รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน นิยาย บท 452

บทที่452ทำให้เธอดูเหมือนซ่อนผู้ชายไว้ในเรือนทอง

“เอ๋”ถังซินมองท้องของเธอแล้วก็มองเธอด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความตกใจ“คนเดียวเหรอคะหรือว่า”

เว่ยเว่ยยิ้ม“ก่อนหน้านี้ไปตรวจมาค่ะเป็นลูกแฝดค่ะ”

“……”

ถังซินคิดว่าคนที่ท้องลูกแฝดถึงจะ4เดือนกว่าแต่ท้องกลับนูนชัดขนาดนี้ส่วนเธอที่ท้องลูกแฝดสามถ้าไม่ดึงเสื้อออกก็ไม่เห็นว่าท้องอยู่ช่างแตกต่างกันมาก

ถังซินพูดอย่างอิจฉาว่า“ดีจังเลยค่ะ”

ถึงแม้หมอจะบอกว่าการตั้งครรภ์ระยะแรกนั้นจะเกี่ยวข้องกับร่างกายทำให้ไม่ชัดแต่ระยะความเร็วในการเจริญเติบโตของลูกเธอยังช้ากว่าพวกลูกๆของคนอื่นที่ตั้งท้องอยู่ทำให้เธอกลัวมากว่าพวกลูกๆจะเกิดมาแล้วสุขภาพไม่แข็งแรง

เว่ยเว่ยคิดว่าเธออิจฉาตัวเองที่ท้องลูกแฝดจึงพูดกับเธอว่า“คุณถังคุณอยากท้องลูกแฝดก็ง่ายมากเลยค่ะ”

“ฉันไม่ได้.....”ถังซินยิ้มค้าง

เว่ยเว่ยพูดแทรกขึ้นมาว่า“ที่อยู่บนภูเขาด้านหลังโฮมสเตย์ของฉันมีบ่อน้ำหนึ่งเรียกว่าบ่อของ“ฝาแฝด”ตราบใดที่คุณอยากมีลูกแฝดอย่างใจจริงหลังจากดื่มน้ำบ่อนั้นไปก็สามารถท้องลูกแฝดได้แน่นอนค่ะ”

“……”

ถังซินคิดในใจไม่ต้องดื่มน้ำพุนั่นฉันก็ท้องแฝดสามแล้วเรียบร้อย

“คุณถังคะฉันไม่ได้หลอกคุณนะคะบ่อน้ำนั่นศักดิ์สิทธิ์มาก”เว่ยเว่ยยังพูดต่อว่า“มีคนมากมายไปที่นั่นเพื่อดื่มน้ำในบ่อนั่นทุกวันได้ยินว่า10คนที่เคยดื่มมามี9คนที่ท้องลูกแฝดบ่อน้ำนั่นก็มีผลกับผู้ชายด้วยเหมือนกันนะคะคุณถังถ้าหากคุณตั้งใจก็สามารถให้สามีคุณไปดื่มก่อนได้นะคะ”

ถังซินมองมู่เฉินหย่วนที่ขับรถอยู่“คุณเข้าใจผิดแล้วล่ะค่ะพวกเราไม่ใช่สามีภรรยากันค่ะ”

เว่ยเว่ยตกตะลึงไปชั่วขณะ“ฉันเห็นพวกคุณดูเหมือนสามีภรรยากันเลยคิดว่าพวกคุณ....ขอโทษนะคะ”

“ไม่เป็นไรค่ะ”ถังซินยิ้ม

มู่เฉินหย่วนที่ตั้งใจขับรถอยู่แต่กลับนั่งฟังบทสนทนาของหญิงสาวสองคนข้างหลังอย่างตั้งใจ

ตอนแรกก็รู้สึกตลกคิดว่านี่มันศตวรรษที่21แล้วใครจะยังเชื่อเรื่องโชคลางอยู่อีก

ตอนที่ถังซินชี้แจงถึงความสัมพันธ์ระหว่างเขากับเธอดวงตาของเขามองมาที่เธอจากกระจกหลังโดยไม่พูดอะไร

