รักนายมันเจ็บเหลือเกิน นิยาย บท 5

บทที่ 5 อย่าคิดที่จะเจอเขาอีก

ยูรายุไม่สามารถห้ามความต้องการของรสรินได้ ทำได้เพียงแค่ปล่อยเธอไป และให้ความช่วยเหลือเรื่องเงินห้าล้าน

ถึงแม้ว่าครอบครัวของเธอจะเปิดบริษัท แต่ก็มีช่วงที่ไม่สามารถนำเงินออกมาไม่ได้ คนในครอบครัวจึงปรึกษากันว่าจะนำเงินฝากส่วนตัวมาสมทบกันก็น่าจะพอ

แต่ในวันถัดมา บริษัทกับประสบปัญหาด้านการเงิน ทำให้นักลงทุนต่างพากันถอนหุ้นออก รวมทั้งสัญญาการลงทุนขนาดใหญ่และเล็กต่างพากันยกเลิกการลงทุนออกจนหมด หรือแม้แต่โปรดักส์สินค้าก็มีปัญหา ทำให้ลูกค้าจำนวนมากรวมกลุ่มเรียกร้องค่าชดเชย

การประสบปัญหาอย่างต่อเนื่อง ทำให้กลุ่มบริษัทในเครือตระกูลกิติกร สูญเสียเงินไปเป็นจำนวนมาก ไม่สามารถที่จะนำเงินส่วนอื่นออกมาได้ และไม่เพียงเท่านั้น ในอีกไม่กี่วันต่อมาพ่อของรสรินจำต้องขายทรัพย์สินอสังหาริมทรัพย์จำนวนมากเพิ่มนำเงินมาหมุนเวียนในบริษัท

“ริน...” ในช่วงอาทิตย์ที่ผ่านมา ยูรายุเครียดหนักจนดูแก่ขึ้นไปอีกสิบปี “เรื่องลูกของเธอ เธอคิดดีแล้วจริง ๆ หรอ เธอดูสภาพครอบครัวเราตอนนี้สิ เงินแทบไม่มีเหลือ จะเอาที่ไหนให้เธอไปรักษาเด็กนั่น”

รสรินหลับตาลง เธอรู้เหตุผลดีว่าทำไมเรื่องทุกอย่างถึงเป็นแบบนี้

คำพูดของเซนที่เขาพูดกับเธอก่อนหน้านี้ เขาทำมันจริง ๆ

เขาจะทำให้เธอ รวมทั้งครอบครัวของเธอปั่นป่วนจนอยู่ไม่สุข

“แม่คะ เดี๋ยวรินจะหาหนทางของรินเอง” รสรินยื่นมือไปกุมมือแม่ของเธอ พลางเอ่ยเสียงต่ำ “รวมทั้งเรื่องของบริษัท หนูหาวิธีแก้มันได้แน่..”

ย

ยูรายุถอนหายใจออกมาอย่างหนักใจ “คราวนี้ตระกูลกิติกร ไม่เคยไปล่วงเกินใครก่อน แต่เขาถึงกลับกล้าทำขนาดนี้ คงอย่าจะให้ตระกูลกิติกรตายกันหมด”

ภายในใจรสรินยิ่งรู้สึกติดค้างกับทุกคน เรื่องทั้งหมดมันเป็นเพราะเธอที่ดึงให้ตระกูลกิติกรพลอยโดนกระทบไปด้วย ไหนจะเรื่องลูกของเธอที่ป่วยหนัก เพราะเธอมาโรงพยาบาลช้าเกินไปด้วยอีก

“ได้ยินมาว่าเธอพึ่งคลอดลูกมาหรอ เด็กป่วย ๆ คนนั้น ช่างน่าสงสารจริง ๆ ... ตระกูลเธอทำบาปมาเยอะหรือป่าว กรรมถึงได้ตกอยู่ที่เด็ก หึ น่าสงสารจังเลยเนอะ”

เธอยิ้มอย่างเย้ยหยัน คำพูดทุกคำมันช่างถิ่มแทงใจของรสรินเหลือเกิน

“วิคณา เธออย่าได้ใจไปหน่อยเลย! ช้าเร็วต้องมีสักวัน ที่ฉันจะฉีกหน้ากากให้เซนเข้าได้เห็นธาตุแท้ของเธอ ว่าเธอมันสารเลวขนาดไหน”

วิคณายักคิ้วรับ “จริงหรอ? แค่ตอนนี้เธอจะเข้าบ้านเขาเธอยังทำไม่ได้เลยไม่ใช่หรอ? แต่ฉันสามารถช่วยพาเธอเข้าไปได้นะ หึ”

รสรินทำได้เพียงกำหมัดแน่น ไม่เอ่ยตอบอะไร

“แน่นอนว่าฉันสามารถพาเธอเข้าไปได้ในทันทีล่ะ แล้วยังสามารถทำให้เซนเขาไม่เจอเธอไปตลอดชีวิตด้วย รวมไปถึงลูก และบริษัทตระกูลของเธอ ครอบครัวเธอจบแห่แน่!” วิคณายิ้มกว้าง สายตาบ่งบอกได้ถึงแผนร้ายที่อยู่ในหัว “ริน.. ตกลงเธอยังจะอยากไปเจอเซนมั้ยล่ะ?”