รักหวานอมเปรี้ยว นิยาย บท 802

“ฉันไม่ให้พัดชาพูดเองค่ะ” มายมิ้นท์ยิ้มกล่าว

ลาเต้เลิกคิ้วอย่างไม่เข้าใจ“ทำไม?”

“ยังมีอะไรอีก กลัวจะมีคนเสียชีวิตไง?” มายมิ้นท์กุมขมับ ก่อนจะนวดเบา ๆ

ลาเต้เข้าใจทันควัน แต่ก็เอาแต่เงียบ

ใช่ เกิดเสียชีวิตขึ้นมาจะแย่เอา

“คิก” ทว่าไม่นาน ลาเต้ก็ดึงเนคไทพร้อมกับหัวเราะเสียงดังกึกก้อง“ผมคิดว่าผู้หญิงคนนั้นจงใจไม่พูด”

“เธอไม่กล้าหรอก” มายมิ้นท์ตอบอย่างมั่นใจ

พัดชากล้าทำให้ชาวเน็ตเข้าใจผิด ทว่าไม่กล้าปิดบังสาเหตุที่ขอโทษหรอก

เพราะมันคนละเรื่องกัน

การทำให้ชาวเน็ตเข้าใจผิด ไม่ใช่ทุกคนจะฟังออก เพราะไม่ได้มีแต่คนฉลาด

ทว่าเมื่อไม่พูดสาเหตุการขอโทษ ทุกคนก็จะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

ดังนั้นเธอจึงมั่นใจเหลือแสนว่า พัดชาไม่กล้า

“ก็ได้ เมื่อเป็นความต้องการของคุณ งั้นผมก็ไม่ว่าอะไรแล้ว คุณคุมเปปเปอร์ให้ดีก็แล้วกัน อย่าให้เขาไปหว่านเสน่ห์อีก ถ้าคุมไม่ได้ก็อย่าเอาเขาเลย ไม่งั้นจะทำให้ตัวเองเสียใจเปล่า ๆ”ลาเต้เบะปากพูด

มายมิ้นท์ไม่รู้จะร้องไห้หรือหัวเราะดี“โอเคค่ะ ฉันรู้จักแยกแยะหน่ะ ฉันรู้ว่าควรทำอะไร คุณไม่ต้องกังวลเรื่องฉันหรอก กังวลเรื่องตัวเองจะดีกว่า”

“ผม?” ลาเต้ชี้หน้าตัวเองด้วยความสงสัย“ผมมีอะไรต้องกังวล?”

มายมิ้นท์เงยหน้ามองเลขาซินดี้ที่เอาแต่ก้มหน้า จากนั้นก็ลอบถอนหายใจ ก่อนจะถามหยั่งเชิงลาเต้ “ก็เรื่องชีวิตคู่ของคุณไง เต้ คุณจะสามสิบเอ็ดแล้วนะ ยังไม่คิดหาแฟนอีกเหรอ?”

ได้ยินคำนี้ เลขาซินดี้ก็เงยหน้ามองมือถือมายมิ้นท์กะทันหัน ซึ่งสีหน้าวิตกกังวลมาก

“ท่านประธาน......” เธอรีบพูดเสียงต่ำ กลัวว่ามายมิ้นท์จะเสนอตัวเองให้กับลาเต้

เพราะท่านประธานสนับสนุนให้เธอไปจีบประธานลาเต้ตลอด

ถ้าประธานลาเต้ไม่เกลียดเธอ ตอนที่ท่านประธานแนะนำเธอให้กับประธานลาเต้ เธอก็แค่ตื่นเต้น ไม่มีทางกลัว

แต่ประธานลาเต้กลับเกลียดเธอ หากเจ้านายแนะนำเธอให้ประธานลาเต้ ประธานลาเต้คงคิดว่าเธอให้เจ้านายแนะนำ และทีนี้ประธานลาเต้ก็จะยิ่งเกลียดเธอเพิ่มขึ้น

มายมิ้นท์เห็นสีหน้าเลขาซินดี้ก็รู้ว่าอีกฝ่ายกังวลอะไร

เธอส่ายหัวให้เลขาซินดี้ ก่อนจะเผยรอยยิ้มปลอบใจ สื่อให้รู้ว่าไม่ต้องกังวล เธอไม่รู้ส่งเดชหรอก

เลขาซินดี้เห็นก็รู้สึกเบาใจ

ทว่าความตื่นเต้นในใจยังคงมีอยู่ ยังคงจ้องมือถือมายมิ้นท์อย่างไม่คลาดสายตา

ลาเต้ที่อยู่ในสายได้ยินมายมิ้นท์ถามถึงชีวิตคู่ของตนก็ทำหน้าเศร้าสลด สุดท้ายก็หัวเราะออกมา “มิ้นท์ คุณไม่รู้เหรอ?ผมยังลืมคุณไม่ได้เลย แล้วจะหาแฟนยังไง?มีก็ไม่ยุติธรรมกับอีกฝ่าย”

“ฉันรู้” มายมิ้นท์ถอนหายใจ“แต่คุณหาคนที่เหมาะสมแล้วลองดูใจ ลองรักเธอดูก่อนก็ได้ ไม่แน่ว่าสุดท้ายคุณจะตกหลุมรักเธอจริง ๆ ก็ได้?”

