รักหวานอมเปรี้ยว นิยาย บท 840

มายมิ้นท์ตบๆที่ต้นขาของเปปเปอร์ บ่งบอกว่าเขาไม่ต้องช่วยแกะก้างให้กับตัวเองอีก

เปปเปอร์วางตะเกียบในมือลงอย่างรู้เท่าทัน“ฉันไปล้างมือ”

“ไปเถอะ”มายมิ้นท์พยักหน้า

หลังจากที่เปปเปอร์ไป มายมิ้นท์ถึงมองไปทางผู้ช่วยที่อยู่ตรงข้าม“วางลงเถอะ ขอบใจจ้ะ”

“ท่านประธานเกรงใจไปแล้ว งั้นฉันลงไปก่อนค่ะ?”ผู้ช่วยชี้ไปที่หน้าประตู

มายมิ้นท์อือคำหนึ่ง“ไปทำงานเถอะ”

ผู้ช่วยพยักหน้า หันหลังออกไป

หลังจากที่เธอไป มายมิ้นท์วางตะเกียบในมือลง ลุกขึ้น เปิดกล่องอาหารกลางวัน เอาอาหารหลายอย่างข้างในวางออกมา

เพิ่งวางเสร็จ เปปเปอร์ก็ออกจากห้องน้ำ

มายมิ้นท์รีบโบกมือ“รีบมาทานเร็วเข้า”

เปปเปอร์กระตุกริมฝีปาก“มาแล้ว”

เขาเร่งความเร็วฝีเท้าใต้เท้า สองสามก้าวมาถึงข้างกายของเธอ

มายมิ้นท์ยัดตะเกียบคู่หนึ่งเข้าไปในฝ่ามือของเขา“รีบกินเถอะ แม้ว่าอาหารพวกนี้ไม่อร่อยเท่ากับที่นายกินตามปกติ แต่ว่าอยู่ที่นี่ก็พอที่จะกินไปได้ ท้องอิ่มต่างหากที่เป็นเรื่องสำคัญที่สุด”

“ฉันรู้แล้ว”เปปเปอร์ยิ้มเล็กน้อย

“โอเค งั้นก็กินข้าวกัน”มายมิ้นท์ยิ้ม และก็ทานข้าวต่อไป

เธอยังทานไม่อิ่ม

เธอไม่ได้ทานอาหารหูนานเผ็ดที่อร่อยขนาดนี้ เหมือนอย่างตอนนี้มานานมาก

ทานรอบนี้แล้ว อย่างน้อยก็อีกนานกว่าจะได้ทาน ดังนั้น เธอก็ต้องทานมากขึ้นบางอย่างแน่นอน

ตอนแรกเปปเปอร์ยังเป็นห่วงว่าเธอทานมากขนาดนี้จะทนไม่ไหว แต่เห็นว่าต่อให้เธอเผ็ดจนหายใจหอบ ก็ไม่ยอมวางตะเกียบลง ก็ทำได้ปล่อยไปตามนั้น ปล่อยให้เธอทาน

อย่างมาก เขาโทรมาเย็นๆหน่อย ถามว่าเธอไม่สบายตรงไหนหรือเปล่า

อาหารมื้อนี้ทานไปเกือบหนึ่งชั่วโมงกว่าถึงได้หมด

มายมิ้นท์ให้ผู้ช่วยเก็บกวาดทำความสะอาดโต๊ะกาแฟ ตัวเองและเปปเปอร์ก็ล้างมือบ้วนปากในห้องน้ำ

เปปเปอร์จับมือของเธอไว้ บีบเจลทำความสะอาดมือไว้บนมือของเธอ ต่อจากนั้นจับมือของเธอล้างอยู่ใต้ก๊อกน้ำด้วยกัน

มายมิ้นท์หันหน้ามองดูชายหนุ่มที่อยู่ข้างหลังล้างมือให้กับเธออย่างจริงจัง ในใจก็รู้สึกว่าไม่ค่อยดี

เธอมักจะรู้สึกว่า ท่าทางแบบนี้ ค่อนข้างเหมือนกับพ่อล้างมือให้กับลูกสาว

ภาพลวงตา จะต้องเป็นภาพลวงตาของเธออย่างแน่นอน!

มายมิ้นท์ส่ายหน้า รีบสะบัดไล่ความคิดไร้สาระนี้ออกไป ไม่คิดมากอีก

อันที่จริง เปปเปอร์ก็คาดไม่ถึงว่าตัวเองช่วยมายมิ้นท์ล้างมือ จะทำให้มายมิ้นท์คิดไปถึงพ่อเลี้ยงลูกสาว

เขาล้างมือให้กับเธอ เพียงแต่เพราะว่าเขาอยากจะทำแบบนี้

ยิ่งไปกว่านั้นมือของเธอก็เล็กๆ เล็กกว่ามือของเขาไปหนึ่งในสาม มือข้างหนึ่งของเขา ก็สามารถเอามือทั้งหมดของเธอไว้ในอุ้งมือได้

นอกเหนือจากนี้ มือของเธอก็นุ่ม ราวกับไม่มีกระดูก บีบอยู่ในมือ รู้สึกสบายมาก

ดังนั้น เปปเปอร์ก็ยิ่งชอบเล่นมือของเธอมากจนไม่อยากปล่อยไปด้วย และล้างมือให้เธอไปด้วย

“ใช่แล้ว ก่อนหน้าที่ฉันจะมา เธอกำลังเหม่อลอยอะไรอยู่?”เปปเปอร์ล้างมือให้มายมิ้นท์เสร็จหยิบผ้าเช็ดมือที่ด้านข้างออกมา และเช็ดมือให้เธอแล้วถาม

มายมิ้นท์ถอนหายใจ “ไม่มีอะไรหรอก ก็เกิดเรื่องบางอย่างขึ้น”

เมื่อได้ยินว่าเกิดเรื่องขึ้น สีหน้าของเปปเปอร์ก็จริงจังขึ้นมา“เกิดเรื่องอะไรขึ้น?”

