รักหวานอมเปรี้ยว นิยาย บท 565

“มายมิ้นท์เหรอ” คชาได้ยินชื่อนี้ รู้สึกคุ้นหู คิดไปคิดมา ก็นึกอะไรขึ้นมาได้ เขาปรบมือทันที “ที่แท้คุณคือเพื่อนที่คู่หมั้นผมพูดถึงนี่เอง แล้วก็เป็นผู้หญิงที่ประธานเปปเปอร์พูดถึงด้วย ยินดีที่ได้รู้จักครับ”

เขายื่นมือไปทางมายมิ้นท์

มายมิ้นท์มองมือเขา ขมวดคิ้ว รู้สึกไม่อยากจับ

แต่เธอไม่ใช่เปปเปอร์ ที่จะไม่สนใจอีกฝ่ายได้

ดังนั้นถึงเธอไม่อยากจับยังไงก็ต้องจับ ขืนล่วงเกินอีกฝ่าย แล้วมาสร้างปัญหาให้เธอ โดยเฉพาะนี่ไม่ใช่ในประเทศ เป็นถิ่นของอีกฝ่ายด้วย

หมดหนทาง มายมิ้นท์ฝืนยิ้ม พยายามรักษารอยยิ้มบนหน้า ยื่นมือออกไป เตรียมจะจับมือ

ทันใดนั้น เปปเปอร์ยื่นมือเข้ามา กดมือของเธอลงเบาๆ ขัดขวางไม่ให้เธอจับมือ

มายมิ้นท์มองเขาอย่างตกใจ

เขาส่ายหน้าให้เธอ จากนั้นมองคชา “ไม่จำเป็นต้องจับมือหรอก”

เห็นท่าทางของเปปเปอร์ คชารู้ทันที เขายิ้มแล้วพูดว่า “ขอโทษครับๆ ผมเสียมารยาทเอง ลืมความสัมพันธ์ของประธานเปปเปอร์กับคุณมายมิ้นท์ไปเลย หวังว่าประธานเปปเปอร์จะไม่ถือสา”

เขารีบเอามือลง

ได้ยินคำพูดของคชามายมิ้นท์เม้มปาก

เหมือนเขาเข้าใจผิดในความสัมพันธ์ของเธอกับเปปเปอร์ เข้าใจว่าเธอกับเปปเปอร์เป็นคู่รักกัน

แต่มายมิ้นท์ไม่ได้อธิบาย

เพราะเปปเปอร์ช่วยไม่ให้เธอจับมือกับคนนี้ ดังนั้นเขาจะไม่ไว้หน้าเปปเปอร์ไม่ได้

“พอแล้ว นายมีธุระอะไรหรือเปล่า” เปปเปอร์เอามือออกจากข้อมือมายมิ้นท์ มองคชาแล้วถามด้วยน้ำเสียงเฉยเมย

คชาโบกมือพัลวัน “ไม่มีอะไรครับ แค่เห็นประธานเปปเปอร์อยู่ที่นี่ เลยตั้งใจมาทักน่ะครับ”

“อย่างนี้นี่เอง ทักทายเสร็จแล้ว งั้นเราไปก่อน”

พูดจบ เปปเปอร์จะไปเปิดประตูรถ

เห็นพวกมายมิ้นท์กำลังจะไป คนที่ไม่พูดอะไร เอาแต่ยิ้มได้ใจอย่างดารามายนั่งไม่ติด รีบพูดว่า “เดี๋ยวก่อน”

มายมิ้นท์กับเปปเปอร์ชะงักฝีเท้าลง

คชาตำหนิอย่างโมโห “เธอทำอะไร”

ดารามายเหมือนไม่ได้ยิน ถึงขนาดที่ไม่มองเขาสักนิด

เธอสูดหายใจลึก เดินไปด้านหน้าหนึ่งก้าว ยิ้มบางๆ ที่ตัวเองเข้าใจว่างดงามที่สุด มองเปปเปอร์ พูดอย่างอ่อนโยนว่า “พวกคุณจะไปแบบนี้ได้ยังไง ฉันยังไม่ได้แนะนำตัวเองเลย ฉันชื่อ容……”

“ไม่จำเป็น ไม่ได้สนใจ” ดารามายยังแนะนำไม่ทันเสร็จ ก็โดนเปปเปอร์พูดตัดบท น้ำเสียงเต็มไปด้วยความหงุดหงิด

รอยยิ้มบนใบหน้าดารามายชะงักไป คิดไม่ถึงว่าเขาจะไม่ไว้หน้าเธอขนาดนี้

ทันใดนั้น ดารามายทั้งอายทั้งโมโห ยืนอยู่ตรงนั้น ไม่รู้จะทำตัวอย่างไร

มายมิ้นท์เห็นท่าทางของดารามาย ปากแดงยกยิ้ม เห็นได้ชัดว่าอารมณ์ดีมาก

เธอมองเปปเปอร์ แอบยกนิ้วโป้งให้เขา ทำปากพูดแบบไม่มีเสียงว่า “ทำได้ดี”

เปปเปอร์คิดไม่ถึงว่าเธอจะชมเขา จึงหัวเราะออกมาเบาๆ

ดารามายเห็นท่าทางของพวกเขา ไฟริษยาในใจยิ่งเพิ่มขึ้น กำมือแล้วเอ่ยออกมาอีกครั้ง “พี่ ไม่แนะนำฉันให้คุณผู้ชายท่านนี้สักหน่อยเหรอ”