“แล้วมีคนเหมาะสมไหมล่ะ?” ลาเต้ยักไหล่ พลางตอบสุ่มสี่สุ่มห้า

มายมิ้นท์มองไปยังเลขาซินดี้

เลขาซินดี้ตื่นเต้นขึ้นมาถึงขีดสุด

มายมิ้นท์ละสายตากลับมา ก่อนจะพูดหยั่งเชิง“ก็อาจจะมีนะ เต้หล่อและฐานะดีแบบนี้ ต้องมีผู้หญิงชอบเยอะแน่ คุณลองคบกับผู้หญิงที่ชอบคุณมากดูสิ?”

พูดถึงตรงนี้เธอก็แอบเปิดลำโพง

ปกติที่คุณนายราศรีจะนัดเธอกินข้าว

แต่เมื่อเรียกเปปเปอร์ด้วยแล้ว เธอก็อดคิดมากไม่ได้

ลาเต้หัวเราะ“พวกคุณคืนดีไม่ใช่เรื่องเล็กนะ แม่ผมเห็นคุณเป็นลูกสาว ดังนั้นท่านนัดพวกคุณกินข้าวก็ต้องอยากคุยอะไรกับเปปเปอร์อยู่แล้ว เพราะเปปเปอร์ชิงตัวลูกสาวบุญธรรมของท่านไปอีกแล้ว แม่ยายอย่างท่านต้องอยากเห็นหน้าลูกเขย เปปเปอร์แน่”

มายมิ้นท์พยักหน้าพร้อมกับหัวเราะ“แบบนี้นี่เอง ฉันรู้แล้ว งั้นคุณกลับไปช่วยฉันบอกคุณป้าด้วยว่า ดูว่าท่านมีเวลาตอนไหน ฉันสามารถพาเปปเปอร์ไปตามนัดได้ทุกเมื่อ”

“ดี” ลาเต้ตอบ

เมื่อจบการสนทนา มายมิ้นท์ก็วางมือถือลง จากนั้นก็เป่าลมหายใจเบา ๆ ต่อด้วยมองเลขาซินดี้ที่กำลังก้มหน้าจนมองสีหน้าไม่เห็น เธอกล่าวตำหนิตัวเองว่า “เลขาซินดี้......เรื่องเมื่อกี้ฉันขอโทษด้วยนะคะ ฉันไม่รู้ว่าเต้จะ.....”

“ไม่เป็นไรค่ะท่านประธาน” เลขาซินดี้เงยหน้าด้วยดวงตาแดงก่ำ สีหน้าเสียใจยิ่ง ทว่ามุมปากยังคงฝืนปั้นรอยยิ้มออกมา

ทว่ารอยยิ้มนั้นแลดูแข็งทื่อและเจ็บปวดมาก

“ฉันรู้ว่าท่านประธานอยากจับคู่ให้ฉัน ดังนั้นฉันไม่โทษท่านประธานหรอกค่ะ เพราะยังไงท่านก็หวังดี อยากให้ฉันสมหวัง แต่ฉันรู้ความคิดประธานลาเต้ดีค่ะ ดังนั้นที่เขาพูดแบบนั้นฉันก็ไม่แปลกใจหรอกค่ะ เพราะเขาไม่ค่อยสนใจพวกที่ชอบเขาเลย โดยเฉพาะฉัน” น้ำเสียงเลขาซินดี้ขมขื่นยิ่ง

ใครใช้ให้เธอปีนขึ้นเตียงประธานลาเต้ในตอนที่เขาเมาล่ะ?

ถึงแม้เขาจะดึงตัวเธอไว้ ไม่ให้เธอออกไป และยังคิดว่าเธอเป็นท่านประธาน แต่เธอที่มีสติและมีวุฒิภาวะ ไม่ใช่ไม่มีแรงผลักคนเมาออกเสียหน่อย ยิ่งไม่ใช่คนไม่รู้วิธีสร่างเมา

แต่เธอก็ไม่ได้ทำสิ่งเหล่านั้น เธอปล่อยให้ประธานลาเต้ทำต่อไป และปล่อยให้ตัวเองทำตามใจด้วย จึงทำให้ประธานลาเต้เกลียดเธอมาก

ทุกอย่างเป็นเพราะเธอรนหาที่เอง สมควรแล้ว

บางครั้งเธอก็จะถามตัวเองว่า เสียใจไหม?เสียใจที่ไม่ได้ผลักประธานลาเต้ออกไหม?

เธอหลอกตัวเองไม่ได้ ตอนนี้เธอเสียใจจริง ๆ

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักหวานอมเปรี้ยว