รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน นิยาย บท 18

ตอนที่ 18 ก็รอพวกเธอหย่ากัน

เธอลืมตามองไปที่คลิปวิดีโอ ในคลิปวิดีโอเห็นกวนหลิงเอ๋อสวมกระโปรงสั้นสีดำ มองดูแล้วเซ็กซี่และสดใส เธอหยิบกระดุมข้อมือผลึกแก้วเม็ดนั้นให้มู่เฉินหย่วน พูดว่าพี่สาวให้เธอมา

“คุณไม่รู้เหรอ พี่สาวฉันแต่งงานแล้ว เป็นหญิงที่มีสามีแล้ว พี่สาวให้ฉันมาหาคุณ เธอพูดว่าฉันกับเธอหน้าคล้ายกัน แถมอายุยังน้อย ท่านประทานมู่ต้องชอบเธอแน่นอน”

พอกวนหลิงเอ๋อเข้าในห้องก็เริ่มถอดเสื้อผ้า สื่อความหมายโดยไม่ต้องพูด

เพียงไม่คิดว่าผู้ช่วยของมู่เฉินหย่วนกำลังถ่ายคลิป เมื่อรู้ว่ามู่เฉินหย่วนจะส่งตัวเองไปสถานีตำรวจ หน้าของเธอก็ขาวซีด

สมองกวนหลิงเอ๋อก็ตอบสนองเร็ว พูดอย่างน้อยใจ ไม่มีหนทางอื่นแล้ว แม่เป็นป่วยหนักเข้าโรงพยาบาล พี่สาวก็ไม่มีเงิน เธอเพียงแต่ต้องใช้วิธีนี้

มู่เฉินหย่วนก็ถามเธอว่าต้องการเท่าไหร่

กวนหลิงเอ๋อข้อเรียกร้องสูงมาก ต้องการห้าแสนหยวน มู่เฉินหย่วนพยักหน้า ให้ผู้ช่วยจางร่างเอกสาร กวนหลิงเอ๋อเซ็นต์เอกสารอย่างรวดเร็ว แล้วมู่เฉินหย่วนก็ให้เช็คกับเธอไปหนึ่งใบ

เมื่อดูคลิปวิดีโอเสร็จ ถังซินก็ตลึงงัน คิดว่าลืมเรื่องนี้ไปตั้งนานแล้ว มู่เฉินหย่วนดักเธอที่ห้องน้ำหญิงในตอนนั้น เธอคิดที่จะเอากระดุมแขนเสื้อเม็ดนี้คืนให้กับมู่เฉินหย่วน

แต่ไม่คิดเลยว่า กระดุมแขนเสื้อจะถูกกวนหลิงเอ๋อขโมยไป

“ฉันทำไมถึงมีน้องสาวที่งี่เง่าแบบนี้” ถังซินพูดด้วยความโกรธ แทบอยากจะเอามีดเล่มใหญ่ยาวสองเมตร สับกวนหลิงเอ๋อให้เป็นชิ้นๆ เพื่อคลายความโกรธในใจของเธอ

ถังซินเอาโทรศัพท์คืนให้มู่เฉินหย่วน พูดด้วยน้ำเสียงเฉียบขาด “ท่านประทานมู่ ไม่ว่าเธอเซ็นเอกสารอะไร เงินทั้งหมด ห้าแสนหยวนฉันรับผิดชอบเอง จะตัดมือตัดขาชดใช้ก็ตามใจท่านประทานมู่ ฉันกับเธอตัดขาดความสัมพันธ์แล้ว

“ฉันไม่ใช่ปล่อยเงินกู้ดอกเบี้ยสูง เรื่องที่ผิดกฎหมายฉันไม่ทำ” มู่เฉินหย่วนเม้มริมฝีปากขึ้น “แต่ว่า เอกสารชุดนั้นใช้บัตรประชาชนของคุณ ยังมีลายเซ็นต์ของคุณ”

ชายหนุ่มขยายรูปภาพ ให้ถังซินได้ดู เหมือนกับชมเชย “น้องสาวกับคุณมีหน้าตาคล้ายกัน เลียนแบบลายเซ็นต์ก็เหมือนกัน สุดยอดจริงๆ ”

ถังซินเพิ่งมองไปที่ลายเซ็นต์เหมือนของตนเองไม่มีบิดพลิ้ว กัดฟันจนฟันจะละเอียดแล้ว

กวนหลิงเอ๋อไอ้คนโง่！

“เธอเซ็นต์เอกสารอะไร....” ถังซินพูดว่าไม่ว่าเป็นเอกสารอะไร เธอก็จะรับผิดชอบเรื่องนี้

มีเสียงมู่หยางชิวดังมาจากนอกประตู เหมือนจะเดินมุ่งมาทางนี้

ตอนนี้ในห้องน้ำมีเพียงเธอกับมู่เฉินหย่วน ถ้าเข้ามาพบมู่เฉินหย่วน จะต้องเอาเรื่องนี้กลับเอามาเล่นงานเธอ แผนการเอาเงินเล็กๆ น้อยๆ ในการหย่าในครั้งนี้ก็ยากลำบากขึ้น

ถังซินใจร้อนมาก

มู่เฉินหย่วนกลับไม่แสดงอาการอะไร เหมือนกับไม่กลัวคนเข้ามาเห็น

เหลือบเห็นข้างในมีห้องเก็บของที่ไม่ได้ล็อค ถังซินใช้แรงกระชากมู่เฉินหย่วนผลักเข้าไปข้างใน ตัวเองก็ตามเข้าไป แล้วปิดประตู ห้องเก็บของเดิมทีมีสิ่งของวางอยู่ไม่ใช่น้อย พื้นที่ให้ยืนแทบจะไม่มี ช่องว่างก็แคบ ทั้งสองเข้ามาเบียดติดกัน สนิทแนบแน่นอย่างมาก มีกลิ่นน้ำหอมบนตัวหญิงสาวโชยเข้าจมูก ร่างกายที่อ่อนช้อยทำให้ร่างกายของมู่เฉินหย่วนแข็งเป็นตะคริว