“เอ๊ะ?”มายมิ้นท์นิ่งอึ้ง มองดูเขา“หมายความว่ายังไง? นายจะบอกว่า เขาไม่ได้เมาเหรอ?”

ริมฝีปากของเปปเปอร์กระตุกโค้งขึ้นด้วยความเยาะเย้ยเล็กน้อย“คนชายคนหนึ่งที่เมาจริงๆ จะไม่มีปฏิกิริยา ดังนั้นเขาจะมีอะไรกับผู้หญิงคนหนึ่งได้ยังไง? ในเมื่อเขาสามารถมีอะไรกับผู้หญิงคนหนึ่งได้ นั่นก็แสดงว่าเขาไม่ได้เมา คนคนหนึ่งที่ไม่ได้เมา จะแยกไม่ออกว่าคนที่ตัวเองมีอะไรด้วยเป็นใครเหรอ?”

“นี่……”มายมิ้นท์นิ่งไปครู่หนึ่ง และพูดไม่ออก

เพราะว่า สิ่งที่เขาพูดดูเหมือนมีเหตุผล

“ดังนั้น ลาเต้เพียงแค่หาเหตุผลให้ตัวเองหลุดพ้น”เปปเปอร์พูด ในน้ำเสียงเหยียดหยามต่อลาเต้โดยไม่ได้ซ่อนเร้นเลยสักนิด

มายมิ้นท์อ้าปากริมฝีปากแดง สุดท้ายก็ถอนหายใจ“ไม่ว่าตอนนั้นเต้จะเมาหรือไม่เมา แต่ระหว่างเขากับเลขาซินดี้เป็นความจริง ยิ่งไปกว่านั้นเลขาซินดี้ยังตั้งท้องด้วย ตอนนี้เต้ก็ยังไม่รู้”

“บอกเขาตรงๆก็ได้”เปปเปอร์ไม่ใส่ใจ

มายมิ้นท์ส่ายหน้า“บอกไม่ได้นะ ท่าทีของเต้ที่มีต่อเลขาซินดี้ตอนนี้แย่มาก ก็เพราะว่าเต้รู้สึกว่าเรื่องนั้น เป็นความผิดของเลขาซินดี้ ถ้าหากปล่อยให้เต้รู้ว่าเลขาซินดี้ตั้งท้อง เต้จะยิ่งทำตัวแย่กับเลขาซินดี้มากยิ่งขึ้น ถึงเวลานั้นชีวิตของเลขาซินดี้ ก็จะยิ่งแย่เข้าไปใหญ่”

เปปเปอร์ขมวดคิ้ว“ลาเต้คนนี้ตลกมากจริงๆ ตัวเองมีอะไรกับผู้หญิงคนหนึ่ง สุดท้ายมา กลับโทษว่าเป็นความผิดของผู้หญิงทั้งหมด เขากลับกลายเป็นผู้เสียหาย ไม่มีความผิดอะไร”

เขายังยืนยันคำเดิมว่า คนคนหนึ่งที่เมาเหล้า ไม่มีปฏิกิริยา

ดังนั้นลาเต้ไม่ได้เมาเหล้าจริงอย่างแน่นอน เป็นไปไม่ได้ที่จะอยู่ในสภาพที่ไม่รู้จักใคร

ตอนนั้นเขาจะต้องรู้ว่าคนที่ขึ้นเตียงกับตัวเองเป็นใคร เพียงแต่ว่าตัวเองไม่ยอมรับ ไม่ยอมรับว่าตัวเองทรยศสะระแหน่ ดังนั้นลาเต้จึงโทษผู้หญิงคนหนึ่งทั้งหมดโดยไม่รู้ตัว

คิดว่าแบบนี้ ตัวเองก็ไม่ใช่ว่าตั้งใจจะทรยศสะระแหน่ แต่คนอื่นทำร้ายเขา

ฮ่า น่าตลก!

มายมิ้นท์กลอกตาขาวใส่เปปเปอร์แวบหนึ่ง แต่กลับไม่สามารถหักล้างคำพูดของเปปเปอร์ได้

ก็จริง เรื่องนี้ เต้กับเลขาซินดี้ก็มีความผิด ยังไงซะเรื่องแบบนี้จะสำเร็จได้ก็ต้องทำร่วมกันทั้งสองคน ไม่ใช่คนใดคนหนึ่ง

ก็เหมือนกับเธอและเปปเปอร์ในครั้งนั้น แม้ว่าตอนนั้นเธอไม่รู้ว่าคนที่มีความสัมพันธ์กับตัวเองคือเขา แต่เธอก็ไม่ได้โยนความผิดทั้งหมดให้กับเปปเปอร์ ดังนั้นคนที่มีความผิด ก็เป็นทั้งสองคนตลอดมา ไม่ใช่แค่หนึ่งในนั้น

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักหวานอมเปรี้ยว