“พี่สะใภ้ รีบบอกเบอร์มือถือของชุติภากับฉันที แล้วฉันจะตรวจสอบว่าตอนนี้เธออยู่ที่ไหน”
เมื่อเห็นว่าเทวิกาจบสนทนากับชุติภาแล้ว ณภัทรก็รอไม่ไหวที่จะถาม
เทวิกามองไปที่เขาและพูดว่า: “ถ้านายสามารถคิดได้ ชุติภาก็สามารถคิดได้เช่นกัน เธอยืมโทรศัพท์มือถือของคนอื่นโทรหาฉัน พอนายสืบหาจนรู้ว่าเธออยู่ที่ไหนได้ เธอก็คงผ่าตัดคนไข้เสร็จจากไปแล้ว”
ณภัทร: “……”
“ตอนนี้เธอกำลังรีบช่วยคนไข้ผ่าตัด ฉันยังไม่ทันได้ถามอะไรเธอสักคำ เธอก็วางสายไปแล้ว”
เทวิกามองไปที่น้องสามีอย่างเห็นอกเห็นใจ
หากมีผลลัพธ์ระหว่างสองคนนี้ ผู้หญิงต้องเป็นราชาอย่างแน่นอน
เกรงว่าณภัทรจะถูกชุติภากินขาด
“เธอกำลังช่วยผู้ป่วยผ่าตัด ซึ่งต้องใช้เวลาหลายชั่วโมงจึงจะเสร็จ ถ้าฉันรีบไปเดี๋ยวนี้ บางทีฉันอาจจะได้พบเธอ”
ณภัทรไม่ยอมแพ้
เขาแค่อยากรู้ว่าสาวกลิ่นหอมยาคนนั้นคือชุติภาหรือไม่
ทว่าเมื่อพิจารณาการหลบซ่อนของชุติภาจากพวกเขาแล้ว มีความเป็นไปได้ถึงเก้าสิบเปอร์เซ็นต์ว่าคือเธอ
เมื่อณภัทรคิดว่าสาวกลิ่นหอมยาเป็นชุติภา เขาก็รู้สึกหงุดหงิดและหนักใจยิ่งกว่าเดิม
นั่นเป็นคนที่โหดเหี้ยมมากๆเลยนะ
ในเมื่อณภัทรไม่กลัวไปอย่างเปล่าประโยชน์ เทวิกาจึงให้เบอร์โทรนั้นกับณภัทร
หลังจากที่ณภัทรได้รับเบอร์โทร เขาก็ขอบคุณพี่สะใภ้ หันหลังกลับและจากไป
เทวิกาเฝ้าดูน้องสามีจากไป จากนั้นเปิดไลน์และแน่นอนว่าเธอเห็นคนแปลกหน้าขอเพิ่มเธอเป็นเพื่อน หลังจากที่เธอคลิกเข้าไป คนๆนั้นก็ไม่พูดอะไรไร้สาระ และส่งประวัติของพิรัตน์มาโดยตรง
หลังจากเทวิกาได้รับ เธอก็ตอบกลับว่า “ขอบคุณ” ใครจะรู้ว่าหลังจากส่งมันออกไปแล้วเธอพบว่าอีกฝ่ายได้ลบเธอออกจากเพื่อนในไลน์แล้ว
เธอ: “……”
หลังจากได้เห็นประวัติของพิรัตน์แล้ว เทวิกาไม่สามารถสงบสติอารมณ์ได้เป็นเวลานาน
เธอบันทึกข้อมูลประวัติของพิรัตน์ และส่งให้ยศพัฒน์ดู
ตามที่คาดไว้ พิรัตน์เป็นคนที่มีภูมิหลัง เขาเป็นคนเมืองH ซึ่งในพื้นที่นั้นตระกูลอัฏฐกรเมธาเป็นตระกูลที่ยิ่งใหญ่และเก่าแก่ และเหมือนกับตระกูลสาระทาที่แยกออกเป็นครอบครัวสายตรงและครอบครัวย่อย ส่วนผู้นำแน่นอนว่าต้องเป็นครอบครัวสายตรงเป็นผู้สืบทอดโดยตรง
จากนั้นครอบครัวย่อยก็แข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ จนในที่สุดความขัดแย้งก็ปะทุขึ้น และครอบครัวสายตรงก็พ่ายแพ้อย่างย่อยยับ ยกเว้นพิรัตน์ที่สามารถหลบหนีโดยภายใต้การคุ้มครองของพี่เลี้ยงที่ซื่อสัตย์ ส่วนคนอื่นๆก็เสียชีวิตหมด
อย่างไรก็ตาม ตระกูลอัฏฐกรเมธาไม่ได้บอกไว้ว่าผู้ที่แข็งแกร่งคือผู้นำ ดันนั้นหากพวกเขาต้องการสืบทอดทุกอย่างของตระกูลอัฏฐกรเมธา พวกเขาต้องมีโทเค็นผู้นำและโทเท็มมังกร ซึ่งทั้งสองอย่างนี้ขาดอย่างใดอย่างหนึ่งไม่ได้
ครอบครัวสายตรงเสียชีวิตหมดแล้ว เหลือเพียงพิรัตน์เด็กน้อยวัยหนึ่งขวบ ถ้างั้นโทเค็นผู้นำคงตกไปอยู่ในมือครอบครัวย่อยแล้วแน่ ส่วนโทเทอมมังกร……
เทวิกานึกถึงโทเท็มที่อยู่บนแผ่นหลังพิรัตน์ทันที