2ชั่วโมงต่อมารถก็มาถึงโฮมสเตย์

โฮมสเตย์ของเว่ยเว่ยนั้นใหญ่โตมากราวกับเหมือนเป็นราชวังเล็กๆออกแบบผสมผสานสไตล์ท้องถิ่นของหลีเจียงทางเดินเล็กๆที่เดินเข้าไปห้องโถงเต็มไปด้วยดอกไม้นานาชนิด

ดอกไม้ที่กำลังเบ่งบานโชยกลิ่นหอมมาเบาๆ

ถังซินรู้สึกผ่อนคลายจมูกได้แต่กลิ่นหอมของดอกไม้จากนั้นเงยหน้าไปมองบนท้องฟ้าใจก็รู้สึกสงบขึ้นมา

เธอแอบชื่นชมที่ได้เลือกโฮมสเตย์หลังนี้แบบนี้น่าจะสบายกว่าพักอยู่ในโรงแรมเยอะเลย

เว่ยเว่ยนำทางถังซินกับมู่เฉินหย่วนขึ้นไปชั้นสามแล้วพูดกล่าวขอโทษว่า“ฉันคิดว่าพวกคุณเป็นสามีภรรยากันจึงเตรียมห้องให้พวกคุณ....ยังดีที่ห้องสำหรับครอบครัวที่อยู่ตรงข้ามนั้นยังว่างอยู่พวกคุณก็พักกันคนละห้องแล้วกันเราไม่เก็บเงินเพิ่มค่ะ”

“ตอนนี้เป็นช่วงนอกฤดูท่องเที่ยวไม่ค่อยมีแขกเท่าไหร่ห้องก็เลยยังว่างอยู่”

“งั้นก็ขอบคุณมากนะคะ”ถังซินพูด“ฉันชอบโฮมสเตย์ของคุณมากไม่แน่ครั้งหน้าฉันจะมาอีกค่ะ”

“ยินดีค่ะครั้งหน้าคุณมาก็แจ้งฉันล่วงหน้าได้เลยนะคะฉันจะเตรียมห้องที่สามารถเห็นทิวทัศน์ที่สวยที่สุดเก็บไว้ให้คุณค่ะ”เว่ยเว่ยหันไปมองพวกเขาพูดกระซิบเล็กน้อยว่า“ฉันเห็นว่าพวกคุณดูเหมาะสมกันดีจะไม่ลองหน่อยเหรอคะ”

ถังซินสำลักสักพักพูดขึ้นมาว่า“เคยลองแล้วค่ะ”

“แต่ก็เลิกกันแล้ว”มู่เฉินหย่วนพูดเสริมเธอขึ้นมาด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง

เว่ยเว่ยตกใจไม่กล้าถามอะไรอีก

หลังจากถังซินเดินเข้ามาในห้องที่ตัวเองพักเห็นห้องนั่งเล่นกว้างขวางมี3ห้องนอนจริงๆมีห้องว่างอยู่ต้องมาพักกันแบบครอบครัวถึงจะดูคึกคัก

แต่ทิวทัศน์ของห้องนี้ดีเธอไม่อยากเปลี่ยนห้องแล้ว

เธอหยิบเสื้อผ้าที่อยู่ในกระเป๋าออกมาแขวนไว้ในตู้เสื้อผ้าเพิ่งจัดของเสร็จโทรศัพท์ก็ดังขึ้นมา

เป็นผู้กำกับเหวินโทรเข้ามาบอกว่านอกจากเธอกับนักแสดงชายพวกทีมงานก็อยู่ที่ร้านกาแฟข้างล่างตึกกันหมดอยากให้เธอกับนักแสดงชายลงมาแนะนำให้ทุกคนได้รู้จักสักหน่อย

ถังซินตอบรับไป

นักแสดงนำชายได้ถูกเปลี่ยนตัวแล้วผู้กำกับเหวินและทีมงานแค่ยังไม่รู้เพียงเท่านั้น

เธอไปเคาะประตูห้องที่มู่เฉินหย่วนพักนำคำพูดของผู้กำกับเหวินบอกกับเขาหลังจากลังเลก็พูดว่า“ถ้าคุณไม่อยากไปก็ไม่เป็นไรน่าจะเป็นพรุ่งนี้หรือวันมะรืนถึงจะได้เริ่มถ่ายทำอย่างจริงจัง”