“พี่เหรอ” คชาอึ้งไป มองเธอ แล้วมองมายมิ้นท์ “พวกเธอ......เป็นพี่น้องกันเหรอ”

“ใช่แล้ว文哥 ฉันเป็นพี่น้องแท้ๆ กับคุณมายมิ้นท์ ” ดารามายมองมายมิ้นท์ที่มีสีหน้าอึมครึม เสยผมเบาๆ แล้วยิ้มอย่างได้ใจ

ผู้ชายคนนี้ไม่ยอมฟังเธอแนะนำตัว งั้นเธอดึงมายมิ้นท์ออกมา เขาจะไม่ฟังงั้นเหรอ

ไม่ว่าอย่างไร วันนี้เธอต้องทำให้ผู้ชายคนนี้ จำชื่อเธอให้ได้!

“ใช่สิ” คชาพูดอย่างตกใจ “คุณคนนี้ชื่อมายมิ้นท์ ส่วนเธอชื่อดารามาย ชื่อคล้ายกันขนาดนี้ ดูเหมือนพวกเธอเป็นพี่น้องแท้ๆ กันจริง”

“เราเป็นพี่น้องแท้ๆ กันจริง เป็นพี่น้องคนละแม่”

“ขอโทษด้วย เราไม่ได้เป็นพี่น้องกัน คนที่ไม่ยอมรับแม้แต่พ่อตัวเอง พี่น้องแบบนี้ ฉันไม่ต้องการหรอก” มายมิ้นท์ขมวดคิ้ว พูดอย่างเย็นชา

คชาเพิ่งสังเกตว่า พี่น้องคู่นี้ ตั้งแต่เจอกัน ก็ไม่ได้ทักทายกัน เหมือนไม่รู้จักกัน ดูเหมือนความสัมพันธ์จะไม่ดี

เขาตอบอย่างไม่ลังเล ทำให้มายมิ้นท์พอใจมาก

จากนั้น เธอหันกลับมามองดารามาย “เธอบอกว่าฉันผลักเธอเหรอ”

ดารามายก้มหน้า “ฉันไม่มีทางล้มเองหรอก”

ความหมายคือ ยอมรับว่ามายมิ้นท์ผลักเธอ

มายมิ้นท์โมโหมาก หรี่ตาลง “ในเมื่อเธอพูดอย่างนี้ ถ้าฉันไม่ผลักเธอจริงๆ ทำให้ความผิดนี้เป็นจริงขึ้นมา คงจะรู้สึกผิดกับเธอไม่ใช่เหรอ”

“เธอ......เธอจะทำอะไร” จู่ๆ ดารามายใจเต้นตึกตัก รู้สึกถึงลางสังหรณ์ไม่ดี

โดยเฉพาะน้ำเสียงแบบนี้ของมายมิ้นท์ แววตานี้ทำให้เธอคิดถึงตอนอยู่ในห้องน้ำ

“จะทำอะไรงั้นเหรอ ก็ผลักเธอไง!” พูดพลาง มายมิ้นท์ก้มตัวลง ดึงดารามายขึ้นจากพื้น และใช้แรงผลักไปที่ไหล่ดารามาย

ดารามายล้มลงไปทันที กระแทกกับพื้นอย่างแรง ช็อกจนลืมร้องโอดครวญ

หลังจากผ่านไปครู่หนึ่ง เธอเพิ่งตั้งสติได้ ร้องโอดครวญด้วยสีหน้าเจ็บปวด “พี่......”

เธอคิดไม่ถึงว่ามายมิ้นท์จะผลักเธอจริงๆ!

“ฉันทำไมเหรอ” มายมิ้นท์ยืนตรงหน้าเธอ ก้มหน้ามองเธอด้วยสายตาเหมือนมองมด อย่างที่เปปเปอร์ทำเมื่อครู่ “ดารามาย เธอนี่จริงๆ เลยนะ คนปกติรู้ว่ามีคนไม่ชอบตัวเอง ก็ควรอยู่ให้ห่างไม่ใช่เหรอ แต่เธอเอาแต่ทำสิ่งที่ต่างกัน รู้อยู่แล้วว่าฉันไม่ชอบเธอ เธอยังเสนอหน้าเข้ามา เธอว่าเธอต่ำตมหรือเปล่า!”

“เธอ......” ดารามายโกรธจนหน้าเขียวปั๊ด

คชาที่อยู่ข้างๆ มองมายมิ้นท์เกรี้ยวกราด อดกลืนน้ำลายไม่ได้

ให้ตายเถอะ ภายนอกผู้หญิงคนนี้ดูไม่ต่างจากผู้หญิงว่านอนสอนง่าย คิดไม่ถึงว่าจะแข็งแกร่งขนาดนี้

ทำไมประธานเปปเปอร์ถึงชอบผู้หญิงดุดันแบบนี้ล่ะ

คชาหันไปมองเปปเปอร์ แต่กลับเห็นเปปเปอร์มองมายมิ้นท์ ด้วยสีหน้าภูมิใจ เขาถึงกับมุมปากกระตุก

เอ่อ ประธานเปปเปอร์รสนิยมไม่เหมือนใคร ชอบอะไรแบบนี้

อีกทั้งเห็นท่าทางสนับสนุนให้ผู้หญิงลงมือ ถึงผู้หญิงคนนี้ฆ่าคน ประธานเปปเปอร์คงช่วยเก็บศพด้วยสินะ