รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ นิยาย บท 279

ขณะที่กำลังคิด กล่องจดหมายของทุกคนมีเสียงติงต๋องทุกคนก็เบิกตาจ้องมองบนหน้าจอคอมพิวเตอร์ทันที

เมื่อเห็นว่าอีเมลนี้ถูกส่งโดยฟางเซิ่งผู้ช่วยประธานทุกคนจึงรีบเปิดอีเมล

สิ่งที่เขียนในอีเมลนั้นเป็นการลงโทษสำหรับเหตุการณ์นี้อย่างแน่นอน ลินดาและพนักงานหญิงสี่คนที่สร้างปัญหาในร้านอาหารถูกไล่ออก แม้แต่ชูเหยาก็ถูกไล่ออกเช่นกัน.

เมื่อทุกคนคิดถึงสิ่งนี้ก็เข้าใจเมื่อเห็นชูเหยาและลินดามักจะเดินใกล้กันมาก คาดว่าชูเหยาก็มีส่วนเกี่ยวข้องในเรื่องนี้เช่นกัน

ก่อนหน้านี้ประธานใจดีกับชูเหยาดูเหมือนว่าในใจของท่านประธาน ชูเหยาที่เรียกว่าคู่รักในวัยเด็กดีไม่เท่ามู่ซีซี!

ทุกคนคิดได้แล้วที่นี่เงียบลงอย่างสงบกับสายตาของมู่ซีซีที่เปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน ดูเหมือนว่าตอนนี้มู่ซีซีจะเป็นคนที่ไม่ควรทำให้ขุ่นเคืองที่สุดในบริษัทแล้ว!

มู่ซีซีก็ได้รับอีเมลเช่นกันหลังจากอ่านอีเมลแล้ว เมื่อมู่ซีซีเห็นว่าชูเหยาถูกไล่ออกด้วย ก็มีความประหลาดใจเล็กน้อยในสายตาของเธอ เธอคิดว่าจี้หลิงชวนจะไม่ปฏิบัติบทลงโทษต่อชูเหยา...

ส่วนลึกในใจถอนหายใจด้วยความโล่งอกอย่างเงียบๆ

อย่างไรก็ตาม ไม่นานหลังจากที่ส่งอีเมลนี้ มู่ซีซีรู้สึกว่าทัศนคติของผู้คนรอบตัวเธอที่มีต่อเธอดูแตกต่างออกไปไม่เหมือนเดิม

ตอนนี้ทัศนคติของทุกคนที่มีต่อเธอยังคงเป็นเรื่องปกติสำหรับผู้มาใหม่ ต่อมาเนื่องจากข่าวลือของลินดาเกี่ยวกับเธอ ทัศนคติของทุกคนที่มีต่อมู่ซีซีจึงดูเคารพมากขึ้นและเยินยออย่างระมัดระวัง

มู่ซีซีรู้ดีในหัวใจของเธอไม่จำเป็นต้องพูด ต้องเป็นเพราะจี้หลิงชวนประกาศข่าวว่าเธอกับเขาแต่งงานกัน

คำอธิบายสำหรับเรื่องนี้ไม่ชัดเจน ดังนั้นมู่ซีซีก็ลื่นไหลไปกับพวกเขา เธอยังคงสามารถทำงานได้อย่างราบรื่นแต่สะดวกและเงียบกว่าเมื่อก่อนมาก อย่างน้อยก็ไม่มีใครมารบกวนเธอแล้ว

หลังจากใช้เวลาช่วงบ่ายกับงานที่ยุ่ง โทรศัพท์มือถือของมู่ซีซีบนโต๊ะก็ดังขึ้นเมื่อเธอกำลังจะเลิกงาน

มู่ซีซีหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโดยไม่รู้ตัวและเหลือบมองดูมัน เธอไม่ได้คาดหวังว่าจี้หลิงชวนจะโทรมาและนิ้วทั้งสิบที่ถือโทรศัพท์ก็กำแน่นโดยไม่รู้ตัว

หลังจากที่ได้สติแล้วมู่ซีซีก็เดินไปที่ห้องน้ำโดยถือโทรศัพท์มือถือและรับสายโทรศัพท์

ทันทีที่โทรศัพท์แนบหูเสียงของจี้หลิงชวนที่ต่ำและน่าฟังก็ดังขึ้นมา "รอฉันที่ประตูบริษัทเมื่อคุณเลิกงาน"

