บทที่ 473 อย่าออกมาจนกว่าการผ่าตัดของเธอจะเสร็จเรียบร้อย
หลังจากหยุดไปชั่วขณะ เขาจึงเริ่มพูดต่อว่า“คุณวี่ยิงตัวเอง……”
“ห๊ะ อะไรนะ?”ถังซินร้องเสียงหลง
ปากของเธอสั่นเทา เวลาผ่านไปเนิ่นนานถึงจะพูดออกมาเป็นคำพูด“ทำไมเขาถึงยิงตัวเอง?ขะ… เขาตายหรือเปล่า?
“ท่านวี่เห็นคุณวี่เสียสติไป จึงต่อว่าเขายกใหญ่ พูดว่าฉันคือพ่อของแก แกสามารถเกิดมามีชีวิตที่ดีก็เป็นเพราะฉัน เพราะผู้หญิงคนเดียว แกต้องการกลายเป็นศัตรูกับฉัน และแม่ของแกหรอ?”
“ตอนนั้นประธานมู่อยู่ข้างคุณวี่ มองเห็นเขากำลังจะยิงตนเองจึงรีบกระโดดเข้าไปห้าม กระสุนจึงพลาดเป้า……”
ผู้ช่วยจางเริ่มพูดไม่ออก“จากนั้นจึงนำตัวส่งโรงพยาบาลเพื่อช่วยชีวิต หมอพูดว่าจะฟื้นหรือไม่ฟื้นต้องดูที่ตัวของคุณวี่”สมองของถังซินที่ตึงเครียดเริ่มดีขึ้นมาหน่อย
“เขา เขาสลบไปแบบนี้ งั้นฉางผิงจะทำอย่างไร……”ถังซินพูดอย่างสั่นเทา“เขายังคงรอจิ้งเหอและคุณวี่กลับไป ฉันจะพูดกับเขาอย่างไรดี?”
“เรื่องนี้……เห้อ!”
ผู้ช่วยจางปลอบใจถังซิน“รอดูไปเป็นวันต่อวัน ตอนนี้คุณเย่นกำลังรีบให้เพื่อนสนิทมาที่นี้ พวกเขาจะต้องปลอดภัยแน่นอน”
“ใช่ เย่นจิ่งเหนียนมีเพื่อนเยอะ เขาจะต้องมีหนทาง”ถังซินจิตใจเริ่มสงบลงมาบ้าง
จิ้งเหอและคุณวี่มีคนดูแล เธอไม่จำเป็นต้องกระวนกระวายใจ
เธอควรจัดการเรื่องอื่น
ถังซินถามผู้ช่วยจางอย่างใจเย็น“เรื่องเหล่านี้ เจ้านายของพวกคุณเล่าให้ฟัง หรือว่า……”
“เฉินคางเล่าให้ผมฟัง”ผู้ช่วยจางตอบ“ก่อนที่คุณวี่จะเกิดเรื่อง เขามาที่นี้ ตอนนี้ก็ยังคงอยู่”
“ให้เขาตรวจสอบ คุณนายวี่กับหวีซือฉูนอยู่ที่ไหน”
ผู้ช่วยจางรีบเดาว่าถังซินจะทำอะไร เขาพูดอย่างลังเลว่า“คุณถัง คุณอย่ายื่นมือเข้าไปยุ่งเลย คุณก็รู้ด้านมืดของคุณนายวี่ ไม่แน่คุณอาจวุ่นวายได้”
ถังซินถามเขากลับ“ งั้นคุณต้องการให้ฉันทำอย่างไร ?มองดูลูกของหวีซือฉูนคลอดออกมา มองดูคุณนายวี่มีความสุขงั้นหรอ?”
“คุณถัง คุณไม่กลัวหรอ……”
“กลัวสิ แต่จะทำไงได้ล่ะ?”ถังซินพูดอย่างเคร่งขรึม“ถ้าฉันตอนนี้ฉันไม่ทำอะไร ไม่แน่วันใดวันหนึ่งคุณนายวี่อาจร่วมมือกับคุณพ่อส้งจัดการฉันได้ ฉันช่วยจิ้งเหอ ก็เหมือนช่วยตัวของฉันเอง”
ผู้ช่วยจางอดไม่ได้ที่จะพูดออกมาว่า“ผมคิดว่าคุณน่าจะให้ประธานมู่ทำนะครับ……”
“ไม่ต้อง ฉันทำเอง!”ถังซินพูดแทรกเขา เธอไม่ต้องการได้ยินชื่อนั้น
“ฉันกำลังยุ่ง ถ้าเจอร่องรอยคุณนายวี่เมื่อไหร่ รีบบอกฉันทันที”
ไม่รอให้ผู้ช่วยจางอ้าปากพูด เธอตัดสายโทรศัพท์ทิ้งทันที
--
ผ่านไปสามวัน ถังซินได้รับข้อความจากผู้ช่วยจาง:คุณนายวี่จัดแจงให้หวีซือฉูนไปเตรียมคลอดที่บ้านตระกูลวี่
ถังซินติดต่อกวนชิงเฟิงไม่ได้ จึงกดโทรศัพท์หาเฉินคาง
เธอถามเฉินคางว่ามีเพื่อนสนิทฝีมือดีอยู่ในประเทศบ้างไหม ตามหมายเลขโทรศัพท์ที่เฉินคางมอบให้ เธอสั่งพวกเขาคอยจับตาดูบ้านตระกูลวี่และคุณนายวี่ตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง
หลังจากสืบดูชีวิตประจำวันของคุณนายวี่จนแน่ใจ ถังซินใช้โอกาสตอนที่เธอนั่งรถออกไปร้านเสริมสวยเพื่อเสริมความงาม ให้คนรีบเข้าไปในบ้านตระกูลวี่จับตัวหวีซือฉูนมาขึ้นรถ
“แก พวกแกจะทำอะไร!”หลังจากถูกโยนลงหลังรถ หวีซือฉูนยังคงต่อสู้ดิ้นรน“ท้องโตขนาดนี้ คิดไม่ถึงว่าจะกล้าบุกเข้ามาในบ้านตระกูลวี่ เชื่อหรือไม่ว่าแม่ยายของฉัน……”
ใบหน้าของหญิงสาวเล็กนิดเดียว ถังซินสามารถบีบด้วยมือเดียวอย่างง่ายดาย
เธอมองใบหน้าอันงดงามของหญิงสาว นิ้วมือสัมผัสได้ถึงผิวพรรณที่อ่อนโยน ดูเหมือนจะอยู่ในวัยยี่สิบต้นๆ
งดงาม นิ่มนวล มีชีวิตชีวา
“ยังไม่ทันแต่งเข้าไป กล้าเรียกว่าแม่ยายแล้วหรอ?”ถังซินกวาดสายตามองที่ท้องของหญิงสาวด้วยสายตาเย็นชา
หวีซือฉูนเหมือนจะรู้ว่าตนเองกำลังถูกจ้องมองอย่างพิจารณา เธอจึงหดร่างกาย
เธอต้องการสบัดมือถังซินทิ้ง
แต่ถังซินกลับยิ่งบีบแน่นขึ้นไปอีกเท่าตัว เจ็บจนหวีซือฉูนต้องขมวดคิ้ว
“แย่งสามีของคนอื่น ตั้งครรภ์ด้วยวิธีสกปรก เธอรู้สึกมีเกียรติมากเลยใช่ไหม?”ถังซินถาม“ถ้าเขารู้ว่าเธอท้อง คงยิงเธอทิ้ง”
“ครับ!”
ผู้ชายทั้งสองเข้าไปในห้องผ่าตัดอย่างรวดเร็ว
คุณนายวี่เหมือนจะเห็นเข้า จึงรีบเดินเร็วขึ้น เพื่อพุ่งเข้ามาที่ห้องผ่าตัด
ถังซินรีบเข้ามาขวางได้ทัน
“แกต้องการทำอะไร! ต้องการอะไร!”คุณนายวี่ดุด่าเธออย่างเสียงดัง“คิดไม่ถึงว่าจะกล้าลักพาตัวลูกสะใภ้ของฉัน พาเธอมาทำแท้ง แกยังต้องการมีชีวิตอยู่ไหม?”
“ลูกสะใภ้ของคุณ?”ถังซินหัวเราะ จ้องหน้าเธอระยะประชิด“ลูกชายของคุณเห็นด้วยหรือเปล่า? คุณนายวี่ ลูกชายของคุณสลบยังไม่ฟื้นอยู่ในโรงพยาบาลทางนั้น ทุกอย่างเป็นเพราะคุณ!”
คุณนายวี่เป็นห่วงหวีซือฉูนในห้องผ่าตัด เธอใช้มือผลักถังซิน “แกหลีกไปนะ!”
ถังซินคว้ามือของเธอไว้ ใช้แรงผลักเธอออกไป
คุณนายวี่โดนผลักสะดุดออกไปจนเกือบล้ม สีหน้าของเธอโหดร้าย“ถังซิน แกคิดว่าแกเป็นใคร ถึงกล้ามาลองดีกับฉัน?”
“คุณนายวี่ ฉันไม่ยอมให้ใครมารังแกได้ง่ายๆ”ถังซินมองหน้าเธออย่างเย็นชา“ในเมื่อฉันกล้าจับตัวคนมาทำแท้ง ดังนั้นฉันจึงไม่กลัวคุณลงมือกับฉัน!”
“ดี!ถังซิน!”คุณนายวี่โกรธหญิงสาวจนตัวสั่น
ในขณะเดียวกัน เสียงกรีดร้องของหวีซือฉูนดังออกมาจากห้องผ่าตัด
คุณนายวี่ยิ่งกระสับกระส่าย เธอทิ้งกระเป๋าในมือ พุ่งตรงเข้าไปทุบตีถังซินทันที
ทั้งสองคนยื้อยุดฉุดกระชากกันไปมาอย่างรุนแรง
ทันใดนั้นเอง ถังซินรู้สึกว่าข้อมือของตนเองโดนจับเอาไว้และถูกกระชากกลับมาอย่างรุนแรง
เธอโซเซไปด้านหลังไม่กี่ก้าว เมื่อสูดดมกลิ่น จึงรู้ว่าคนที่จับเธอไว้ตอนนี้คือมู่เฉินหย่วน
ผู้ชายที่มากับมู่เฉินหย่วน ก็จับคุณนายวี่แยกเช่นกัน
ถังซินยังไม่ทันมีปฏิกิริยาโต้ตอบ ก็พบว่าผู้ชายสองคนกำลังถีบประตูห้องผ่าตัด เหมือนกับต้องการจะเข้าไปข้างใน
“ไม่นะ!”ถังซินร้องตะโกนออกมา เธอรีบเข้าไปพูดกับมู่เฉินหย่วนว่า“บอกให้คนของคุณหยุด หวีซือฉูนอยู่ข้างใน รออีกไม่กี่นาที——”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน
สนุกมากๆ เลยค่ะ ขอบคุณมากๆ นะคะ ที่มีนิยายสนุกๆ ได้อ่าน...
สนุกมากๆๆๆ...