รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน นิยาย บท 521

บทที่ 521 ทำไมหล่อนต้องรักคุณ

สีหน้าถังซินเปลี่ยน“มู่เฉินหย่วน คุณทำอะไร！”

“คุณขึ้นไป ผมมีเรื่องต้องคุยกับเขา”

“คุณมีไรต้องคุยกับเขาเหรอ！ปล่อย！”ถังซินไปขวาง“เราเลิกกันแล้ว ถือว่าฉันขอ ปล่อยฉันได้ไหม？ถึงตอนนั้นฉันจะเอาลูกสองคนให้ตระกูลมู่”

มู่เฉินหย่วนปล่อยให้หล่อนข่วน ไม่ขยับ กลัวว่าความโกรธจะทำร้ายหล่อนกับลูก

“ถังซิน ขึ้นไป”ดวงตาคมสีดำจ้องหล่อน บรรยากาศครอบงำผู้คนรอบๆ“ผมไม่ทำไรเขา ก็แค่คุย ส่วนเรื่องของเราไว้ค่อยคุย”

ถังซินกัดฟันแน่น

ยังไม่ทันรอหล่อนพูดอะไร ชายตรงหน้าก็พูดอีกว่า“ผมรู้ว่าการพนันกันไว้ของหลินเฉิงจี๋กับพี่ชายของเขา คุณอย่าบีบให้ผมต้องเข้าไปยุ่ง”

เขากำลังข่มขู่หล่อน！

“มู่เฉินหย่วน ไอ้บ้า！”ถังซินชักสีหน้าพูดด้วยความโกรธ：“คืนนี้ฉันหิวตายก็จะไม่กิน！”

พอพูดออกไปก็หมุนตัวเข้าไปด้วยความโกรธ

มู่เฉินหย่วนใช้อีกมือหนึ่งจับคิ้วไว้ เจ็บมาก

พอถังซินเข้าไป เขาก็ไม่ตามจับหลินเฉิงจี๋อีก“หาที่ดื่มคุยไหม？”

หลินเฉิงจี๋รู้ว่ามีมู่เฉินหย่วนอยู่นี่ตัวเองเข้าในหอพักไม่ได้แน่ๆ เลยตอบตกลงด้วยใบหน้าหม่นๆ

มู่เฉินหย่วนขับรถออกไปที่คลับเฮ้าส์ของลู่เหวินซู

พนักงานเห็นเขาพาแขกมาก็จัดห้องส่วนตัวไว้ให้ แล้วก็นำเครื่องดื่มที่มู่เฉินหย่วนชอบไปเสิร์ฟให้

มู่เฉินหย่วนหยิบไวน์แดงเทให้หลินเฉิงจี๋

“ประธานมู่ นึกไม่ถึงว่าคุณจะน่ารังเกียจขนาดนี้”หลินเฉิงจี๋รับไว้แล้วพูดอย่างเย็นชา“แม้แต่ฉกตัวเจ้าสาวก็คิดออกมาได้！”

มู่เฉินหย่วนพูด：“วันที่พวกคุณแต่งงาน ทีแรกผมจะไปทำงานที่ซีเรีย เจ้าสามโทรมาบอกว่าถังซินกินยาบำรุงครรภ์แล้วมีปัญหา ผมแค่กลัวว่าหล่อนกับลูกจะเกิดอะไรขึ้น”

ดีที่ตอนนั้นเขารับโทรศัพท์ รีบไปหาถังซินที่โบสถ์

ไม่งั้นเขาคงไม่รู้ว่าลูกเป็นลูกเขา แล้วก็จะเสียใจไปตลอดชีวิต

“คุณทำร้ายน้องชายเขา เลิกกันก็เริ่มรักหล่อน？”หลินเฉิงจี๋เยาะเย้ย“ประธานมู่ คุณทำแบบนี้มันตลกสิ้นดี”

มู่เฉินหย่วนมองเขา จู่ๆแววตาก็ดูคมกริบ“เรื่องที่น้องชายถังซินไปฆ่าจี้เจียจื้อที่ประเทศY ถังซินไม่รู้ คุณจะรู้ได้ไง？”

“สายของผมที่ประเทศYไม่น้อย รู้เรื่องนี้ไม่แปลก！”

“คนของจี้เจียจื้อแอบเฝ้ามองคุณ คุณรู้เรื่องนี้ จี้เจียจื้อก็ต้องรู้ว่ามีคนอยากแอบฆ่าเขา ก็ต้องป้องกันตัวแน่ๆ”น้ำเสียงของมู่เฉินหย่วนค่อยๆหม่นลง“คุณรู้มาจากที่อื่น”

หลินเฉิงจี๋ยอมรับ：“ใช่ ผมรู้มาจากที่อื่น ประธานมู่ คุณมามีทฤษฎีตอนนี้กับผมสนุกไหม ？ไม่ใช่คุณที่ทำร้ายน้องชายหล่อนตาย？”

