รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน นิยาย บท 531

บทที่531 คุณจ้าว คุณสุดยอดจริงๆ

เขารำคาญมากที่ตื่นมากลางดึกทุกคืน ความเจ็บแบบนั้นเจ็บจนหายใจไม่ออก เบื่อห้องว่างเปล่านั่น

ลู่เหวินซูหลับตาเอนตัวลง รอเครื่องบินบินขึ้นอย่างราบรื่น

ทางนั้นยังมีผู้โดยสารเข้ามาเรื่อยๆ หาที่นั่งของตัวเอง จ้าวอี้ซีนก็เดินอยู่ตรงทางเดิน

ตอนที่หล่อนหาที่นั่งก็มองเห็นลู่เหวินซูพอดี

“ประธานลู่”จ้าวอี้ซีนทักทายเขา ยิ้มเบาๆให้“คุณก็ไปทำงานที่ประเทศYเหรอ？”

ลู่เหวินซูลืมตาขึ้นมองหล่อนด้วยสายตาเย็นชา ด้วยความดูถูกเหยียดหยาม

แล้วเขาก็หลับตาลงอีกครั้ง ทำเป็นไม่สนใจหล่อน

“ขอโทษที่รบกวนเวลาพักของคุณค่ะ”จ้าวอี้ซีนไม่รู้สึกอายอะไรมาก ขอโทษอย่างใจกว้าง

ตำแหน่งของหล่อนอยู่แถวเดียวกับลู่เหวินซูที่ทางเดินขวา

พอจ้าวอี้ซีนเก็บกระเป๋า นั่งลงตรงที่นั่ง จึงมองไปที่ลู่เหวินซูด้วยสีหน้าที่ไม่อบอุ่นเหมือนเมื่อสักครู่ มีความสงสัยนิดหน่อย

สถานะแบบลู่เหวินซูนี้ถ้าไปทำงานต่างประเทศ ปกติก็ต้องให้ผู้ช่วยจองตั๋วเฟิร์สคลาสสิ

แต่ทำไมลู่เหวินซูมานั่งชั้นประหยัด？

อีกอย่างไปประเทศYก็นานมาก เขาไปทำงานก็คงไม่สวมสูทในตอนนี้ ชุดสูทยังมีรอยย่น น่าจะมาแบบรีบๆเปลี่ยนชุดไม่ทัน

ที่จริงแล้วจ้าวอี้ซีนเป็นคนฉลาด ดูจากสถานการณ์ของลู่เหวินซูแล้วและวิเคราะห์จุดประสงค์ที่เขาจะไป ก็รู้ว่าที่เขารีบไปประเทศYก็เพราะรู้ว่าหลี่ซูเจ๋อยู่ที่นั่น

จ้าวอี้ซีนแอบคิด：เขาจะไปหาที่ที่หลินเฉิงจี๋จัดให้หรือว่าไปที่นั่น？

พอหลี่ซูเจ๋หายไป แม้แต่หล่อนที่เป็นนักลงทุนยังค้นหาไม่เจอ นับประสาอะไรกับลู่เหวินซูที่อยู่ประเทศZไกลๆในเมืองหนานเฉิง

ดังนั้นหล่อนจึงแปลกใจว่าลู่เหวินซูหาหลี่ซูเจ๋เจอจริงๆแล้วหรือไม่

พอเครื่องบินขึ้น ไฟในเครื่องก็มืดลง แปปนึงก็เงียบ จ้าวอี้ซีนก็หลับตาลงพักผ่อน

สิบกว่าชั่วโมงถัดมาเครื่องก็ถึงประเทศY

จ้าวอี้ซีนลงจากเครื่องพร้อมกับกลุ่มคน หล่อนเห็นสองมือของลู่เหวินซูว่างเปล่า เดินไปอย่างไว พริบตาเดียวก็ไม่เห็นแล้ว ก็ยิ่งแน่ใจจุดประสงค์ที่เขามาที่นี่

หล่อนเดินไวตามไป เห็นลู่เหวินซูเดินไปเรียกรถที่ถนน แปปนึงรถก็ออกไป

จ้าวอี้ซีนจำทะเบียนรถพอเรียกรถได้ก็บอกชื่อโรงแรมกับคนขับ แล้วค่อยเปลี่ยนซิมการ์ดของที่นี่โทรออกไป

พอโทรติด จ้าวอี้ซีนก็บอกทะเบียนรถกับปลายสาย“ลู่เหวินซูนั่งแท็กซี่ไป ตามไป”

พอจ้าวอี้ซีนเข้าโรงแรมไปก็สี่ทุ่มกว่าแล้ว

พอเช็คอินเสร็จ หล่อนก็เปลี่ยนเป็นซิมของในประเทศ โทรหาผู้ช่วยจาง

“ถึงประเทศYหรือยัง？”

