เปปเปอร์จ้องมายมิ้นท์อยู่นาน ไม่ได้ตอบ
ทันใดนั้นเขาหมุนกาย หันหลังให้มายมิ้นท์ จากนั้นเสียงเศร้าสลดก็ส่งมา“คุณพูดไปพูดมาก็หาว่าผมแก่อยู่ดี”
สุขภาพวัยสามสิบสู้วัยยี่สิบไม่ได้
เท่ากับว่าสมรรถนะร่างกายวัยสามสิบสู้วัยยี่สิบไม่ได้
อายุยิ่งเยอะ ร่างกายก็ยิ่งเสื่อมโทรม
ดังนั้นเธอจึงหมายถึงเขาแก่แล้ว
มายมิ้นท์กระตุกมุมปาก จุกจนพูดไม่ออก
เธอไม่ได้ว่าเขาแก่จริง ๆ ทว่าเหมือนเขาจะเข้าใจว่าเธอคิดว่าเขาแก่แล้ว
โอ้โห งอนแล้วหรือเนี่ย
มายมิ้นท์นวดระหว่างคิ้ว กล่าวด้วยความไม่สบอารมณ์ระคนความขำ “ไม่ใช่จริง ๆ คุณเชื่อฉันหน่อยสิ”
เปปเปอร์ไม่แยแสเธอ หันหน้าหนีอย่างเดียว
มายมิ้นท์เห็นพลันยื่นมือไปดันไหล่เขาเบา ๆ“เชื่อฉันสิ ไม่ใช่จริงๆ”
เปปเปอร์ยังคงไม่สะทกสะท้าน
มายมิ้นท์ถอนหายใจ จากนั้นก็เขยิบเข้าไปกอดไหล่เขา จากนั้นก็หอมแก้มเขา “ตอนนี้เชื่อหรือยัง?ถ้าฉันเห็นคุณแก่จริง ๆ ฉันคงไม่เอาคุณแล้ว จะมาอยู่กับคุณเหรอ?ฉันเป็นห่วงสุขภาพคุณจริง ๆ คุณไม่ได้พักผ่อนนานขนาดนั้น ร่างกายไม่ใช่เหล็กกล้านะ รับไม่ไหวหรอก อีกอย่าง หากพักผ่อนดีแล้ว ร่างกายก็จะยิ่งมีพลังขึ้นไม่ใช่เหรอ?”
เปปเปอร์ยืดไหล่ตรงเล็กน้อย จากนั้นก็บิดหน้ามองมายังมายมิ้นท์
ในที่สุดก็ยอมตอบสนองเสียที
มายมิ้นท์รู้สึกโล่งอก
เปปเปอร์มองเธอ“คุณหอมแก้มผมอีกทีสิ แล้วผมจะเชื่อว่าคุณไม่ได้หาว่าผมแก่”
มายมิ้นท์เลิกคิ้ว จากนั้นก็คลี่ยิ้ม“คุณนี่ได้คืบจะเอาศอกจริง ๆ หาผลประโยชน์เข้าตัวเองตลอด”
ถึงแม้ปากจะพร่ำบ่น ทว่ามายมิ้นท์ก็ก้มหน้าหอมแก้มผู้ชายอีกครั้ง
ผู้ชายหมุนกายกลับมาในท้ายที่สุด ก่อนจะโอบเอวเธอมาสวมกอด“แบบนี้ค่อยยังชั่วหน่อย”
มายมิ้นท์ส่ายหัวอย่างเหลืออด“ตอนนี้นอนได้รึยัง?”
“อืม” เปปเปอร์พยักหน้า
เธอพูดถูก นอนพักผ่อนแล้วถึงจะมีพลังงานร่างกายที่ดีกว่า
งั้นเขาก็จะนอน รอให้ถึงพรุ่งนี้ก่อน เขาจะทำให้เธอรู้ว่าเขาแก่หรือเปล่า
เขาจะทำให้เธอรู้ว่าร่างกายชายวัยสามสิบดีดีกว่าชายวัยยี่สิบ
ระหว่างที่คิด ดวงตาเปปเปอร์มีแสงสะท้อนแวบผ่าน ทว่าก็จางหายในเวลาอันรวดเร็ว สุดท้ายเขาก็กอดมายมิ้นท์แล้วหลับตาพริ้ม
มายมิ้นท์ไม่รู้ว่าผู้ชายกำลังคิดอะไรอยู่ เห็นผู้ชายหลับตาอย่างเชื่อฟัง เธอก็โล่งอก ร่างกายก็ผ่อนคลายตามไปด้วย เธอเลยหลับตานอนบ้าง
ในที่สุดความวุ่นวายก็จบสิ้น สามารถนอนหลับได้แล้ว
หากผู้ชายคนนี้งอนต่อ เธอก็ไม่รู้ว่าต้องใช้พลังงานแค่ไหนในการง้อ
ปล่อยให้เป็นแบบนั้นไม่ได้ เพราะเธอไม่ต้องหลับไม่ต้องนอนพอดี
ตอนนี้ดีจัง สามารถนอนอย่างเงียบสงบแล้ว
มายมิ้นท์ยกมุมปากขึ้น ก่อนจะดิ้นเบา ๆ ในอ้อมแขนเขา เมื่อหาตำแหน่งที่นอนสบายเจอแล้วก็เข้าสู่นิทราทันที
วันถัดมา ตอนที่เธอตื่นด้านข้างก็ว่างเปล่า เหลือเพียงเธอคนเดียวบนเตียง