“ผมดูถูกคุณไป”รอยยิ้มเขาหายไป“คุณมาอยู่ตรงนี้แล้ว”

นิ่งไปแปปนึงเขาก็พูดอีกว่า：“ใช่ พูดเรื่องนี้ไม่สนุกอะไร พวกเราต้องคุยเรื่องอื่นที่สำคัญกว่า คุณต้องละความคิดที่คุณจะแต่งงานกับหล่อนต่อ ผมไม่เห็นด้วย”

คิ้วของหลินเฉิงจี๋ที่ถูกกระตุ้นก็ขยับไปมา

เขากลับมีเหตุผลต่อหน้ามู่เฉินหย่วน พูดอย่างเย็นชา：“อำนาจไม่ได้อยู่ที่คุณ อยู่ที่ยินยินต่างหาก”

มู่เฉินหย่วนยิ้ม“งั้นคุณก็ไม่ต้องเปลืองแรงแล้ว หล่อนท้องลูกผม ผมต้องการรับผิดชอบหล่อนกับลูกๆ คุณนายมู่มีแค่หล่อนเท่านั้น”

ตอนที่มู่เฉินหย่วนเข้ามา หล่อนหลบที่หลังเขาอย่างเงียบๆ แต่เขาเห็นว่ามือของหล่อนสั่น กลัวว่าจะเห็นมู่เฉินหย่วน เพราะในใจมีมู่เฉินหย่วน

ถ้าไม่สนใจ ก็ต้องใจกว้างมองมู่เฉินหย่วน ยิ้มบางๆให้เขา

ตอนนั้นเขากลัวว่ามู่เฉินหย่วนจะพาหล่อนออกไป แล้วไม่กลับมาอีกมากกว่ากลัวคนหัวเราะเยาะด้วยซ้ำ

สุดท้ายก็ไม่ได้ใจของถังซิน ตัวก็ไม่ได้

“เพราะคุณไม่รู้ว่าหล่อนต้องการอะไร ชอบเก็บเรื่องไว้ในใจ”มู่เฉินหย่วนเทไวน์ให้ตัวเองแล้วก็ตอบหลินเฉิงจี๋ไป“ส่วนผมทำอะไรต่างก็หวังว่าหล่อนจะรับรู้”

“ถ้าหล่อนมีงานอดิเรกของตัวเอง อยากไปทำอะไร ผมไม่ใช่ประเภทที่ว่าไปห้ามหล่อนถ้าเรื่องนั้นมันอันตรายมากแต่จะให้หล่อนไปทำอย่างกล้าหาญ เกิดอะไรขึ้นเราก็รับผิดชอบร่วมกัน”

“ผมระกหล่อนแบบไม่ได้แสดงอะไรโจ่งแจ้ง แต่ผมจะสนใจว่าหล่อนต้องการอะไร อดทนกับหล่อน เรื่องที่ไม่โอเคก็ไม่ต้องไปทำ ไม่ต้องไปเปลี่ยนตัวเอง”

พูดไปมู่เฉินหย่วนก็ยิ้มออกมา“ที่จริงหล่อนก็สอนผมไว้เยอะ เช่นเลือกกินเกินไปก็จะไม่รู้รสความอร่อย หรือว่ารักคนๆนึงที่จริงแล้วไม่ต้องซับซ้อนขนาดนั้น”

เขาไม่เคยคิดเลยว่าวันนึงจะได้มารู้จักกับถังซิน ตัวตนของทั้งสองก็คือสะพานๆหนึ่ง สะพานที่ไม่ได้พูดว่า“ผมรักคุณ”พวกเราก็อยู่ด้วยกันได้

แต่ว่าต่อมาเขาถึงพบว่า ผู้หญิงคนนี้น่าสนใจมาก เติบโตได้ไว เรื่องอะไรแค่คุณสะกิดนิดเดียวหล่อนก็เข้าใจทันที ยืนขึ้นกับคุณอย่างไม่ด้อยกว่า

แน่นอนว่าบางทีก็ไวต่อความรู้สึกเกิน ชอบคิดเองเออเอง ทำเรื่องวุ่นวายมากมาย

ถ้าขาดข้อเสียพวกนี้ไป หล่อนก็ไม่ใช่หล่อน

แต่เป็นเพราะความไม่เพอร์เฟคเหล่านี้ของหล่อน เขาถึงรักหล่อนขนาดนี้

“ทำอะไรก็หวังว่าหล่อนจะรู้……”หลินเฉิงจี๋พึมพำ แล้วก็เข้าใจทันที

ในที่สุดเขาก็เข้าใจว่าตัวเองสู้มู่เฉินหย่วนไม่ได้