รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 583

เทวิกาและสามีตามเข้ามา

“พี่ ไม่เจอตัวงั้นเหรอ?”

“ปล่อยเขาหนีไปได้”

ประยสย์หยิบมือถือออกมา โทรเรียกคนของตนเอง กำชับพวกเขา: “พวกนายตามไปเงียบๆ ดูสิว่าจะไล่ตามรณภพทันไหม ถ้าตามทัน ยังไงก็ต้องทำให้เขาเจ็บตัวหน่อย!”

“เขาอาจจะยังไม่ได้ไปไหน เพียงแค่หลบพวกเราอยู่”

เทวิการู้สึกว่าผู้ชายคนนั้นยังไม่ได้หนีไป เธอจึงถามขึ้น: “พี่ รณภพเป็นพี่ชายแท้ๆของพลอยไพลินใช่ไหม?”

“อืม พี่ชายแท้ๆ รณภพเก็บตัวเงียบสุดๆ น้อยคนที่เคยเจอเขาตอนโต เขาไม่สนใจธุรกิจ แต่เป็นคนควบคุมอำนาจมืดของตระกูลเลิศธนโยธา ชอบแทงมีดลับหลังเป็นที่สุด คนๆนี้โหดเหี้ยมอำมหิต ไม่รู้ว่าทำร้ายพี่ลับหลังมาตั้งกี่ครั้งแล้ว”

เทวิกาเข้าใจแล้วว่ารณภพนี่แหละถึงจะเป็นศัตรูที่แข็งแกร่งที่สุด

“คืนนี้เขาโผล่มาอยู่ที่นี่ เหมือนจะพุ่งเป้ามาที่ฉันนะ”

เทวิการู้สึกได้ว่ารณภพจงใจชนตนเอง

ในเมื่อจงใจ งั้นคืนนี้ที่รณภพปรากฏตัวออกมาก็คงพุ่งเป้ามาที่เธอแน่ๆ

คิดไม่ถึงจริงๆว่าคุณเทวิกาอย่างเธอจะมีเกียรติขนาดนี้ คนอย่างรณภพที่เก็บตัวเงียบจนพี่ชายของเธอยังจำเขาไม่ได้ในทันทีถึงขั้นโผล่ออกมาสร้างความวุ่นวายได้

“ไม่ว่าเขาจะมีจุดประสงค์อะไร ในเมื่อเขามาแล้ว ฉันก็จะทำให้เขาได้เจ็บตัวสักหน่อย ไม่งั้นคงจะรู้สึกผิดกับเขาเกินไปที่อุตส่าห์เดินเข้ามาหากับดักเอง”

ประยสย์พลางพูดพลางโทรบอกคนสนิทคนอื่นๆของเขาให้รู้ ให้ปิดล้อมรณภพไว้ทุกทิศทางอย่างเงียบๆ

ฆ่ารณภพไม่ได้ ได้ต่อยรณภพสักยกก็ยังดี

“พี่ อย่าลงมือในบ้าน เขาสามารถเข้ามาได้ แสดงว่าเขามีบัตรเชิญ ผู้นำตระกูลเลิศธนโยธาอยู่ด้วย อย่าทำให้ตระกูลเลิศธนโยธามีข้อแก้ตัว พี่ส่งคนไปซ่อนตัวระหว่างทาง ซุ่มโจมตีระหว่างทางดีกว่า ต่อให้ตระกูลเลิศธนโยธาสงสัยว่าพวกเราทำ แต่ถ้าพวกเราไม่ยอมรับ พวกเขาก็ไม่มีหลักฐานอยู่ดีทำได้แค่เป็นฝ่ายเสียเปรียบ”

ประยสย์และเทวิกาต่างกำลังมองยศพัฒน์ ประยสย์พูดขำๆ: “มิน่าล่ะหลังจากมีนายอยู่ พ่อก็ลำเอียงตลอดเลย เอาแต่ชมว่านายเก่งกว่าฉัน”

สามีน้องชายแก่กว่าเขาห้าปี และเป็นผู้รับช่วงต่อของวงศ์ตระกูล ได้ผ่านอุปสรรคความยากลำบากในวงการธุรกิจมานานแล้ว มีประสบการณ์มากกว่าเขา ประยสย์ยอมรับว่าตนเองไม่รอบคอบเท่ายศพัฒน์ ไม่ได้เป็นผู้ใหญ่อย่างยศพัฒน์

ยศพัฒน์พูดอย่างไม่ใส่ใจ: “กล้าเพ้อฝันถึงภรรยาของฉัน ต่อให้เป็นลูกรักพระเจ้าก็ต้องตาย!”

ประยสย์: “......”

