รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน นิยาย บท 498

บทที่498 นายปากมากจริงๆ

จงเซิงพูดเสียงทุ้มเตือน:“คุณชาย เมื่อกี้คุณหมอพูดแล้ว เด็กน่าจะ——”

“ก็แค่โอกาสรอดน้อย แต่ยังไม่ตาย!”หลินเฉิงจี๋ตัดบทเขา หลับตาลง“สภาพร่างกายผมเป็นไงผมรู้ดี อยู่ได้ไม่นานและก็……ไม่มีลูก”

“ผมไม่อยากให้หล่อนอยู่กับผมแล้วต้องมาโดดเดี่ยวเดียวดายไม่มีที่พึ่ง ผมจะจ่ายเยอะขาดนั้นไม่ใช่เพื่อมู่เฉินหย่วน แต่เพื่อเด็กๆ ผมรักหล่อน ผมไม่อยากให้หล่อนอยู่โดดเดี่ยว”

คนไม่มีที่พึ่ง ไม่มีคนสนใจ ลำบากจริงๆ

ชีวิตที่โดดเดี่ยวของเขาแบบนั้นเมื่อก่อน ไม่อยากให้ผู้หญิงที่เขารักไปประสบด้วย

จงเซิงเข้าใจความหมายของเขา ไม่พูดอะไรอีก

จงเซิงใช้คอนเนคชั่นแป๊ปนึงก็ติดต่อหมอสูติที่มีประสบการณ์ของประเทศYได้

หนึ่งในนั้นมีความสัมพันธ์ดีกับเย่นจิ่งเหนียนเลยบอกเขา

เย่นจิ่งเหนียนรีบทิ้งงานของเขาแล้วโทรหามู่เฉินหย่วน

“พี่สอง ในท้องถังซิน……เป็นของหลินเฉิงจี๋จริงๆเหรอ?”

“ใช่ไม่ใช่ก็ไปถามเองสิ!”มู่เฉินหย่วนตอบอย่างเย็นชา ในใจรู้สึกแย่มาก

ที่จริงแล้วเรื่องเมื่อคืนทำให้ในใจเขารู้สึกอารมณ์เสียแล้วเย่นจิ่งเหนียนยังโทรมาอีก พูดถึงผู้หญิงคนนั้น!

“งั้นหลินเฉิงจี๋ก็โชคดีจริงๆ แฝดสามแหนะ”เย่นจิ่งเหนียนพูด“แต่ว่าเหมือนเด็กจะไม่รอด หลินเฉิงจี๋เลยให้หมอเก่งๆจากประเทศYมาตรวจ”

ได้ยินแบบนี้ มู่เฉินหย่วนก็เลยไม่วางสาย

“รุนแรงมากเลยเหรอ?“

“น่าจะนะ ได้ยินว่าโอกาสที่เด็กจะรอดน้อยมาก หมอที่ตรวจก็แนะนำให้ผ่าตัดออก”เย่นจิ่งเหนียนตอบ“เพื่อนผมไปดูมาก็พูดว่าหมดหนทางจะเก็บไว้”

เย่นจิ่งเหนียนพูดก็อดสงสารไม่ได้:“หลินเฉิงจี๋ก็ซวยจริงๆ อั่ย ชีวิตตัวเองก็ไม่แน่นอน ไม่ง่ายเลยที่จะได้เด็กแฝดสามแล้วยังจากไปต่อหน้าเขาอีก”

“เขามีทุกอย่าง ตายจริงๆก็ไม่เสียใจหรอก”มู่เฉินหย่วนยิ้มเยือกเย็น“คิดไม่ถึงว่าพวกเราใช้ชีวิตห่างกันข้ามโลกไปกว่าครึ่งชีวิต แต่เพราะผู้หญิงคนเดียวรู้ว่าทั้งสองเกี่ยวข้องกัน!”

โชคชะตานี้มันเฮงซวยจริงๆ!

“พี่สองเกลียดเขาขนาดนี้ ไม่งั้นแย่งอเล็กซ์เลียร์มาสิ?”เย่นจิ่งเหนียนหัวเราะ“วิจัยยาสำเร็จแล้ว ตอนนี้เขาน่าจะอยากอยู่ต่อสินะ?สามารถไปทำธุรกิจกับเขาได้”

“ไม่ต้องการ!”

เย่นจิ่งเหนียนถอนหายใจ“เห้อ ผมก็อยากเอายาให้เขาลอง ดูว่าจะทำให้ผมมีชื่อเสียงโด่งดังได้ไหม”

“……”

เย่นจิ่งเหนียนพูดอย่างน่าสนใจอีกว่า:“พี่สอง พี่ว่าลูกเขาต้องเรียกพี่ว่าลุงป่ะ?”

