซีก็ชอบด้วย จึงเอาการ์ดออกมา แล้วพูดกับพนักงานขายว่า "ครับ ห่อแหวนคู่นี้ด้วยครับ"

พนักงานขายดีใจจึงรีบเอาแหวนที่มู่ซีซีกับจี้หลิงชวนสวมอยู่ไปห่อทันที

พอรูดการ์ดเสร็จ มู่ซีซีเหลือบมองบิล จึงเข้าใจเหตุผลว่าทำไมคนพวกนั้นถึงไม่ซื้อแหวนคู่นี้ เพราะแพง!

บนแหวนไม่มีเพชรเลยสักเม็ดแต่กลับแพงกว่าแหวนที่มีเพชรอีก!

แต่มู่ซีซีก็รู้สึกชอบมากเหมือนกัน มุมปากจึงมีรอยยิ้มอย่างไม่รู้ตัว

มู่ซีซีกับจี้หลิงชวนไม่ได้สังเกตนอกร้านจิวเวลรี่ มู่อวี๋เฟยที่กำลังเดินช้อปปิ้งอยู่ มือทั้งสองข้างมีแต่ถุงเสื้อผ้าที่เพิ่งซื้อจากร้านข้างๆร้านจิวเวลรี่

มู่อวี๋เฟยที่ตาแหลมเห็นจี้หลิงชวนกับมู่ซีซีในร้านจิวเวลรี่ทันที