รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน นิยาย บท 533

บทที่533 คุณยิ้มสวยมาก ต่อไปก็ยิ้มเยอะๆ

แล้วจึงย้อนถามจี้เจียจื้อ：“ฉันทำพวกนี้ก็เพื่อผลประโยชน์ของคุณชาย อีกอย่าง คุณชายหาฉันเจอก็เพราะว่าฉันฉลาดพอไม่ใช่เหรอ？”

จี้เจียจื้อพูด：“ผมเอาข่าวที่หลินเฉิงจี๋กับถังซินแต่งงานกันไปบอกพ่อ เขาน่าจะไปเมืองหนานเฉิง”

“งานแต่งของพวกเขาถูกมู่เฉินหย่วนทำลายแล้ว”พูดไปได้ครึ่งนึงจ้าวอี้ซีนก็นิ่งไป

หล่อนจ้องมุมหน้าของจี้เจียจื้อนั้น

สีหน้าของผู้ชายนิ่งไปแต่มุมปากยังยิ้ม ดวงตาสีฟ้ากลับทำให้คนหนาวๆที่หลัง

จ้าวอี้ซีนก็ยิ้มออกมาทันที“คุณชายบอกว่าฉันใจดำ คุณใจดำกว่าฉันอีก”

หล่อนหันไปดื่มบรั่นดี เอาแก้วสวยงามนั่นวางที่โต๊ะชาแล้วลุกขึ้น

“แผนการของบริษัทไห่หยวนกรุ๊ปกับบริษัทมู่ซื่อถูกรั่วไหลไป บริษัทมู่ซื่อจะต้องวุ่นวายมากแน่ๆ”

“ถึงตอนนั้นจะต้องให้คุณชายลงมือลับๆ”จ้าวอี้ซีนเดินเข้าไปทางจี้เจียจื้อแล้วยื่นมือออก“เรื่องที่คุณชายต้องการฉันจะจัดการ ส่วนฉัน——ต้องการบริษัทมู่ซื่อ”

จี้เจียจื้อจ้องมือเรียวยาวนั่น“ความต้องการของคุณจ้าวสูงเสียจริง”

“ความหมายของคุณชายคือ？”

“คุณเป็นคนทะเยอทะยานที่ผมเคยเจอครั้งแรก ผู้หญิงที่มีจุดประสงค์ชัดเจน”จี้เจียจื้อนั่งตัวตรง ยื่นมือไปจับหล่อน ก็คือเห็นด้วยกับข้อตกลงนี้

“จะต้องดีแน่นอนค่ะ”

จ้าวอี้ซีนยิ้ม“ดึกมากแล้วงั้นฉันกลับโรงแรมก่อน หวังว่าครั้งหน้าจะได้ชิมเหล้าดีๆของคุณชายอีก”

จี้เจียจื้อเรียกผู้ชายก่อนหน้านี้ให้ไปส่งหล่อน

พอห้องนั้นไม่มีใคร จี้เจียจื้อก็ค่อยๆเทบรั่นดีให้ตัวเอง คิดถึงคำที่คุยกับจ้าวอี้ซีนเมื่อกี้

มุมปากก็มีรอยยิ้มเย็นชาออกมา“ง่ายที่จะลงแรง แต่ยากที่จะรักษา”

เขาไม่เคยสู้ซึ่งๆหน้ากับมู่เฉินหย่วน แต่เขารู้ดีว่ามู่เฉินหย่วนฉลาดแค่ไหน กำจัดลุงกับป้าไม่กี่คนได้อย่างเงียบๆ ควบคุมบริษัทมู่ซื่อได้ทั้งหมดมันสุดยอดจริงๆ

เพราะว่าแผนการรั่วไหลแล้วเขาจะให้บริษัทมู่ซื่อไป？

จ้าวอี้ซีนมีสมอง ฉลาดและใจดำ แต่ว่าไม่มีประสบการณ์ด้านธุรกิจ เอาทุกอย่างฝันหวานเกินไป

แต่ว่าช่างเถอะ

สามารถใช้ผู้หญิงคนนี้ออกแรงได้ ได้อเล็กซ์เลียร์มาก็ถือว่าหล่อนมีประโยชน์

--

พอลู่เหวินซูถึงประเทศY ก็ไปหาที่อยู่ที่ถังซินให้มา ที่นั่นก็ว่างเปล่าแล้ว

เขาถามคนแถวนั้นที่ผ่านไปมา

คนพักอาศัยนั้นอยู่บ้านข้างๆพอดี บอกว่าก่อนหน้านี้มีหญิงชาวจีนมาอยู่จริงๆ จะออกมาเดินตากแดดและมีคนใช้สองสามคนดูแลแต่ว่าต่อมามีการยิงกัน ก็ไม่รู้ว่าหญิงสาวคนนั้นไปไหน

ลู่เหวินซูเปรียบเทียบรูปร่างหน้าตาของผู้หญิงคนนั้นกับชาวบ้าน พอแน่ใจว่าเป็นหลี่ซูเจ๋ก็กังวล กลัวว่าหล่อนจะเกิดเรื่อง

