รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน นิยาย บท 529

บทที่529 คุณให้เวลาฉัน

เห็นเขาพูดแบบนี้ ในใจถังซินก็ว้าวุ่น

ก่อนที่จะรู้ความจริงหล่อนเกลียดมู่เฉินหย่วนตลอดมาที่ฆ่าน้องชายหล่อนแล้วยังต้องการที่จะให้จู่ซือซือแต่งงานกับคนอื่นอีก พอรู้ความจริงแล้วถึงได้พบว่าทุกเรื่องที่เขาทำต่างคิดมาดีแล้วเพื่อพวกเขา

เห็นถังซินไม่พูดอะไร กวนชิงเฟิงจึงถาม：“พี่ ไม่สบายเหรอ？”

“พี่ไม่เป็นไร”ถังซินควบคุมอารมณ์ตัวเองไว้แล้วยิ้มให้เขา“เรื่องของพวกพี่นายอย่าไปยุ่งเลย โอเค พี่ควรเข้าบริษัทแล้ว เดี๋ยวตอนมืดกลับมาคุยด้วย”

กวนชิงเฟิงก็ไม่พูดอะไรอีก

ท้องถังซินโตไวมาก สวมชุดใหญ่ๆสบายๆก็ปิดไม่อยู่ ขับรถก็ไม่ถนัด หล่อนจึงต้องเรียกรถที่ข้างทาง

ระหว่างทางที่ไปบริษัทก็ดูข่าวไปพลางๆ

คำค้นหาฮอตๆล้วนแต่เป็นเรื่องซุบซิบของดารากับพายุฝน เรื่องเมื่อคืนที่มู่เฉินหย่วนแย่งเจ้าสาวกลับไม่มีเลยสักนิด

หล่อนลองค้นหาอีกครั้ง ใส่คำสำคัญไปก็ยังหาข่าวไม่เจอ

ลองไปดูข่าวเว็บอื่นต่างก็มีแต่ข่าวซุบซิบ ไม่มีเรื่องของหล่อนกับมู่เฉินหย่วนเลย

ในใจของถังซินแอบโล่งใจ ในขณะเดียวกันก็คิดว่าประชาสัมพันธ์ของบริษัทมู่ซื่อกลับสุดยอดกว่าเมื่อก่อน ข่าวใหญ่ขนาดนี้วันรุ่งครึ่งก็ไม่มีแล้ว หุ้นของบริษัทมู่ซื่อกลับไม่ผันผวนสักนิด

แปปนึงรถแท็กซี่ก็ถึงบริษัทเหอซ่ง

“ประธานถัง สวัสดีตอนเช้าค่ะ”

“ประธานถัง”

เหล่าพนักงานที่อยู่ในล๊อบบี้พอเห็นถังซินต่างก็ทักทาย

ถังซินพยักหน้ายิ้มเล็กน้อย สายตาของหลายคนเต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็นแล้วก็ท่าทางที่อยากถามแต่ไม่กล้าถาม

เหมือนว่าข่าวจะถูกปิด ถ่ายทอดสดงานแต่งเมื่อวานคนก็ดูกันเยอะนี่！

พอคิดว่ามีบางคนที่แอบนินทาหัวเราะเยาะหลินเฉิงจี๋ที่เห็นเจ้าสาวถูกแย่งตัวไป ถังซินก็ไม่สบายใจเลยไปหาหลินเฉิงจี๋ที่ห้องประธาน

หล่อนเคาะประตูแล้วจึงเข้าไปที่ห้องประธาน

หลินเฉิงจี๋กำลังจัดการงานอยู่ พอเงยหน้าขึ้นก็เห็นว่าเป็นหล่อนเข้ามา เอามือจับแว่นด้วยสายตาอบอุ่น

“ยินยิน ทำไมมาเช้าขนาดนี้ล่ะ？”

ถังซินมองไปที่โต๊ะ เดินไปข้างหน้าเขาน้ำเสียงเต็มไปด้วยความขอโทษ“เฉิงจี๋ ขอโทษนะ เมื่อวาน……”

เมื่อคืนตอนที่นอน หล่อนโทรศัพท์หาเขาไปสองสามสายแต่เขาไม่รับ

หลินเฉิงจี๋เงยหน้าจับที่ริมฝีปากหล่อน ส่ายหัวพูดด้วยความอ่อนโยน：“ไม่ต้องขอโทษผม ไม่ใช่ความผิดของคุณ”

เห็นท่าทางของเขา ถังซินก็ยิ่งเสียใจ

งานแต่งของพวกเขาถ่ายทอดสดไปทั้งประเทศ อาจจะมีกว่าหลายร้อยล้านคนที่ดู ตอนนั้นมู่เฉินหย่วนบุกเข้ามาที่โบสถ์แล้วแย่งตัวไปแล้วจึงต่อยไปที่หน้าเขาอย่างไม่ลังเล ทำให้ทั้งประเทศต่างเห็นเขาเป็นตัวตลก

