รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ นิยาย บท 276

ขณะที่จี้หลิงชวนก้มหัวลงเขาเห็นดวงตาสีแดงของมู่ซีซีอยู่ในอ้อมแขนของเขาความรู้สึกเจ็บปวดราวกับเข็มทิ่มแทง

เขากอดมู่ซีซีไว้ในอ้อมแขนแน่นขึ้น "ซีซี ฉันรู้แล้วว่าฉันคิดผิด และเรื่องแบบนี้จะไม่เกิดขึ้นอีกในอนาคต!"

จี้หลิงชวนเฝ้าดูมู่ซีซีพร้อมคำพูดที่เคร่งขรึม

เฉพาะวันนี้เท่านั้น จี้หลิงชวนทุกข์มามากพอแล้วเมื่อเห็น! ดังนั้นในอนาคตจี้หลิงชวนจะไม่ทำผิดกับมู่ซีซีอย่างแน่นอน!

ขณะพูดดวงตาของจี้หลิงชวนที่หรี่ลงเล็กน้อย เขามองไปที่มู่ซีซีและพูด "สำหรับวันนี้ ฉันจะสอบสวนเรื่องนี้อย่างละเอียดถี่ถ้วน ดังนั้นฉันจะไม่ปล่อยผู้ต้องสงสัยลอยนวล!"

หลังจากฟังคำพูดของจี้หลิงชวนความคับข้องใจในหัวใจของมู่ซีซีก็จางหายไป มู่ซีซีไม่ใช่คนไร้เหตุผล เธอยังรู้อยู่ในใจว่าตอนนี้เป็นเรื่องยากมากที่บุคคลระดับสูงอย่างจี้หลิงชวนจะอธิบายให้เธอฟังอย่างอดทน

ยิ่งไปกว่านั้น เหตุการณ์วันนี้มีใครบางคนวางแผนไว้อย่างชัดเจน! มิเช่นนั้นจะไม่สามารถส่งรูปถ่ายเหล่านั้นไปยังอีเมลของพนักงานทั้งบริษัทได้

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ มู่ซีซีกำลังจะส่งเสียงและทันใดนั้นก็มีเสียงเคาะประตูในห้องทำงานในประธานที่เงียบสงัดขึ้น

เสียงของฟางเซิ่งเข้ามาทันที “คุณชายจี้ คุณมู่ เสื้อผ้าพร้อมแล้ว"

เมื่อได้ยินเสียงของฟางเซิ่ง จี้หลิงชวนก็พูด "ส่งเข้ามา"

ทันทีที่สิ้นเสียง ประตูห้องทำงานของประธานก็เปิดออกทันที

ฟางเซิ่งถือถุงในมือเข้ามาและหาข้ออ้างที่จะออกไป และเขาก็ช่วยมู่ซีซีและจี้หลิงชวนปิดประตูห้อง

บรรยากาศถูกขัดจังหวะโดยฟางเซิ่งและบรรยากาศระหว่างจี้หลิงชวนและมู่ซีซีก็คลุมเครืออย่างลึกลับ

สายตาที่ไม่อาจหยั่งรู้ของจี้หลิงชวนอดไม่ได้ที่จะมองลงไปที่หน้าอกของมู่ซีซี

เสื้อเชิ้ตสีขาวแนบติดกับผิวที่บอบบาง เมื่อมองดูคอของจี้หลิงชวนแน่นอย่างลึกลับ ไฟชั่วร้ายก็พุ่งตรงไปที่ช่วงล่างของหน้าท้อง

จี้หลิงชวนกลัวว่าถ้าเขายังมองลงไปจะไม่สามารถยับยั้งชั่งใจได้อีก ดังนั้นเขาจึงรีบหลบสายตาแล้วพูดกับมู่ซีซีว่า "เสื้อผ้าของคุณเปียกไปหมด ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าในห้องรับรองก่อน เดี๋ยวจะเป็นหวัดรีบไปเปลี่ยนเถอะ"

แม้ว่าจี้หลิงชวนจะมองออกไปอย่างรวดเร็ว แต่มู่ซีซียังสังเกตเห็นความอ่อนไหวยังคงแตกต่างในจี้หลิงชวนและใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นสีแดงทันที มู่ซีซีรีบหยิบเสื้อผ้าที่ฟางเซิ่งมอบไว้และกอดไว้ในอ้อมแขนของเธอมองจี้หลิงชวนแล้วพยักหน้าตอบ “งั้นฉันจะไปเปลี่ยนเสื้อผ้า”

หลังจากพูดจบ มู่ซีซีก็หน้าแดงและเร่งความเร็วราวกับกำลังหนีและรีบเดินเข้าไปในห้องรับรอง

สิบนาทีต่อมา หลังจากเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วมู่ซีซีก็เดินออกมาจากห้องรับรอง

เมื่อได้ยินการเคลื่อนไหวจี้หลิงชวนก็เงยหน้าขึ้นมองมู่ซีซีโดยไม่รู้ตัว เมื่อเขาเห็นว่ามู่ซีซีเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้ว เขาก็พูดทันทีว่า "รอสักครู่ฟางเซิ่งจะเข้ามารายงานสิ่งที่พบ คุณก็รอฟังอยู่ที่นี่ด้วยกันเถอะ"

มู่ซีซีพยักหน้าขณะที่เธอฟังและเธอก็อยากรู้ว่าใครกันที่อยากจะทำร้ายเธอรุนแรงขนาดนี้

จี้หลิงชวนพูดและฟางเซิ่งไม่ลังเลเลยที่จะมองไปที่มู่ซีซีและจี้หลิงชวนและพูดช้าๆว่า "ที่อยู่ IP ของอีเมลที่ไม่ระบุตัวตนที่ส่งถึงลินดาครั้งแรกได้รับการประมวลผลเป็นพิเศษ แต่เราใช้เวลาสักครู่ในการค้นหาไป ที่อยู่ IP ที่ไม่ระบุตัวตนถูกส่งโดยคอมพิวเตอร์ของคุณชูเหยา”

ในความเป็นจริง เมื่อจี้หลิงชวนเพิ่งเห็นทัศนคติของฟางเซิ่งเขาเดาว่าเรื่องนี้อาจเกี่ยวข้องกับชูเหยาแต่ตอนนี้เขาต้องการได้ยินฟางเซิ่งพูดแบบนี้กับหูของเขาเอง จี้หลิงชวนขมวดคิ้วอย่างดุเดือด

เมื่อได้ยินคำพูดของฟางเซิ่ง มู่ซีซีที่ด้านข้างไม่ได้แสดงท่าทีประหลาดใจมากนัก สำหรับผลลัพธ์นี้ อาจกล่าวได้ว่ามู่ซีซีคาดไว้แล้ว

ในความเป็นจริง เมื่อมู่ซีซีพบกับชูเหยาเป็นครั้งแรก แม้ว่าชูเหยาได้ปกปิดมันไว้อย่างดี แต่มู่ซีซีก็ยังคงสัมผัสได้ถึงร่องรอยของความเป็นศัตรูจากชูเหยา

ในตอนแรกมู่ซีซียังไม่เข้าใจว่าเธอไม่รู้จักชูเหยาและไม่ได้ทำให้ชูเหยาขุ่นเคือง ทำไมชูเหยาจึงคิดเป็นศัตรูกับเธอมากจนกระทั่งเมื่อคืนนี้จี้หลิงชวนอธิบายทุกอย่างกับเธอ ตอนนั้นเองมู่ซีซีเข้าใจ

เหตุผลที่ชูเหยาเป็นศัตรูกับเธอก็เพราะเธอชอบจี้หลิงชวน!

ขณะที่มู่ซีซีกำลังคิดสิบนิ้วที่ห้อยอยู่ด้านข้างตัวของเธอกำแน่นอย่างควบคุมไม่ได้และไม่จ้องมองไปที่จี้หลิงชวนอย่างไม่รู้ตัว

เธออยากรู้ว่าระหว่างชูเหยาและเธอ จี้หลิงชวนจะเลือกใครในครั้งนี้

จี้หลิงชวนรู้สึกได้ถึงการจ้องมองของมู่ซีซี หันมองไปที่มู่ซีซีเมื่อเขาได้สบตาที่สวยงามและชัดเจนของมู่ซีซี จี้หลิงชวนก็เอื้อมมือออกไปอย่างผ่อนคลายและจับมือเล็กๆของมู่ซีซีไว้แน่น

จากนั้นจ้องมองไปที่ฟางเซิ่งและพูดว่า “คุณลงไปก่อน แล้วดูลินดาและชูเหยาไว้และคนไม่กี่คนที่สร้างปัญหาในร้านอาหาร"