ชายหนุ่มยื่นมือไปผลักถังซิน ริมฝีปากเขยื้อน คิดจะพูดอะไรออกมา ถังซินฟังฝีเท้าก็รู้ว่าคนด้านนอกได้เข้ามาแล้ว ในขณะลุกลี้ลุกลน ก็ใช้กระเป๋าปิดหน้าของเขาไว้

มู่เฉินหย่วน “......”

ต่อจากนั้นก็มีเสียงด่าเสียๆ หายๆ ของมู่หยางชิวดังเข้ามา “ให้ตายเถอะ เธอเคยพูดว่ากลัวการมีเพศสัมพันธ์ไม่ใช่เหรอ ไม่คิดว่าลับหลังฉันจะไปหาผู้ชายอื่น ยังถูกคนอื่นทำให้ท้องโต”

“เดี๋ยวคุณค่อยพูด ฉันดูว่ามีใครคนอื่นรึเปล่า”

เป็นเสียงของเฉียวมั่นหลัว เธอดูเหมือนจะระแวดระวัง ในระหว่างตรวจเช็คห้องแต่ละห้อง เสียงดัง กึก กึก ของรองเท้าส้นสูงก็หยุดอยู่ที่หน้าห้องเก็บของ

ถังซินลุ้นเหมือนกับหัวใจขึ้นมาตรงลิ้นไก่

ห้องเก็บของห้องนี้ล๊อคได้เฉพาะข้างนอก ถ้าเกิดถูกผลักเข้ามาจะทำยังไง ？

สมองของเธอยังมึนๆ ไม่รู้จะทำยังไงดี เพียงแต่เอามือกางไปที่บานประตู ประตูข้างนอกถูกผลัก แต่เปิดไม่ได้ เสียง กึก กึก ของรองเท้าก็เดินจากไป

ดูเหมือนเฉียวมั่นหลัวมั่นใจแล้วว่าไม่มีใครก็เริ่มสนทนากับมู่หยางชิว “ฉันว่าภรรยาของคุณไม่เชื่อฟังง่ายเหมือนที่คุณพูด แล้วยังต่อหน้าทำอย่างลับหลังทำอีกอย่าง คิดไม่ถึงว่าเธอจะมีคลิปวิดีโอของพวกเราจริงๆ”

ถังซินก้มหน้า แสร้งทำเป็นไม่ได้ยินอะไร

ฉันนับถือจริงๆ ไอ้พวกที่เชื้ออสุจิขึ้นสมอง อยู่ในห้องน้ำคุยกันยังคิดเรื่องพวกนี้ขึ้นมาได้！

มู่เฉินหย่วนก็ขมวดคิ้วจนติดกัน

ชายหนุ่มดึงกระเป๋าที่ปิดอยู่ตรงหน้าออกไป โน้มตัวเล็กน้อย ทำให้ระยะห่างเขาก็ถังซินใกล้กันมาก

“ท่าน..ท่านประทานมู่ คุณจะทำอะไร！” เมื่อชายหนุ่มเข้ามาใกล้ ถังซินก็รู้สึกเกร็งขึ้นมาแล้วเดินถอยหลัง เข่าก็ยกขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว เกรงมู่เฉินหย่วนจะทำอะไรขึ้นมา

มู่เฉินหย่วนหยุดการเคลื่อนไหว เพียงแต่มือหนึ่งประคองหัวของเธออีกมือหนึ่งยันบนพื้น ถามด้วยเสียงเบาๆ “เมื่อก่อนคุณเคยเรียนภาษาอูเค่อป๋อใช่มั้ย ？”

พอได้ฟัง ถังซินก็ทำตาโตใส่เขา

เมื่อเห็นถังซินแสดงอาการแบบนี้ มู่เฉินหย่วนก็รู้ว่าตัวเองเดาถูกแล้ว คิ้วที่ขมวดอยู่ก็คายออกจากกัน

ดูแล้ววันนี้เขามางานเลี้ยงนี้ไม่เสียเที่ยวจริงๆ

หูของเฉียวมั่นหลัวที่อยู่ด้านนอกไวต่อเสียงมาก พูดกับมู่หยางชิว “เมื่อกี้คุณได้ยินเสียงอะไรมั้ย”

ถังซินรีบร้อนรีบเอากระเป๋าปิดปากมู่เฉินหย่วนอีกครั้ง

“......”

ทั้งสองคนที่อยู่ด้านนอกเพลิดเพลินกันประมาณครึ่งชั่วโมง ถ้าไม่มีคนมาเคาะประตูนอกห้องน้ำอยู่ตลอดเวลา คงจะมีคนไปตามพนักงานความสะอาดมาดู พวกเขาคงเล่นด้วยกันนานกว่านี้

ถังซินรอยู่นาน พอมั่นใจว่าไม่มีใครอยู่ข้างนอก ก็รีบผลักประตูห้องเก็บของออกไป ถึงแม้ว่าออกไปแล้ว ใบหน้าของเธอก็ยังแดง หน้าผากก็ชุ่มไปด้วยเหงื่อ

ใครว่าได้ยินหนังสดครึ่งชั่วโมงจะดีหล่ะ？