เธอจงใจหยั่งเชิงเยี่ยมบุญ ถ้าเยี่ยมบุญทำหน้ากระวนกระวายตลอด แสดงว่า หาหลักฐานที่เยี่ยมบุญให้พวกดารามายใส่ยาพิษพ่อได้ง่าย แสดงว่าเยี่ยมบุญไม่ได้กลบเกลื่อนความจริงอย่างแยบยล
ทว่าความจริงกลับตรงกันข้าม เยี่ยมบุญกลับมาใจเย็นอย่างรวดเร็ว ไม่ได้ตื่นตระหนกและรู้สึกไม่ปลอดภัยที่เธอรู้เรื่องนี้ งั้นก็เท่ากับว่า เยี่ยมบุญจัดการทำลายหลักฐานได้อย่างหมดจด หมดจดจนมั่นใจว่าหากเธอไปแจ้งความ ทางตำรวจก็หาหลักฐานไม่เจอ
ดังนั้นเธอจึงไม่ได้บอกตำรวจว่าพ่อถูกวางยาพิษ เพราะถึงบอกไปก็ไร้ประโยชน์
เมื่อไม่มีหลักฐานก็เพิ่มโทษของดารามายไม่ได้ เยี่ยมบุญก็ไม่เป็นไร อย่างมากก็ถูกเชิญตัวไปให้ปากคำเท่านั้น ซึ่งไม่มีประโยชน์อะไรสักอย่าง
ดังนั้นเธอจึงได้แต่ปล่อยเลยตามเลยไปก่อน รอให้ตัวเองมีหลักฐานแน่นหนาแล้วค่อยให้กฎหมายลงโทษพวกเขา
ระหว่างที่คิด มือถือที่มายมิ้นท์วางลงก็ดังขึ้นกะทันหันอีกครั้ง
มายมิ้นท์เก็บซ่อนความรู้สึกนึกคิดของตัวเอง หยิบมือถือขึ้นมา เห็นว่าเป็นสายจากทามทอย
จะว่าไป เธอไม่ได้ติดต่อทามทอยสักพักหนึ่งแล้ว
เหมือนจะเป็นหลังจากที่เธอคืนดีกับเปปเปอร์แล้ว
ไม่รู้ว่าเขาโทรมาเวลานี้ทำไม
มายมิ้นท์ดึงเก้าอี้มานั่ง จากนั้นก็รับสาย“ฮัลโหล?”
“มายมิ้นท์ ผมมีข่าวจะบอกคุณ” อีกฝั่งหนึ่งของสาย ทามทอยนั่งไขว่ห้างอยู่ในรถ มือข้างหนึ่งยกมือถือ ส่วนอีกข้างก็จับเอกสารเคาะบนหัวเข่าอย่างไม่เป็นจังหวะ พลางพูดอย่างสบายอกสบายใจ
มายมิ้นท์รู้สึกสนใจ ยิ้มถามว่า“ออ ข่าวดีอะไร?”
“ช่วงก่อนคุณให้ผม ช่วงก่อนคุณให้ผมรวบรวมยีนของพวกไอคิวสูง ผมให้คนไปยังคลังยีนในประเทศต่าง ๆ ตอนนี้ผมจัดการสิ่งที่คุณต้องการเรียบร้อยแล้ว คุณว่าเป็นข่าวดีไหมล่ะ?”ทามทอยมองเอกสารบนหัวเข่าก็ยิ้มแก้มปริ
มายมิ้นท์นั่งตัวตรง ใบหน้าเขียนไว้แต่คำว่าเซอร์ไพรส์ “เป็นข่าวดีจริง ๆ ด้วย”
เธออยากฝากไข่ของดารามายผู้ซึ่งเป็นทายาทของตระกูลกิตติภัคโสภณไว้ วันหน้าจะได้มีคนสืบทอดเทนเดอร์กรุ๊ป
ดารามายเป็นคนโง่ ทั้งยังมีนิสัยโหดร้ายอีกต่างหาก เธอจึงไม่อยากให้ลูกของดารามายเป็นคนเลวและสมองทึบอย่างดารามาย ดังนั้นเธอจึงตั้งความหวังไว้ที่อสุจิของฝ่ายพ่อ ซึ่งเชื้อฝ่ายพ่อต้องโดดเด่นทั้งหน้าตา นิสัย และระดับไอคิว ทั้งหมดทั้งมวลนี้ล้วนต้องอยู่ระดับท็อปเท่านั้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักหวานอมเปรี้ยว
โดนสาดกรดก็รีบล้างออกสิ กว่าจะขับรถไปถึงก็กัดกร่อนไปถึงกระดูกแล้ว วางเรื่องมาให้พระนางฉลาดมาก แต่ดันไม่รู้ว่าต้องล้างด่วน...
ก็แค่บอกอีธานว่านังส้มเน่าอาจจะเป็นคนวางแผนฆ่าแฟนเก่า แล้วให้อีธานสะกดติตมันให้สารภาพ ก็จบแล้ว จะง่าวอะไรขนาดนั้น...