รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 737

ประยสย์พูดเบาๆว่า: “เรื่องของเราสามารถชี้แจงได้แล้ว”

กัญาณิศายิ้มและพูดว่า: “คุณไม่ใช่บอกว่าคุณย่าของคุณจะมาสู่ขอเหรอ ฉันต้องร่วมมือแสดงกับคุณบ้าง ไม่อย่างนั้นคงเสียดายต่อความชื่นชมของหญิงชาราที่มีต่อฉัน”

ประยสย์: “……”

“ถ้าคุณต้องการส่งดอกไม้และของขวัญให้ฉัน เชิญฉันไปทานอาหารเย็น ดูหนัง ไปสวนสาธารณะและออกไปเหยียบพื้นข้างถนน ฉันตอบตกลงทุกอย่าง”

ทั้งคนสองคนไปเดทกันดีๆ

จากนั้นประยสย์ก็ยิ้ม แต่เมื่อคนรับใช้นำของว่างและผลไม้ออกมา ประยสย์ก็กลับไปมีท่าทางเย็นชา

อีกเดี๋ยวพี่สาวภรรยาของเขาก็จะกลับมาแล้ว

ด้วยความเร็วพี่สาวภรรยาในอนาคต ประยสย์รู้สึกว่าใบหน้าของเขาบวมเพราะถูกพี่สาวภรรยาตบ เขาไม่ดีขนาดนั้นเลยเหรอ

เมื่อรู้ว่าเขากำลังจะมา พี่สาวภรรยาก็ทิ้งทุกอย่างไว้ในบริษัทแล้วรีบกลับมา

บางทีชเนนทร์อาจไม่ได้บริการแบบนี้ ซึ่งคนที่สามารถทำให้กิติยาทิ้งทุกอย่างและรีบกลับบ้าน มีแค่เธอ

ประยสย์ปลอบโยนตัวเองในใจ และถือว่าการกลับมาอย่างเร่งรีบของกิติยาเป็นสัญญาณว่าให้ความสำคัญแก่เขา

“คุณกิติยา”

ทันทีที่กิติยาเข้าไปในห้อง ประยสย์ก็วางแก้วน้ำของเขา ยืนขึ้นและเรียกอย่างสุภาพ

หลังจากจ้องมองที่ประยสย์ครู่หนึ่ง กิติยาก็พูดอย่างใจเย็น “คุณประยสย์ เชิญนั่งค่ะ”

ประยสย์นั่งลง

เมื่อกิติยาเข้ามา เธอได้เห็นทะเลดอกไม้ขนาดใหญ่ที่ทางเข้าคฤหาสน์แล้ว

น้องสาวถือกล่องสีแดงขนาดใหญ่อยู่ในมือ ไม่ต้องถามเธอก็รู้ว่ามันเป็นของขวัญที่ประยสย์มอบให้น้องสาวของเธอ

เมื่อเห็นพี่สาวของเธอมองมา ณิศารีบวางกล่องลงบนโต๊ะ แล้วยิ้มอย่างอ่อนโยน “พี่คะ พี่กลับมาทำไมเหรอคะ”

เธอลุกขึ้นและเดินไปหาพี่สาวของเธอ และช่วยเธอถอดเสื้อโค้ตอย่างเอาใจใส่ ในห้องอบอุ่น เธอไม่จำเป็นต้องสวมเสื้อมากมาย

ประยสย์มองดูด้วยความอิจฉา

ณิศายังไม่เคยเอาใจใส่เขาขนาดนี้มาก่อน

โชคดีที่กิติยาเป็นพี่สาวแท้ๆของณิศา พี่น้องสองคนต้องพึ่งพาอาศัยกันมานานหลายปี และความเป็นพี่น้องก็ลึกซึ้ง เขาได้แต่อิจฉาริษยา แต่ไม่สามารถแย่งชิงตำแหน่งของกิติยาได้

และเขาก็ไม่โง่พอที่จะไปแย่งชิงตำแหน่งของกิติยา

เขายังต้องเคารพพี่สาวภรรยาคนนี้

“พี่ได้ยินว่าคุณประยสย์มาเยี่ยม และบังเอิญว่าบริษัทไม่ยุ่ง พี่จึงกลับมาดู คุณประยสย์ ไม่รู้คำแนะนำอะไรหรือเปล่าคะ”

