บทที่ 590 งั้นนายก็ชดใช้สิ่งที่นายเลือกซะ
“ไม่ใช่ ไม่เกี่ยวกับหล่อน”ในที่สุดผู้ช่วยจางก็พูดแต่ไม่กล้ามองมู่เฉินหย่วน“มู่เฉินหย่วน ผมไม่พอใจคุณมานานแล้ว หลายปีก่อนก็อัดอั้นมาตลอด”
“ผมไม่พอใจ ผมเก่งขนาดนี้ทำไมเป็นได้แค่ผู้ช่วยและยังต้องถูกคุณสั่งสอนอีก!ผมทนเห็นบริษัทมู่ซื่อไปได้ดีไม่ได้ก็เลยเอาความลับของบริษัทมู่ซื่อไปบอกบริษัทอื่น”
มู่เฉินหย่วนพูดเรียบๆ“รู้ไหมว่าขายความลับของบริษัทโทษหนักแค่ไหน?”
“ติดคุกแค่ไม่กี่ปีเท่านั้นแหละ”ผู้ช่วยจางยักไหล่และยิ้ม“เงินเยอะ ผมขายความลับพวกนี้เงินยังเยอะกว่ารายได้เป็นปีซะอีก ติดคุกแค่ไม่กี่ปีก็คุ้ม?”
“จางเฉิง ฉันจะให้โอกาสนาย”มู่เฉินหย่วนพูด“พูดทุกอย่างมาแล้วฉันจะไม่จี้อีก”
“ไม่มีอะไรต้องพูด ผมทำเรื่องพวกนี้เอง ผมยอมรับ”
ทั้งสองเงียบไปสองสามนาที
เห็นผู้ช่วยจางยังไงก็ไม่พูด เอาความผิดมาไว้ที่ตัวเอง มู่เฉินหย่วนก็ไม่ต่อความยาวสาวความยืดอีก หมุนตัวออกไป
“งั้นนายก็ชดใช้สิ่งที่นายเลือกซะ”
ผู้ช่วยจางมองชายหนุ่มออกไปจากห้องขังก็ยิ้มฝืนๆพูดเงียบๆในใจ:ประธานมู่เป็นผมที่ทำให้คุณผิดหวังมาหลายปีนี้เอง ขอโทษนะครับ
จ้าวอี้ซีนท้องแล้ว เขาไม่สามารถมองดูหล่อนติดคุกได้ ทำได้แค่ยอมรับผิดแทนหล่อนทั้งหมด
--
ผู้ช่วยจางยอมรับต่อหน้าเหล่านักข่าวว่าเป็นคนขายความลับของบริษัทมู่ซื่อ ทำให้บริษัทมู่ซื่ออื้อฉาว หุ้นดิ่งลง เรื่องนี้ยังไม่ทันจบ ไม่กี่วันบริษัทมู่ซื่อก็มีพายุเข้ามาอีก
ผู้บริหารที่เข้ามารับตำแหน่งไม่ถึงสี่ปีของบริษัทอีคอมเมิร์ซภายใต้บริษัทมู่ซื่อก็ถูกแฉว่ามีชู้และยังมีลูกสาวกับชู้ที่สองขวบแล้วด้วย อีกทั้งความรุนแรงในครอบครัวที่บอกหล่อนว่าไม่ให้เปิดปากพูด ไม่งั้นก็จะฆ่าหล่อน
สองเรื่องอื้อฉาวนี้ทำให้หุ้นของบริษัทดิ่งลงไปยันจุดต่ำสุดของรายวัน
ถึงบริษัทมู่ซื่อจะออกมาชี้แจงและจัดการเรื่องของผู้ช่วยจางกับผู้บริหารบริษัทอีคอมเมิร์ซแล้วสถานการณ์ก็ยังไม่ดีขึ้น
แต่ในสถานการณ์คับขันแบบนี้ ที่ตลาดหุ้นก็มีคนกำลังซื้อหุ้นขนาดใหญ่ของบริษัทมู่ซื่อ ราคาสูงหลายร้อยล้าน
เลขาถันเห็นผิดปกติก็รีบมารายงานมู่เฉินหย่วน
เลขาถันเสนอ“ประธานมู่ หรือว่าจะแจ้งคณะกรรมการกำกับหลักทรัพย์จีนให้ฝ่ายนั้นซื้อหุ้นอย่างจำกัด?”
มู่เฉินหย่วนดูวันที่ จำนวน มูลค่าที่ฝ่ายตรงข้ามซื้อหุ้นบริษัทมู่ซื่อไป สีหน้าก็นิ่ง
เหมือนว่านี่ไม่ใช่เรื่องใหญ่มาก ไม่กระทบอะไรกับเขา
“ไม่ต้อง”มู่เฉินหย่วนปิดคอมพูดเรียบๆ“เขาอยากซื้อก็ให้เขาซื้อ ผู้ถือหุ้นมากันยัง?”