เขาโทรหาคนที่นี่ ให้พวกเขาหาให้ทั่วและก็ไปสถานีตำรวจด้วย อยากไปดูกล้องวงจรปิด แต่เขาติดต่อคอนเนคชั่นเพื่อดูกล้องไม่ง่ายเลย กล้องนั่นพังไปหมด

ลู่เหวินซูมั่นใจว่าถังซินรู้เรื่องนี้เลยให้ที่อยู่ตัวเอง อยากให้เขาช่วยหาหลี่ซูเจ๋

เขาโกรธจนอยากโทรไปต่อว่าถังซิน ต่อมาก็คิดว่าถ้าโทรไปจริงๆถังซินคงเยาะเย้ยเขา จึงยอมแพ้อย่างไม่พอใจและตามหาไปทั่ว

ลู่เหวินซูคิดจนกังวลไปหมด จ๋องซึงเพิ่งทำเรื่องที่ประเทศZเสร็จ พอกลับบ้านไปแม่เขาก็เยาะเย้ยว่าขาลืมเมียที่ท้องหรือไง

จ๋องซึงถึงนึกมาได้ว่าก่อนหน้านี้ตัวเองได้ช่วยหลี่ซูเจ๋ที่ประเทศY ไปตกลงกับหล่อนเพื่อหลอกคุณนายจ๋อง

กลัวจะถูกคุณนายจ๋องดุด่า จ๋องซึงเลยเอาใจคุณนายจ๋อง คิดว่าก็ไม่ยุ่งอะไรเลยให้คนออกตั๋วเครื่องบิน วันถัดมาก็ถึงประเทศY

ยังดีที่จ๋องซึงยังจำได้ว่าจัดการให้หล่อนพักที่นั่น

หลี่ซูเจ๋พูด：“คุณไม่ระวังจริงๆ เดี๋ยวให้คนใช้เอายามาช่วยทาให้”

“ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร ชนไปนิดเดียวเอง”จ๋องซึงพูด เขาเดินไปข้างๆหลี่ซูเจ๋“คุณมีงานอดิเรกน่ะดีนะ แต่ว่าตาของคุณไม่ดีจะวาดยังไง？พวกสีก็——”

พอมองไปที่กระดานวาด จ๋องซึงก็หายใจเข้า

“โห！”

ที่กระดานเป็นรูปดอกทานตะวัน

แม้ว่าใบของดอกทานตะวันจะคดเคี้ยวไปมา แต่ว่าเป็นดอกที่สวยงามมาก ดูเป็นมืออาชีพมาก

ที่น่ากลัวก็คือมือใหญ่ที่ลูบดอกทานตะวันเส้นวาดสวยมาก ทำให้คนตกใจ

จ๋องซึงรีบไปดูหลี่ซูเจ๋“ตาของคุณมองเห็นแล้วเหรอ？”

หลี่ซูเจ๋ส่ายหัว

“งั้น งั้นภาพวาดนี้？”จ๋องซึงชี้ไปที่กระดานวาดพูดอย่างติดอ่าง“คุณมองไม่เห็นยังวาดได้ดีขนาดนี้ ถ้าคุณแก้นิดหน่อยสามารถเป็นศิลปินชั้นนำได้เลยนะ！”

ใบหน้าของหลี่ซูเจ๋มีรอยยิ้มออกมา“ไม่หรอก ก่อนนี้ฉันถามคนใช้หลายรอบมากว่าเส้นนี้สีอะไรๆก็จำเอา ก็วาดไปมั่วๆ สวยมากไหม？”

“สวยมากๆ！”จ๋องซึงพูด

เขามองใบหน้าที่มีรอยยิ้มของหลี่ซูเจ๋ถึงได้พบว่าตอนนี้จิตใจของหล่อนกับครั้งแรกที่เห็นช่างต่างกันมาก ร่างกายก็ไม่ผอมขนาดนั้น

จ๋องซึงอดพูดไม่ได้ว่า“คุณยิ้มได้สวยมาก ต่อไปก็ยิ้มเยอะๆนะ”

“อือ”หลี่ซูเจ๋พยักหน้าพูดอย่างจริงใจว่า：“ขอบคุณที่คุณช่วยฉันนะและยังดูแลฉันกับลูกอีก”

“พูดอะไรน่ะ เรามีข้อตกลงกัน ผมช่วยคุณ คุณก็ช่วยผม”จ๋องซึงพูด“ใช่สิ ครั้งที่แล้วแม่ผมมานี่ คุยกันเป็นไงบ้าง？”

“แม่ของคุณดีมากๆ”นิ่งไป หลี่ซูเจ๋ก็พูดอย่างยิ้มๆว่า“หล่อนบ่นคุณให้ฉันฟังตลอดเลยว่าลูกแท้ๆมีประโยชน์เสียที หาเมียได้แล้ว ไม่งั้นจะตัดความสัมพันธ์กับคุณ”