ยั่วโมโหใครก็ได้แต่อย่ามายั่วโมโหภรรยาผู้ยิ่งใหญ่ ไม่งั้นตายยังไงก็จะไม่รู้ตัว

โชคดีที่เขาเป็นพี่ชายของภรรยายศพัฒน์ ไม่ใช่ศัตรู

ประยสย์ทำตามคำแนะนำของยศพัฒน์

จัดคนไปดักซุ่มระหว่างทาง เตรียมซุ่มโจมดีรณภพกลางทาง

แต่พวกเขาไม่รู้ว่ารณภพนั่งรถอะไรมา

ประยสย์จึงต้องไปเอาภาพจากกล้องวงจรปิดมาดู

แผนการพวกนี้ล้วนแต่จัดการอย่างลับๆ ไม่ทำให้แขกเหรื่อตกใจ แม้แต่ไซม่อนกับแม่ของพวกเขาก็โดนปิดบังไปด้วย

ส่วนจะปิดบังได้หรือเปล่านั้น มีแต่พระเจ้าเท่านั้นที่รู้

......

หนึ่งชั่วโมงผ่านไป

“เทวิกาสาวน้อยนั่นไม่เลวจริงๆ”

รณภพขึ้นรถของตนเอง พึมพำกับคนบนรถ

“ท่านผู้นำเคยเตือนคุณชายไว้แล้วนะครับ อย่าหาเรื่องคุณชายของตระกูลอริยชัยกุลคนนั้นเด็ดขาด ไม่ใช่คนที่จะไปยั่วได้ง่ายๆ”

หลังจากคนๆนั้นรอให้รณภพขึ้นรถ จึงสตาร์ทเครื่องยนต์ขับรถออกไป

เขายังหันมามองคุณชายของตนเองเล็กน้อย พูดขึ้น: “แต่ไหนแต่ไรคุณชายก็ไม่เคยขาดแคลนผู้หญิง ไม่จำเป็นต้องสร้างศัตรูให้ตัวเองเพื่อผู้หญิงคนเดียวหรอกนะครับ”

รณภพรีบนั่งตัวตรง จ้องเขม็งไปที่รถคันนั้น เตือนขึ้น: “ระวังหน่อย”

“เอ๊ะ ขับช้าลงหน่อย ฉันมองยังไงรถคันนั้นก็เหมือนรถของยัยบ้าพลอยไพลิน”

คืนนี้น้องสาวเขายังไม่ได้โผล่เข้ามาในคฤหัสน์ของตระกูลสาระทา ไหนจะชลไอ้เฒ่าบ้ากามนั่นอีกก็ยังไม่เห็นเงาเช่นกัน นี่ไม่เหมือนสไตล์การสร้างความวุ่นวายของน้องสาวเขาเลย

ยิ่งภายใต้โอกาสที่ยิ่งใหญ่ประเภทนี้ด้วย น้องสาวเขายิ่งอยากปรากฏตัวอย่างโอ้อวด ไม่ได้เพื่ออะไรหรอก แค่ทำให้คุณนายสามของตระกูลสาระทาโมโหจนอกแตกตายได้ก็คุ้มค่าแล้ว

ตอนนี้ในใจของน้องสาวเขาน่ะอยากจะแก้แค้นบ้านหลังที่สามของตระกูลสาระทาอย่างเดียว อยากทำให้ครอบครัวของพวกเขาล่มสลายไป

ตัวแทนชะลอรถ

สำหรับคำพูดที่คุณชายเรียกน้องสาวแท้ๆของตนเองว่ายัยบ้าน่ะ ตัวแทนได้ยินบ่อยจนชินแล้ว

เขารู้ว่าความสัมพันธ์ของพี่น้องบางคนก็ไม่ได้ดี แต่พี่น้องแท้ๆที่ความสัมพันธ์แย่อย่างคุณชายกับคุณหนูน่ะ เขาไม่เคยเห็นมาก่อนจริงๆ

น้องสาวโดนคนรังแก โดนคนคิดบัญชี ในฐานะที่เป็นพี่ชายไม่เพียงไม่ทวงคืนความยุติธรรมหรือระบายอารมณ์แทนน้องสาว กลับบอกว่าน้องสาวต้องรับกรรมในสิ่งที่ตนเองทำ สมน้ำหน้า! เขาดูดีอกดีใจมาก ที่เห็นกรรมตามสนองน้องสาวของตัวเอง

ท่านผู้นำโมโหคุณชายแทบตาย

“เป็นรถยัยบ้านั่นจริงๆ เธอจอดรถตรงนี้ทำอะไร? คงไม่ได้โดนใครฆ่าตายอยู่บนรถหรอกใช่ไหม?”

ตัวแทน: “......”

ปากของคุณชายร้ายจริงๆ!

นั่นน้องสาวแท้ๆนะ!

“จอดรถ นายไปดูหน่อย ถ้าเธอตายอยู่บนรถ ฉันจะได้บอกให้พ่อแม่รู้ ถึงยังไงก็แม่เดียวกัน จะให้เธอตายจนส่งกลิ่นเหม็นแล้วยังไม่มีใครรู้ไม่ได้”

ตัวแทนคิดๆ ถ้าคุณหนูได้ยินเข้า สองพี่น้องต้องตีกันแน่ๆ

เขาจอดรถไว้ที่ริมถนน กวาดสายตาไปรอบๆด้วยความระมัดระวังก่อน ถึงได้ลงจากรถเดินไปทางรถของพลอยไพลิน