“หนึ่งชั่วโมงก่อนหน้านี้ก็ถึงแล้ว”น้ำเสียงของจ้าวอี้ซีนดูเหนื่อยล้า“แต่ว่านั่งเครื่องเหนื่อยอ่ะ ฉันก็เลยไม่ได้โทรหาคุณทันที พอถึงโรงแรมเลยโทรหา”

“ไม่เป็นไร คุณถึงปลอดภัยก็ดี”ผู้ช่วยจางได้ยินหล่อนดูเหนื่อยๆก็พูดอย่างสงสาร“คุณอาบน้ำแล้วนอนไวๆละกันพรุ่งนี้ยังต้องไปพบพาร์ทเนอร์อีก เดี๋ยวผมโทรปลุก”

“อือ”จ้าวอี้ซีนจุ๊บลงไปที่โทรศัพท์“คุณก็นอนไวๆ คิดถึงฉันด้วยล่ะ”

“จำได้อยู่แล้ว ผมคิดถึงคุณทุกวันเลย”

พอวางสายจ้าวอี้ซีนก็ได้ยินเสียงออดที่ประตู

จี้เจียจื้อขมวดคิ้วหน่อยๆ

ผู้ชายที่พาจ้าวอี้ซีนมารีบพูดด้วยเสียงทุ้ม“คุณชาย ผมไม่ได้บอกอะไรหล่อนเลย”

“ฉันทายน่ะค่ะ”จ้าวอี้ซีนดื่มบรั่นดี ท่าทางเมาเล็กน้อยแล้วก็เทไปเองอีกแก้ว“เมื่อก่อนฉันเคยหาเบอร์ที่เคยติดต่อฉัน เลยรู้สถานะของหล่อน”

“เหรอ？”จี้เจียจื้อเหมือนจะสนใจ โบกมือไล่ผู้ชายคนนั้นแล้วก็คนข้างๆ

เขาเงยคางเพื่อให้จ้าวอี้ซีนพูดต่อ

จ้าวอี้ซีนก็ไม่หยุด พูดอย่างใจกว้าง：“ฉันค้นเจอว่าส่งฉันไปที่ประเทศZ ชื่อ Maki Momoiเป็นสายลับที่บริษัทมู่ซื่อ จากนั้นฉันก็หาว่าหล่อนทำงานที่ไหน”

“พอฉันหาเจอว่าคุณกับหลินเฉิงจี๋เป็นพี่น้องกัน รู้ว่าทำไมตัวเองเป็นไส้ศึกที่บริษัทมู่ซื่อ บอสใหญ่ที่อยู่เบื้องหลังคือใครก็รู้อย่างง่ายดาย”

หล่อนยักไหล่ น้ำเสียงผ่อนคลาย“ตอนนี้เจริญมากหาอะไรก็เจอ คุณว่าไหมคุณชายไซเลส์？”

“ฉลาด ฉลาดมากๆ”จี้เจียจื้อยกมือขึ้นมาตบ ยกปากขึ้นบางๆ“หาข้อมูลคนของผมเจอ ตามมาจนค้นผมได้ คุณจ้าว คุณสุดยอดมากจริงๆ！”

จ้าวอี้ซีนยกแก้วเหล้าไปทางเขาแล้วยิ้ม“ยอมรับอย่างโดยดีค่ะ”

จี้เจียจื้อลูบคางพูดอย่างขำขัน：“รองประธานจ้าวพ่อของคุณอยู่บริษัทมู่ซื่อนานขนาดนั้น แม้แต่มู่เฉินหย่วนก็สู้ไม่ชนะโง่จะตาย นึกไม่ถึงว่าจะมีลูกสาวที่ฉลาดอย่างคุณ”

“คุณชายท่านพูดถูก เขาน่ะทั้งแก่และโง่”จ้าวอี้ซีนยิ้มอ่อนๆ สายตาเย็นชา“ถ้าเขาฉลาดแบบคุณ จำฉันได้ ให้ฉันช่วยเขาก็คงไม่ตาย”

หล่อนถอนหายใจอย่างเสียใจและพูดว่า“น่าเสียดาย ทรัพย์สมบัติพวกนั้นของเขาต่างถูกยึดไป”

จ้าวอี้ซีนคือลูกสาวลับๆของรองประธานจ้าว แต่ว่ารองประธานจ้าวไม่รู้จักจ้าวอี้ซีนเลย ให้เงินแม่หล่อนแล้วจบไป

จ้าวอี้ซีนรู้เสมอว่าพ่อตัวเองคือใคร แต่ว่าไม่รู้สึกดีกับเขาเลย

ทีแรกถูกกาวเหม่ยซีหาเจอ พอกาวเหม่ยซีพูดเรื่องรองประธานจ้าวกับหล่อน หล่อนก็ไม่สนใจ คิดว่าชายคนนี้เข้าคุกได้ก็ดี สมบัติของเขาก็สามารถเอามาได้？