กิติยานั่งลงกับน้องสาวของเธอ และจ้องมองไปที่ประยสย์

ประยสย์รีบพูดว่า: “คุณกิติยาพูดเกินไปแล้มครับ ผมไม่กล้าแนะนำอะไรคุณหรอก ผมกำลังจีบณิศาและให้ เซอร์ไพรส์กับณิศา ไม่คิดว่าคุณกิติยาจะรู้ ผมทำเว่อร์เกินไปจริงๆ คราวหน้าผมจะทำอย่างเงียบๆกว่านี้สักหน่อย”

กิติยาสาปแช่งอยู่ในใจ แต่สีหน้าของเธอยังคงไม่เปลี่ยนแปลง

ณิศาเรียกพี่สาวของเธอเบา ๆ

กิติยาหันศีรษะไปมองน้องสาวของเธอ และเห็นว่าน้องสาวของเธอลังเลที่จะพูด แล้วใบหน้าของเธอยังแดงอยู่ กิติยาตกใจ น้องสาวของเธอถูกคำพูดของประยสย์หลอกได้แล้วใช่หรือไม่

เธอตบหลังมือน้องสาวของเธอและไม่ปล่อยให้เธอพูด เธอพูดกับประยสย์ต่อว่า: “คุณประยสย์ แม้ว่าคุณต้องการให้โอกาสคุณและณิศา ทว่าฉันก็ไม่ต้องการให้คุณสองคนอยู่ด้วยกัน แม้ว่าคุณจริงใจ แต่ตระกูลสาระทาของคุณอยู่ไกลเกินไป คุณประยสย์ก็ชัดเจนเกี่ยวกับสถานการณ์ของครอบครัวเราเช่นกัน”

“ตอนนี้ฉันมีณิศาเป็นครอบครัวเท่านั้น ณิศามีนิสัยอ่อนโยน ฉันกังวลให้เธอแต่งงานอยู่ห่างออกไปจริงๆ เมื่อก่อนตระกูลสาระทาของคุณวุ่นวายขนาดนั้น ฉันไม่ไว้วางใจ และถึงตอนนี้ตระกูลสาระทาของคุณกะเงียบสงบหน่อบลยแล้ว ฉันก็ยังวางใจไม่ได้”

“เว้นต่คุณจะมาเป็นลูกเขยแต่งเข้า แต่ฉันคิดว่านั่นคงเป็นไปไม่ได้ คุณเป็นนายน้อยของตระกูลสาระทา อนาคตจะเป็นผู้นำของตระกูลสาระทา ซึ่งคุณมีภาระหน้าที่ของคุณ และเป็นไปไม่ได้ที่จะละทิ้งความรับผิดชอบของคุณและหนีมาที่นี่เป็นลูกเขยตระกูลนนท์สัจทัศน์ของเรา”

ประยสย์: “……เรื่องการเป็นลูกเขยแต่งเข้านี้ ฉันต้องคุยกับพ่อแม่ก่อน ภ้าพ่อแม่ของฉันไม่มีปัญหาอะไร ฉันก็ยินดีเป็นเขยเข้าบ้านของตระกูลนนท์สัจทัศน์ เพียงแค่ได้อยู่กับณิศา”

กิติยา: “……”

การเป็นลูกเขยแต่งเข้า ผู้ชายส่วนใหญ่จะไม่ต้องการเป็น ไม่ต้องพูดถึงผู้ชายที่มีทั้งอำนาจและเชื่อเสียงอย่างประยสย์

กิติยาคิดว่าถ้าเธอพูดอย่างนั้นแล้ว ประยสย์จะถอยออกอย่างแน่นอน

แต่ไม่คาดคิดประยสย์จะพูดว่าแค่พอแม่ตอบตกลง เขาก็จะยอมเป็นลูกเขยแต่งเข้า

ประยสย์พูดขนาดนี้แล้ว เธอยังคัดค้านต่อ อืม ดูเหมือนว่าก็ไม่มีเหตุผลอื่นแล้ว

กิติยาได้ลิ้มรสความรู้สึกของการพูดไม่ออกเป็นครั้งแรก

ณิศารู้สึกประหลาดใจที่ประยสย์เต็มใจที่จะเป็นลูกเขยแต่งเข้าบ้านเพื่อเธอ