ทันทีที่คำพูดของจี้หลิงชวนเงียบลงมู่ซีซีโต้กลับโดยไม่รู้ตัว "ไม่จำเป็น...ฉันจะรอคุณที่ทางแยก ... "

ก่อนที่เธอจะพูดจบ เธอถูกจี้หลิงชวนขัดจังหวะในปลายสาย "ตอนนี้ความสัมพันธ์ระหว่างเราสองคนได้รับการเผยแพร่ในบริษัทแล้ว ไม่จำเป็นต้องปิดบัง"

ถ้าตอนนี้ยังปกปิดอยู่อาจจะเป็นปัญหา

หลังจากฟังคำพูดของจี้หลิงชวนแล้วมู่ซีซีก็ตอบสนองหลังจากนั้น ใช่ ตอนนี้ทุกคนในบริษัทรู้ว่าเธอกับจี้หลิงชวนแต่งงานกันแล้ว ไม่จำเป็นต้องปกปิดจริงๆ

มู่ซีซีหาเหตุผลที่จะหักล้างคำพูดของจี้หลิงชวนไม่ได้ ดังนั้นเธอจึงตอบด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบาว่า “ค่ะ”

หยุดคิดเรื่องนี้ในใจไม่ได้ จี้หลิงชวนกำลังจะจูบเธอ...แต่ตอนนี้รถจอดอยู่ริมถนนและข้างนอกก็มีคนมากมาย ฉันจะทำอย่างไรถ้ามีคนพบเห็น...

ที่น่ากลัวกว่าคือทำไมเธอถึงยังมีความคาดหวังในใจอยู่บ้าง?

ในวินาทีต่อมา ได้ยินเสียงคลิกเพียงครั้งเดียวและความคิดในหัวของมู่ซีซีก็หายไปในทันทีและเธอมองไปที่แหล่งกำเนิดเสียงโดยไม่รู้ตัวและเห็นว่าจี้หลิงชวนรัดถือเข็มขัดนิรภัยไว้ในมือข้างหนึ่งและกำลังช่วยมู่ซีซีรัดถือเข็มขัดนิรภัย

หลังจากได้สติมู่ซีซีก็รีบหันกลับมามองริมฝีปากบางๆของจี้หลิงชวนอย่างตื่นตระหนก

จู่ๆ แก้มขาวก็แดงขึ้นเล็กน้อย ปรากฏว่าจี้หลิงชวนต้องการคาดเข็มขัดนิรภัย.....มู่ซีซีอายจนแทบจะขุดหลุมแล้วมุดเข้าไปข้างใน เธอแทบไม่กล้ามองจี้หลิงชวนเลย

แต่ถึงแม้ว่ามู่ซีซีจะไม่มองไปหาจี้หลิงชวนแต่เขาก็ยังรู้สึกได้ชัดเจนว่าการจ้องมองที่ร้อนแรงของจี้หลิงชวนนั้นกำลังจ้องมองเธออยู่

มู่ซีซีอดไม่ได้ที่จะกลืนน้ำลายอย่างประหม่าและลังเลว่าจะทำลายบรรยากาศที่เงียบสงบที่น่าอึดอัดและคลุมเครือหรือไม่ ก่อนที่มู่ซีซีจะตัดสินใจได้ในวินาทีต่อมามู่ซีซีก็รู้สึกอึดอัดอยู่บริเวณใต้คาง ทันใดนั้นจี้หลิงชวนก็จับคางของเธอด้วยฝ่ามือที่ร้อนระอุและมู่ซีซีถูกบังคับให้เงยหน้าขึ้นมองที่ดวงตาสีเข้มของจี้หลิงชวนอย่างไม่สามารถหยั่งรู้ได้

เมื่อสบตากัน หัวใจดวงเล็กๆในหน้าอกของมู่ซีซีก็สั่นอย่างอธิบายไม่ถูกและมู่ซีซีก็รีบหลีกเลี่ยงการจ้องมองลึกๆ ของจี้หลิงชวนด้วยความตื่นตระหนก

ในวินาทีต่อมา ใบหน้าที่หล่อเหลาของจี้หลิงชวนก็เข้ามาใกล้อีกครั้ง

เนื่องจากระยะทางใกล้กันมาก การหายใจอันร้อนแรงของจี้หลิงชวนจึงพ่นไปทั่วใบหน้าของมู่ซีซี