จะมีใครที่รับเรื่องแบบนี้ได้？

เบ้าตาของถังซินร้อนผ่าว ยื่นมือไปโอบหลินเฉิงจี๋ โน้มพิงไปที่เขา“เราจัดงานแต่งกันอีกรอบดีไหม？ฉันอยากแต่งกับคุณ”

“แค่มีมู่เฉินหย่วนอยู่ จัดอีกสักร้อยครั้งก็ไม่มีทางสำเร็จ”หลินเฉิงจี๋ลูบหัวหล่อน“ในเมื่อเขารู้ว่าลูกเป็นของเขา ไม่มีทางปล่อยคุณแน่”

ถังซินรีบพูด“งั้นเราแต่งกันที่ต่างประเทศ เปลี่ยนสักสองสายการบิน เขาไม่มีทางหาเจอแน่”

หลินเฉิงจี๋ลูบหน้าหล่อน ค่อยๆเงยขึ้นให้หล่อนมองตัวเอง

เขารับความลำบากแทนหล่อน หล่อนไม่มีทางลืม

ถังซินหลับตาลงพูดอย่างเย็นชา：“ฉันไม่มีทางคืนดีกับเขา เขาทำร้ายฉันฉันลืมไม่ลง ฉันบอกไปแล้วว่าพอคลอดลูกมาจะยกลูกสองคนให้ตระกูลมู่”

หลินเฉิงจี๋เช็ดคราบน้ำตาของหล่อน“มู่เฉินหย่วนไม่มีทางยอม”

“เขาไม่ยอมฉันก็จะทำแบบนี้ต่อไป”ถังซินร้องไห้นานมากเสียงก็เริ่มแหบ“ฉันไม่สามารถมองไปที่ลูกแล้วรู้สึกผิดกับตัวเองได้ บางเรื่องนั้นไม่ใช่ว่าลืมก็จะลืมได้”

“คุณจะทำอะไรผมสนับสนุนคุณทั้งนั้น”หลินเฉิงจี๋สงสารที่หล่อนดื้อรั้นแบบนี้“ผมอยู่ข้างคุณเสมอ”

ถังซินพยักหน้าพูดกับเขา：“ในเมื่อจัดงานแต่งไม่ได้ สินค้าตัวใหม่ของบริษัทก็ไปได้ดี ฉันอยากไปพักผ่อนสักพักไปดูสาวสวยที่ประเทศY”

หลังจากที่หลี่ซูเจ๋ออกนอกประเทศไปแล้วเกิดเหตุการณ์ขึ้น ก็กลัวว่าลู่เหวินซูจะแอบดักฟังโทรศัพท์หล่อน นานขนาดนี้แล้วที่หล่อนไม่ได้ติดต่อกับหลี่ซูเจ๋ เป็นห่วงหล่อนมาก

“อ้อใช่”ถังซินเงยหน้ามองหลินเฉิงจี๋แล้วถามว่า：“สาวสวยโอเคกับชีวิตที่นั่นไหม？แล้วมีหมอไปดูหล่อนบ้างเปล่า？หล่อนกับลูกอยู่ดีใช่ไหม？”

“ยินยิน”น้ำเสียงของหลินเฉิงจี๋หม่นไป พูดช้าลง“มีบางเรื่องที่ผมยังไม่ได้บอกคุณ”

เห็นท่าทางเขาแบบนี้ รอยยิ้มบนใบหน้าถังซินก็นิ่งไปแล้วจึงถาม；“เรื่องอะไร？สาวสวยเกิดเรื่องเหรอ？”

หลินเฉิงจี๋ขมวดคิ้วพูดเสียงทุ้ม：“ขอโทษนะ……ก่อนหน้านี้ที่อารมณ์ของคุณไม่คงที่ ผมเลยไม่ได้บอก หลี่ซูเจ๋ไปถึงที่นั่นไม่กี่วันก็หายไป……”

“ช่วงนี้ผมให้จงเซิงตามหา แต่หายังไงก็ไม่เจอ”

“อะ อะไรนะ？”ถังซินไม่ได้สติ พอมั่นใจว่าเขาไม่ได้ล้อเล่น น้ำเสียงที่พูดก็สูงขึ้นมา“หล่อนไปได้ไม่กี่วันก็หายไปแล้ว？หลินเฉิงจี๋ เรื่องใหญ่ขนาดนี้ทำไมคุณไม่บอกฉันล่ะ！”

“ยินยิน คุณอย่าเพิ่งตกใจ”

“ฉันจะไม่ตกใจได้ไง！”ถังซินตื่นตระหนกไปหมด พูดเสียงสั่น“เพราะว่าหล่อนช่วยฉันเลยถูกลู่เหวินซูจับตัวไป ฉันดูแลลุงกับป้าหล่อนไม่ได้ แม้แต่หล่อนก็ยังรักษาไว้ไม่ได้”

ถังซินอยากออกไปอย่างร้อนรน หลินเฉิงจี๋คว้าข้อมือหล่อนไว้ รั้งหล่อนไว้“ยินยินใจเย็นก่อน อารมณ์ของคุณส่งผลต่อลูกในท้องนะ”