“ไม่ไปตอนนี้พอถึงตอนนั้นก็ต้องเจอกันอยู่ดี”มู่เฉินหย่วนปิดประตู

มู่เฉินหย่วนไม่ได้ตอบกลับเพียงแค่ยิ้มเบาๆเท่านั้นจับมือกับผู้กำกับเหวินเล็กน้อยแล้วก็ปล่อย

ผู้ชายยืนอยู่ตรงนั้นเพียงคนเดียวออร่าที่แผ่ออกมาก็เพียงพอแล้ว

บรรยากาศของโต๊ะนั้นดีมากพอมู่เฉินหย่วนมาทุกคนก็ไม่กล้าส่งเสียงเหมือนกับถูกมัดมือมัดเท้าไว้

รอยยิ้มกว้างที่ถังซินเห็น

เมื่อก่อนตอนที่เธอกับมู่เฉินหย่วนไม่รู้จักกันพบเจอเขาก็มัดมือมัดเท้าเหมือนกันพูดคำหนึ่งออกมาก็ไม่คล่องแคล่วใครจะคิดว่าต่อมาพวกเขาจะสนิทกันขนาดนี้และยังเคยอยู่ด้วยกันอีก

เธอไม่กลัวเขาแล้วอยู่ต่อหน้าเขาก็ยิ่งได้ใจมากขึ้น

สิ่งที่ชอบที่สุดคือลูกกระเดือกของผู้ชายเห็นเขาขมวดคิ้วดูท่าทางเหนื่อยหน่ายไม่กล้าสั่งสอนเธอ

ความหลงใหลที่ถังซินคิดนั้นแม้แต่ผู้กำกับเหวินตะโกนมาที่ตัวเองก็ยังไม่ได้ยิน

จนถูกตบที่ไหล่เบาๆเธอถึงรีบเงยหน้าขึ้นมา“ผู้กำกับเหวินคุณพูดว่าอะไรนะ”

ผู้กำกับเหวินพูดประโยคที่เพิ่งพูดไปอีกรอบหนึ่ง“ผมถามประธานถังว่านักแสดงชายยังไม่มาเหรอครับ”

“เขาไม่มาแล้ว”

“ไม่มาแล้ว”ผู้กำกับเหวินขมวดคิ้ว“ประธานถังคุณไม่ได้คุยกับบริษัทของพวกเขาเหรอ”

ถังซินตอบ“ไม่ใช่เพราะนักแสดงชายคนนั้นก่อนหน้านี้มีข่าวอื้อฉาวมาก่อนพวกเรากลัวว่าวิดีโอโปรโมทผลิตภัณฑ์ตัวใหม่ที่เพิ่งเปิดตัวออกไปมีคนหยิบข่าวอื้อฉาวของนักแสดงชายมาเขียนข่าวและก็จะกระทบกับผลประโยชน์ของผลิตภัณฑ์ใหม่ของบริษัทเหอซ่งอีก”

ผู้กำกับเหวินพยักหน้าอย่างเข้าใจและถามถังซินว่า“งั้นประธานถังมีวิธีจัดการยังไงสถานการณ์ตอนนี้ต้องเปลี่ยนบทไหมครับ”

ผ่านไปสักพักหนึ่งเขาก็ถามอีกว่า“ถ้าประธานถังต้องการเวลาในการหานักแสดงนำคนใหม่พวกเราก็รอได้ครับผมไม่มีงานอื่นแล้วครับ”

ถังซินนึกถึงคำพูดที่วันนั้นผู้ช่วยพูดแล้วมาคิดคำพูดของผู้กำกับเหวินในวันนี้ในใจก็ยิ้มอย่างเย็นชาขึ้นมา

ผู้กำกับเหวินคนนี้เกลียดบริษัทเหอซ่งมานานไม่ค่อยมีใครรู้ถ้าไม่ใช่เพื่อเงินเพราะชีวิตนี้อาจจะไม่รับงานนี้รับแล้วก็ต้องเข้มงวดเรื่องเวลากลัวจะทำให้ตัวเองเสียเวลา

วันนี้ได้เจอมู่เฉินหย่วนที่นี่เปลี่ยนน้ำเสียงทันทีทำให้เธอยุ่งขึ้นไปอีกและบอกว่าสามารถรอได้

ใบหน้าที่ดูมีอำนาจช่างหาดูได้ยากจริงๆ