“น่าจะถึงกันแล้วค่ะ”
มู่เฉินหย่วนสวมชุดสูทแล้วออกจากห้องไปกับเลขาถัน
ตัวเลขทางการเงินของบริษัทมู่ซื่อในสองนี้ดูดีมากจนเหล่าผู้ถือหุ้นพอใจสุดๆ แต่เพราะเรื่องของผู้ช่วยจางกับผู้บริหารบริษัทอีคอมเมิร์ซเมื่อสองสามวันก่อนทำให้ผู้ถือหุ้นต่างร้อนรน
บริษัทมู่ซื่อทำเงินได้ เงินที่พวกเขาได้ก็เป็นสองเท่า
มู่เฉินหย่วนเข้าห้องประชุมไปผู้ถือหุ้นก็คุยกับเขาเรื่องที่เกิดขึ้นในหลายวันนี้ กล่าวหาเขารุนแรง มีบางคนยังพูดว่าเขาไม่ใช่คน เอาคนแบบผู้ช่วยจางมาไว้ข้างๆ
มู่เฉินหย่วนไม่โกรธ สีหน้ายังคงนิ่ง พอถึงเวลาก็ประชุมอย่างเป็นทางการ
พอถึงช่วงสุดท้ายของการประชุมประตูก็ถูกเปิดออก
จ้าวอี้ซีนที่ถูกเลขาถันพามาที่ข้างๆมู่เฉินหย่วนก็พูดอย่างสุภาพ“ประธานมู่ เรียกฉันเหรอคะ?”
“อือ นั่ง”มู่เฉินหย่วนชี้ไปที่ที่ข้างๆ
เหล่าผู้ถือหุ้นต่างไม่เข้าใจว่ามู่เฉินหย่วนให้ผู้บริหารระดับสูงเข้ามาหมายความว่าอย่างไร
มองหน้าซีดๆของชายหนุ่มในใจหล่อนก็ร้อนรนพูดเบาๆ“เฉิงจี๋ เรากลับไปหาคุณเย่นกันเถอะ คุณเป็นแบบนี้ฉันกังวลมาก……”
หล่อนพูดอย่างสะอึก
ตั้งแต่ครึ่งเดือนก่อนหลินเฉิงจี๋ที่ดีๆก็เริ่มไอและทุกครั้งก็เหมือนจะไอออกมาทั้งปอด อาการเหมือนเมื่อก่อนตอนที่พวกเขาไปหายาที่ประเทศF
“มีคุณอยู่กับผม ผมต้องดีแน่ๆ”หลินเฉิงจี๋กลัวว่ากลิ่นเลือดจะเข้าจมูกถังซินและทำให้หล่อนทนไม่ไหวก็รีบห่างหล่อนออก“ผมจะต้องดูคุณคลอดลูกออกมา”
ถังซินไม่รู้จะพูดอะไรจับปากแน่นๆ
สองเดือนนี้ในใจหล่อนว้าวุ่นเหลือเกิน อยู่ที่นี่สบายมากแต่ว่าไม่ใช่ที่หล่อนต้องการ หลายครั้งอยากจะโมโหใส่หลินเฉิงจี๋แต่ก็คิดถึงสิ่งที่เขาทำให้หล่อน
หล่อนทิ้งคนที่ใกล้จะตายไปไม่ได้และทนดูเขาตายต่อหน้าตัวเองไปไม่ได้
วันนี้ถังซินไม่อยากอาหารหลับไปตั้งแต่ตัวค่ำ
ไม่รู้หลับไปนานแค่ไหนก็มีคนสะกิดหน้าหล่อน พยายามปลุก“ยินยิน เราไปกันเถอะ”
ถังซินถูกเขาประคองก็ถามอย่างงงงวย“ไปไหน?”
หลินเฉิงจี๋ประคองถังซินลงมาก็ตอบไปด้วยว่า:“เดือนนี้ท้องคุณใหญ่มาก ผมกังวลสุดๆ อีกอย่างอุปกรณ์การแพทย์บางอย่างก็ส่งมาที่นี่ไม่ได้ ผมอยากเปลี่ยนหมอที่สามารถมาตรวจคุณที่นี่ได้ตลอดเวลา”
ถังซินไม่ว่าอะไร ถูกเขาประคองออกไปอย่างเงียบๆ
ที่หาดไกลๆจอดเฮลิคอปเตอร์ไว้ หลินเฉิงจี๋พาถังซินขึ้นไป“เดี๋ยวผมไปหยิบของที่บ้าน”
พอหลินเฉิงจี๋ออกไปถังซินก็ลูบท้องเดาว่าหลินเฉิงจี๋จะพาหล่อนไปไหน ที่ที่หมอสะดวกมาตรวจที่บ้านใช่ใจกลางเมืองของประเทศไหนหรือเปล่า มู่เฉินหย่วนจะหาหล่อนเจอไหม
พอเหลือบมองเห็นโทรศัพท์ที่นักบินวางไว้ตรงที่นั่งข้างๆแววตาหล่อนก็ขยับ
ถังซินพูดอังกฤษกับนักบิน:“ของที่ต้องเอามาเยอะมาก คุณไปช่วยเขาเถอะ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน
สนุกมากๆ เลยค่ะ ขอบคุณมากๆ นะคะ ที่มีนิยายสนุกๆ ได้อ่าน...
สนุกมากๆๆๆ...