“……”

หน้าหม่นๆของมู่เฉินหย่วนวางสายลงและบล็อคเบอร์เขา

เรื่องของบริษัทที่ต้องจัดการก็มากทำให้เขาไม่มีเวลาไปคิดเรื่องอื่น ยุ่งอยู่ทั้งวัน

สองสามทุ่มถึงกลับบ้าน

ตอนที่ขึ้นไปก็หันกลับไปมองตรงที่ที่เมื่อวานหญิงสาวปรากฏตัวคุกเข่าตากฝนเพื่อขอให้เขาช่วย

ในใจของมู่เฉินหย่วนเต็มไปด้วยความว้าวุ่น รูดบัตรเข้าไป

เยอรมันเชเพิร์ดก็กระดิกหางเข้ามา มองเขา

“ไม่ว่าง ไปเล่นเองไป”มู่เฉินหย่วนดันหมาออกไปอย่างไร้อารมณ์

ที่จริงจะให้ผู้ช่วยจางมาพาหมาออกไป แต่หมาก็ยังอยู่กับเขา!

มู่เฉินหย่วนชงกาแฟ พอหมุนตัวก็เห็นหมาอยู่ด้านหน้าเขา

ครั้งนี้คาบผ้าพันคอสีน้ำเงินในปาก กระดิกหางเข้ามาหาเขา

“เอามาหากไหน?”มู่เฉินหย่วนหยิบเข้ามา พอมองดูถึงได้รู้ว่าเป็นอันที่ถังซินเคยพันให้เขา

ที่จริงหล่อนเอาไปแล้ว แต่ไม่รู้ทำไมมาอยู่ที่บ้านเขาอีก

เขาจ้องไปที่ผ้าพันคออยู่นั้น แป๊ปนึงก็มองกาแฟที่มือขวาแล้วถอนหายใจ

ฉีดยาเสร็จหมอก็บอก:“ยานี้ต้องฉีดหนึ่งสัปดาห์ เดี๋ยวพรุ่งนี้จะมาอีก”

ฉีดไปได้วันแรกถังซินก็รู้สึกไม่ค่อยสบาย อึดอัดช่วงอก พลิกไปมานอนไม่หลับ

หลินเฉิงจี๋เป็นคนป่วยขาหักแต่กลับต้องกล่อมหล่อนหลับ

หลังจากฉีดไปหกวันติดกัน ก่อนหน้านี้ที่ถังซินรู้สึกว่าเด็กในท้องนิ่งจู่ๆก็รู้สึกว่ามีการเคลื่อนไหวบ่อยขึ้น

เหมือนทะเลาะกันอยู่ในท้องหล่อน กลิ้งไปมา

พอหมอฉีดยาเข็มสุดท้ายเสร็จ จากนั้นตอนที่ถามไถ่อาการของถังซิน ถังซินก็ตอบตามตรงทุกอย่าง

ฟังเสร็จ สีหน้าของหมอก็มีรอยยิ้มปรากฏ:“เด็กๆแข็งแรงมาก คุณถัง ต่อไปต้องพักเยอะๆ อารมณ์อย่างเหวี่ยงไปมามาก เข้าใจไหม?”

“อือ เข้าใจแล้วค่ะ”ถังซินพยักหน้า“ขอบคุณค่ะ”

“ไม่เป็นไร”

พอหมอออกไปจงเซิงก็เข้ามา:“ลำบากคุณหมอแล้ว เงินส่งให้แล้วนะครับ เดี๋ยวผมไปส่ง”

“ไม่ต้องครับ ค่าตอบแทนที่ให้ก็สูงพอแล้ว”หมอปฏิเสธ“เดี๋ยวผมไปเรียกรถเอง ถึงสนามบินแป๊ปเดียว”

เห็นหมอยืนหยัดแบบนี้ จงเซิงก็ไม่ขัดขวาง

พอออกจากโรงพยาบาล หมอก็ไปที่ข้างถนนเพื่อเรียกรถไปแล้วก็หยิบโทรศัพท์มาโทรหาเบอร์หนึ่ง

“เป็นไงบ้าง?”

“ฉันออกโรงเองก็ต้องได้ผลดิวะ”หมอหนุ่มพูดอย่างภูมิใจ“ทารกแข็งแรงดี เก่งไหมล่ะ?”

เย่นจิ่งเหนียนว่าเขาแบบขำๆ:“นี่ อย่ามาโม้ ยาก็ไม่ใช่นายที่วิจัย!ครั้งนี้นายเอาเงินไป พี่สองของฉันติดหนี้นาย ก็คุ้มล่ะ”

หมอพูดอย่างเจียมตัว:“ที่จริงก็เงินไม่เท่าไหร่ ทำวิจัยนึงก็ไม่พอ ฉันล่ะแปลกใจจริงๆ ผู้หญิงคนนั้นไม่ได้ท้องลูกของพี่สองนาย แล้วพี่สองกังวลขนาดนั้นทำไม?”

แล้วยังไม่ลังเลที่จะเป็นหนี้บุญคุณคนอื่นอีก

เหอะ ใครทำให้มู่เฉินหย่วนเป็นหนี้ตัวเองได้ คุ้มจริงๆ!

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน