รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน นิยาย บท 530

บทที่530 คุณยังมีหน้าไปหาหล่อน

“ไม่ได้ ฉันต้องไป!”ถังซินผลักเขา น้ำตาไหล“ประเทศYใหญ่ขนาดนั้น หล่อนไม่ได้พกอะไรไปเลย ขาดการติดต่อกับพวกคุณนานขนาดนี้ ไม่รู้จะเป็นไรมากไหม”

หล่อนนึกว่าพาไปถิ่นของหลินเฉิงจี๋ มีคนดูแล สาวสวยต้องไม่เป็นไร

คิดไม่ถึงว่าจะหายไป!

หลินเฉิงจี๋ได้แต่ดึงหล่อนเข้ามาไว้ในอ้อมกอด ปลอบหล่อนด้วยเสียงทุ้ม“ยินยินคุณใจเย็นนะ หล่อนต้องไม่เป็นไร เพราะผมประมาททำให้หล่อนหายไป ผมมันแย่จริงๆ”

“ผมรู้ว่าคุณเป็นเพื่อนรักกัน คุณเป็นห่วงหล่อนแต่คุณต้องดูแลตัวเองด้วย จี้เจียจื้ออยู่ที่ประเทศ Y คุณไปที่สนามบินคนของเขาก็รู้ ติดต่อกันที่ประเทศ Y”

“แต่ฉันไม่สนสาวสวยไม่ได้”ถังซินเสียงแหบตาแดง“หล่อนหายไปนานขนาดนั้น พวกคุณก็หาไม่เจอ ฉันไม่กังวลได้ไง?”

หลินเฉิงจี๋พูดเสียงนุ่ม:“คุณวางใจเถอะ ให้จงเซิงไปค้นดูที่อเวจีหมดแล้ว แต่ไม่พบหลี่ซูเจ๋ หล่อนน่าจะอยู่เขตไหนสักแห่งในประเทศY หล่อนไม่เป็นไรแน่นอน”

ถึงเขาจะพูดแบบนี้ ถังซินก็ยังไม่สบายใจ

ประเทศYใหญ่ขนาดนั้น เมืองเล็กๆใหญ่ๆกว่าหลายสิบเมือง หลี่ซูเจ๋ไม่มีเงินจะอยู่ยังไง?

“ฉันจะไปยืมสถานะๆนึงแล้วไปอย่างเงียบๆ”ถังซินยังไม่วางใจ“ฉันอยากไปหาด้วยตัวเอง……”

ตอนนี้ ประตูห้องก็ถูกเคาะ

“ประธานหลิน ประธานถัง”ผู้ช่วยถังซินเข้ามา“ประธานถัง ประธานลู่ของบริษัทลู่ซื่ออยากพบค่ะ”

ถังซินมองหล่อน ขมวดคิ้ว“ลู่เหวินซู?”

“ค่ะ เขาอยู่ที่ห้องรับแขก”

“ครั้งที่แล้วก็บุกมาที่ห้องฉัน ทำไมครั้งนี้ทำตัวมีมารยาทล่ะ?”ถังซินได้ยินชื่อนี้ก็โกรธจนกัดฟัน“ยังมีหน้ามาหาฉันอีก!”

ผู้ช่วยถาม:“งั้นเดี๋ยวฉันบอกว่าคุณไม่ว่าง ให้เขามาวันอื่น?”

“ไม่ต้อง ให้เขาไปที่ห้องทำงานฉัน!”ถังซินกำชับด้วยหน้าหม่นๆ“ฉันอยากรู้ว่าเขาจะพูดอะไร”

หลินเฉิงจี๋ก็ได้ยินว่าครั้งที่แล้วเขาบุกเข้ามาที่ห้องของถังซินด้วยท่าทางเถื่อนๆ กลัวว่าถังซินจะถูกทำร้ายก็เลยบอกว่าจะไปกับหล่อน“ผมกลัวเขาจะทำร้ายคุณกับลูกๆ”

ถังซินปฏิเสธ“ฉันไปเองได้ คุณจัดการงานเถอะ ถ้าเขากล้าทำฉัน วันนี้ก็ออกไปจากที่นี่ไม่ได้!”

หลินเฉิงจี๋เลยได้แต่ยอมหล่อน“มีอะไรโทรภายในหาผม”

ถังซินที่เพิ่งร้องไห้ตาเลยบวมแดงหน่อยๆ

หล่อนไปแต่งหน้าที่ห้องน้ำ ตอนที่กลับไปที่ห้องตัวเองก็เห็นลู่เหวินซูนั่งอยู่ที่โซฟา ท่าทางสบายๆแบบเมื่อก่อนมีไม่มาก มีแต่ความมืดมนมากขึ้น

หัวที่ก้มลงเหมือนกำลังมองพรมและก็ไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่

ถังซินเดินเข้าไปพูดเสียงราบเรียบ:“ประธานลู่ทำไมกลายเป็นคนมีมารยาทขึ้นมาล่ะ?ฉันนึกว่าคุณจะเหมือนครั้งที่แล้วเสียอีก บุกเข้ามาแล้วมาทำร้ายฉัน!”