ถ้างั้นก็แปลว่า ครอบครัวย่อยของตระกูลอัฏฐกรเมธาฆ่าฟันกันจนตายแล้วได้โทเค็นผู้นำ ทว่าท้ายที่สุดพวกเขาก็ไม่สามารถสืบทอดทุกสิ่งได้ ความแตกต่างของตระกูลอัฏฐกรเมธาคือทุกสิ่งในตระกูลอัฏฐกรเมธาจะถูกควบคุมโดยผู้พิทักษ์ ซึ่งพวกเขาจะยอมรับแค่โทเค็นและโทเท็ม
หากทั้งสองขาดสิ่งใดสิ่งหนึ่งพวกเขาก็จะไม่ยอมก้มหัว และถึงอยากใช้กำลังปล้นทุกอย่างมา พวกเขาก็ต้องสังหารทุกคน ซึ่งจะต้องคร่าชีวิตผู้คนนับหมื่น จึงไม่มีคนกล้าเสี่ยง
เมื่อพิรัตน์เติบโตขึ้น หากเขามีความสามารถที่จะกลับไปแก้แค้นและชิงโทเค็นผู้นำกลับคืนมา ทุกสิ่งทุกอย่างในตระกูลอัฏฐกรเมธา ก็จะยังคงกลับไปอยู่กับครอบครัวสายตรง
เพราะโทเท็มถูกสลักไว้บนหลังของพิรัตน์
เมื่อยศพัฒน์ดูเสร็จ เขาก็โทรหาเทวิกาทันที
“ฉันเดาไม่ผิดจริงๆว่าพิรัตน์มีภูมิหลังที่แข็งแกร่ง
จู่ๆเสียงของยศพัฒน์ก็หนักขึ้น และเขาพูดอย่างจริงจังว่า: “ฉันเป็นคนแบบนั้นเหรอ? เรารู้จักกันมากว่าสิบปี ในสายตาของเธอ ฉันเป็นคนประเภทที่กลัวปัญหา?”
เทวิการู้ว่าสิ่งที่เธอพูดเมื่อกี้นั้นค่อนข้างหนัก เธอจึงนิ่งเงียบและไม่ตอบ
“เธอไม่ต้องการส่งเขาไป เราก็เลี้ยงเขาต่อได้”
“เขาเป็นเด็กกำพร้า และคนในครอบครัวของเขาก็ตายไปหมดแล้ว เราเลี้ยงดูเขามานาน ฉันไม่อยากที่จะส่งเขาไป แต่เขาก็คือตัวระเบิดจริงๆ และวันหนึ่งอาจไม่ระวังไปจนจุดชนวนระเบิด ซึ่งบางทีพวกเราอาจถูกระเบิดจนไม่เหลือชิ้นดี
หลังจากที่เทวิกาง่อน เธอก็เข้าใจว่าพิรัตน์เป็นปัญหาใหญ่ และถ้าศัตรูของเขารู้เรื่องการรับเลี้ยงพิรัตน์ มันก็ไม่ใช่เรื่องดีสำหรับเธอหรือทุกคนในตระกูลอริยชัยกุลเลย
เธอจะไม่คำนึงถึงความปลอดภัยของทั้งครอบครัวเลยไม่ได้
ใช่ ตระกูลอริยชัยกุลของพวกเขาเป็นเหมือนจักรพรรดิท้องถิ่นในเมืองแอคเซสซ์ แต่ปืนที่เปิดเผยนั้นสกัดกั้นได้ง่ายมาก แต่ยากที่จะป้องกันลูกศรที่ซ่อนอยู่
“คุณชุติภาไม่ใช่ว่าอยากรับเขาเข้ามาเป็นลูกศิษย์หรือ ฉันคิดว่าให้คุณชุติถามารับเขาไปเลี้ยงล่วงหน้าจะยังปลอดภัยกว่า
ยศพัฒน์คิดว่าผู้คนในแวดวงของชุติภานั้นล้วนเป็นวีรบุรุษในช่วงเวลาที่มีปัญหาเมื่อหลายสิบปีก่อน และตอนนี้พวกเขายังคงเป็นตำนานในโลก ซึ่งหากพิรัตน์อาศัยอยู่กับชุติภา ก็จะหาตัวยากและปลอดภัยกว่า
หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง เทวิกาก็พูดว่า: “ฉันอยากจะคิดเรื่องนี้อย่างใจเย็น และถ้าครั้งต่อไปที่คุณชุติภาติดต่อฉัน ฉันจะลองคุยกับเธอ”
เทวิกาไม่เต็มใจที่จะส่งพิรัตน์ไป
แต่ภาระของพิรัตน์นั้นหนักเกินไป และที่สำคัญเป็นเพราะเขามีบางอย่างที่คนพวกนั้นต้องการ ซึ่งหากเธอและยศพัฒน์ไม่สามารถปกป้องพิรัตน์ได้ พิรัตน์ก็จะตายอย่างแน่นอน
หลังจากที่เธอสงบสติลง เธอก็ต้องคิดหาวิธีที่ดีที่สุดให้พิรัตน์
แน่นอน วิธีที่ดีที่สุดคือนำคนเลวเหล่านั้นมาลงโทษ ทว่าตอนนี้เธอยังไม่รู้ว่าคนเหล่านั้นฆ่าครอบครัวของพิรัตน์ได้อย่างไร และเธอไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรในขณะนี้
เฮ้ย!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน