บทที่ 559 นายจะต้องหาหล่อนให้เจอ
ถังซินพูดอย่างเยือกเย็น:“ฉันจะไปกับเธอแล้วแต่เธอเลย แต่เธออย่าทำร้ายคนที่ไม่เกี่ยว ……”
“ฉันถามเธอ เขาใช่ลูกชายของวี่เหวินถิงไหม!”หวีซือฉูนกรีดร้อง น้ำตาไหลออกมาอย่างควบคุมไม่อยู่“ฉันเคยเห็นรูปของวี่เหวินถิงตอนเด็กๆ เด็กคนนี้หน้าเหมือนเขาอย่างกับคนเดียวกัน!”
หล่อนจับหัวร้องไห้หนักจนเกือบจะเสียการควบคุม:“ฉันชอบเขามาหลายปีขนาดนั้น ในที่สุดจะได้อยู่กับเขาแล้ว มีลูกของเรา แต่ลูกไม่มีแล้ว……แล้วเขาก็มีลูกชาย……”
“คุณพูดมั่วซั่ว!”ฉางผิงที่ถูกตบปากเลือดไหลพยายามออกแรงด่าว่าหล่อน“พ่อผมไม่มีทางชอบผู้หญิงแบบคุณ เขารักแค่แม่ผม!”
หวีซือฉูนจ้องฉางผิงแรงๆแล้วก็ขำขึ้นมา“แม่แกใช่ส้งจิ้งเหอไหม?ฮ่าฮ่า หล่อนถูกรถชนตายนานแล้ว พักอยู่ที่โรงพยาบาลไม่ตื่นมาตลอดไป!”
“คุณพูดมั่วซั่ว!แม่ผมไม่มีทางตาย!”ฉางผิงตอบโต้หล่อน
เขาออกแรงเตะสองขาอยากขัดขืนจากเงื้อมมือชายหนุ่มแต่กลับถูกชายคนนั้นจับที่ด้านหลังคอ ขัดขืนยังไงก็ไม่มีประโยชน์
“หล่อนตายแล้ว แกไม่มีแม่แล้ว!”หวีซือฉูนหยิกหน้าฉางผิงอย่างแรงด้วยรอยยิ้มที่ชั่วร้าย“ใครให้หล่อนมาแย่งผู้ชายกับฉันเองล่ะ สมควร!”
ฉางผิงพยายามถ่มน้ำลายใส่หน้าหล่อน โกรธจนตาแดง
“อ๊า แกถุยน้ำลายใส่ฉันเหรอ!”หวีซือฉูนลูบหน้า กัดฟันจ้องฉางผิง“ลูกที่ผู้หญิงเลวนั่นคลอดไร้การสั่งสอนจริงๆ กะหรี่!”
หล่อนแย่งปืนมาจากผู้ชายข้างๆ เหนี่ยวไกไปที่ฉางผิง
“หวีซือฉูน!”หัวใจถังซินตกไปที่ตาตุ่ม
ไม่รู้ความกล้าหาญมาจากไหน ยกเก้าอี้เขวี้ยงใส่ชายอีกคนที่ขวางหล่อนแล้วเข้าไปทางหวีซือฉูน
หวีซือฉูนถูกโยนไปที่พื้นปืนยิงขึ้น‘ปั้งปั้งปั้ง’ไปสามทีทะลุเพดาน
ชายหนุ่มที่ตั้งสติกลับมาได้ก็จับถังซิน
ชายหนุ่มตบหน้าถังซินแรงๆไปสองทีแล้วชี้ปืนไปที่หล่อน“กล้าตีคุณหนูของฉัน หาเรื่องอยากตาย!”
ตอนนี้เอง ด้านนอกก็มีเสียงไซเรนเข้ามา
หวีซือฉูนก็ได้ยินเลยทิ้งเรื่องที่จะฆ่าฉางผิง“ไปก่อน ตำรวจมาจะยุ่งยากอีก”
ถ้าเรื่องใหญ่โตหล่อนกลับไปจะโดนว่าได้
หนึ่งในนั้นพูดขึ้น“คุณหนูออกไปประตูหลัง รถผมจอดตรงนั้น”
ชายทั้งสองคนหนึ่งจับฉางผิง อีกคนจับถังซินและหวีซือฉูนที่จับแขนที่เจ็บออกไปจากด้านหลังร้านแล้วขึ้นรถBentleyสีดำข้างๆ
รถBentleyสีดำออกไปจากซอยเล็กๆ ตอนที่ถึงถนนสายหลักก็ห่างจากพวกเขาประมาณร้อยเมตรได้ รถตำรวจสองคันจอดที่หน้าร้านอาหารพอดี
ในรถ ชายคนหนึ่งขับรถ ชายอีกคนหยิบเทปกาวและเชือกมัดฉางผิงกับถังซินไว้
ชายที่ขับรถถาม:“คุณหนู สองคนนี้ไปไหนครับ?”
“ชานเมือง”หวีซือฉูนพูดไปสายตาก็มองไปที่ท้องถังซินที่ป่อง ยิ่งมองยิ่งเกลียด“โทรหาหมอให้ไปรอที่นั่น ฉันต้องการให้พวกเขาช่วย!”
ชายคนนั้นตอบรับเอาโทรศัพท์ออกมาโทร
ที่ที่คนมองไม่ค่อยเห็น ถังซินค่อยๆดึงแขนฉางผิงเพื่อปลอบเขา
ดูนิ่งลงแต่คำพูดที่หวีซือฉูนพูดกับชายหนุ่ม ใจหล่อนก็ค่อยๆหม่นลง
หล่อนท้องอยู่ทำอะไรก็ไม่สะดวก ถึงฉางผิงไหวพริบดีแต่สู้คนเดียวก็เหนื่อยแย่ ยิ่งเป็นบอดี้การ์ดสองคนแล้วพวกเขาไม่มีทางเอาชนะได้
ถังซินคลำแหวนที่นิ้ว ตอนนี้เองในใจก็อ้อนวอนให้มู่เฉินหย่วนจำตัวเองได้
ในเวลานี้เอง บริษัทมู่ซื่อ——
พอมู่เฉินหย่วนประชุมฉุกเฉินเสร็จแล้วกลับไปที่ห้องก็หยิบโทรศัพท์มาถึงเห็นว่ามีการแจ้งเตือนตำแหน่งจีพีเอส
หวีซือฉูนตามเข้ามามองถังซินที่พื้นไปทีนึง แล้วก็ถามชายหนุ่มที่เพิ่งโทร“หมออยู่ไหนแล้ว?”
“เขาบอกว่าจีพีเอสมีปัญหา ต้องรออีกพักนึงครับ”ชายหนุ่มตอบกลับ ปืนในมือยังชี้ไปที่ถังซิน“คุณหนูเอามีดมากรีดเด็กออกเองเลยไหมครับ”
ถังซินฟังแล้วก็เหงื่อไหลไปทั้งตัว พยายามนิ่งเข้าไว้
หวีซือฉูนยิ้มอย่างเยือกเย็นสายตาเต็มไปด้วยความเกลียดชัง“ไม่ล่ะ ฉันจะให้หล่อนดูลูกตัวเองตาย!”
“งั้นคุณหนูครับ เด็กคนนี้ล่ะ?”ชายอีกคนชี้ไปที่ฉางผิง“ให้ผมฆ่าก่อนเลยไหม?”
ถังซินพยายามส่ายหัว สายตาอ้อนวอนไปทางหวีซือฉูนเหมือนกำลังต่อรอง
หวีซือฉูนก้มลงไปที่หน้าถังซิน ฉีกเทปกาวที่ปากหล่อน
ถังซินเจ็บจนสั่นจากนั้นก็พูดเสียงทุ้ม:“ฉันรู้ว่าฉันพูดอะไรผิดไปทำให้เธอโกรธ เธอจะทำไงกับฉัน จะเอาลูกฉันออกหมดก็ได้ เธอปล่อยเขาไปนะ”
“เขาเป็นลูกของหญิงเลวนั่น ทำไมฉันต้องปล่อยไปด้วย!”แค่คิดว่าตัวเองไม่มีลูก แล้วลูกของวี่เหวินถิงกับส้งจิ้งเหอก็โตขนาดนี้แล้วในใจของหวีซือฉูนก็ยิ่งโกรธ
ถังซินโน้มน้าวหล่อนอย่างใจเย็น“เขาก็เป็นลูกของวี่เหวินถิง ถ้าเธอรักวี่เหวินถิงจริงก็อย่าทำร้ายลูกเขาสิ”
“เธอคิดว่าฉันเป็นคนที่สามารถเลี้ยงลูกแทนคนอื่นได้หรือไง?”หวีซือฉูนยิ้มอย่างเยือกเย็น จับคางของถังซินด้วยสายตาบ้าระห่ำ“ฉันต้องการแค่ลูกของฉันกับเขาเท่านั้น!”
“อื้ออื้ออื้อ!”ฉางผิงที่ถูกเทปกาวปิดปากข้างๆนั้นก็ร้องอู้อี้ออกมาพร้อมกับจ้องหวีซือฉูน
หวีซือฉูเข้าใจว่าเขาพูดว่า‘ฝันไปเถอะ’ หน้าก็หม่นลงแล้วตบไปที่หน้าเขาแรงๆ
ฉางผิงที่ตัวเล็กๆก็ล้มลงหน้าคว่ำไปที่พื้นดินโคลน
“ฉางผิง!”
หน้าถังซินซีดอยากเข้าไปดู หวีซือฉูนลากหล่อนไว้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน
สนุกมากๆ เลยค่ะ ขอบคุณมากๆ นะคะ ที่มีนิยายสนุกๆ ได้อ่าน...
สนุกมากๆๆๆ...