ลู่เหวินซูเงยหน้าขึ้น สายตาก็หม่นเช่นกันแฝงไปด้วยความว้าวุ่น

ลู่เหวินซูไม่สนคำเยาะเย้ยของถังซิน ได้แต่ถามดีๆว่า“เธอเอาไปซ่อนที่ไหน?”

“ไม่ใช่ว่าประธานลู่มีอำนาจกว้างขวางเหรอ จับได้ครั้งนึง ครั้งต่อมาก็จับไม่ได้แล้ว?”ถังซินนั่งตรงหน้าเขาแล้วยิ้มอย่างเย็นชา“ไม่หรอกมั้ง ประธานลู่ไม่ไร้ประโยชน์ขนาดนี้?”

“ถังซิน วันนี้ผมไม่ได้มาทะเลาะกับคุณนะ”ลู่เหวินซูระงับความโกรธของตัวเอง“ผมรู้ว่าคุณเอาเธอไปที่ประเทศY อยู่ที่เขตไหน?”

เขาเห็นหน้าถังซินที่เย็นชาไม่ตอบ จึงถามไปอีกว่า“คุณต้องการอะไร?”

“ฉันต้องการอะไร?”ถังซินเงยหน้ามองเขา

ท่าทางละเหี่ยของชายตรงหน้าพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มๆมีแต่ทำให้หล่อนรู้สึกขยะแขยง ก็เหมือนคนเลวที่ตัดมือตัดเท้าคุณแล้วยังมาถามคุณว่าเจ็บไหม!

หล่อนเอากาแฟร้อนที่ผู้ช่วยเอามาให้ ยกขึ้นแล้วสาดไปที่หน้าลู่เหวินซู

ถังซินนั่งพักแปปนึง พออาการอึดอัดนั่นดีขึ้น อีกชั่วโมงต่อมาหล่อนก็โทรเบอร์ภายใน ถามว่าก่อนหน้านี้หลินเฉิงจี๋จัดที่พักให้หลี่ซูเจ๋ที่ไหนแล้วจดไว้

หล่อนฉีกแล้วส่งให้ลู่เหวินซู“คุณบอกว่าจะตามหล่อนไปใช่ไหม งั้นก็ไป!”

ถังซินไม่อยากเอาที่อยู่ไปบอกลู่เหวินซูหมด แต่ว่าหล่อนไปประเทศYไม่ได้ คนของหลินเฉิงจี๋ก็ยังหาหลี่ซูเจ๋ไม่เจอทำให้หล่อนร้อนใจมาก

แต่ลู่เหวินซูเก่งในด้านนี้มาก

ถ้าเขาไปแล้วหาหลี่ซูเจ๋ได้จริงๆ ถึงตอนนั้นค่อยหาทางแย่งมาจากเขาอีกที

ลู่เหวินซูมองที่อยู่แล้วสายตาพร้อมกับความสงสัยนั้นก็มองมาที่ถังซิน

“หล่อนอยู่นี่จริงๆเหรอ?”

ถังซินยิ้มเย็นชา“จะเชื่อไม่เชื่อก็ตามใจ!ให้โอกาสนายนายยังไม่เอา!”

ถังซินที่เพิ่งด่าแรงขนาดนั้น ตอนนี้ให้ที่อยู่เขาไปกลับไม่เชื่อ

แต่เขาไม่มีเวลาดูนานขนาดนั้น ถึงเป็นที่อยู่ปลอมเขาก็ต้องไปดู

แปปนึงลู่เหวินซูก็ออกจากบริษัทไป

ระหว่างทางที่ขับรถไปสนามบิน เขาโทรหาคนของบริษัท จัดการเรื่องงานอย่างดี

แต่ว่าสนามบินก็เกิดปัญหาเพราะว่าสภาพอากาศไม่ดี สายการบินก็น้อย เขาอยากเหมาลำ แต่ว่าฝ่ายควบคุมการบินไม่เห็นด้วย

ลู่เหวินซูไม่มีเวลาไปหาคนมาช่วย พอผู้ช่วยรู้ว่าเวลาสายการบินที่จะไปประเทศYที่ไวที่สุด ถึงแม้ไม่มีชั้นเฟิร์สคลาส เขาก็ให้ผู้ช่วยรีบจอง

ชั่วโมงครึ่งหลังจากนั้น ลู่เหวินซูก็ขึ้นเครื่องได้อย่างราบรื่น

จ้องใบที่อยู่ที่ยับยู่ยี่นั่น เขาก็ประหม่าเล็กน้อย ถ้าหาเจอเขาต้องไม่ใส่อารมณ์กับหล่อน ไม่ขึ้นเสียงใส่ ต้องคุยกับหล่อนดีๆ

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน