“อย่าคิดมาก ตอนนี้พิรัตน์อยู่กับเรายังคงปลอดภัยอยู่ คืนนี้ฉันจะกลับบ้าน แล้วเรามาคุยกันดีๆ”
“อืม นายยุ่งอยู่ใช่ไหม งั้นนายทำงานต่อก่อนเถอะ”
อารมณ์ดีของเทวิกาถูกทำลายเพราะเรื่องภูมิหลังของพิรัตน์
ยศพัฒน์กำชับเธอสองสามคำก่อนที่จะวางสาย
เทวิกาอารมณ์ไม่ดี เธอจึงไปที่ร้านกาแฟของเธอ
เนื่องจากกนกอรกำลังตั้งครรภ์ เธอจึงไม่ได้ไปฮันนีมูนหลังจากแต่งงาน และเธอไม่ต้องการเลี้ยงครรภ์ที่บ้าน ดังนั้นเธอจึงยืนกรานที่จะกลับร้านกาแฟหลังแต่งงาน
เพื่อนรักทั้งสองคนกลับมารวมตัวกันที่ร้านกาแฟ
ทั้งสองมองหน้ากันแล้วยิ้ม
“ฉันรู้ว่าเธอไม่สามารถอยู่บ้านนิ่งๆได้”
ทวิกาพูดอย่างคุ้นเคย และเดินไปหาเพื่อนของเธอที่แคชเชียร์ “วันนี้เธออยู่ที่ร้านมาทั้งวันแล้วหรือเพิ่งมาที่นี่”
“ฉันเพิ่งมาที่นี่เมื่อตอนบ่าย ทำไมเธอถึงอยู่คนเดียวล่ะ แล้วพิรัตน์อยู่ที่ไหน?”
กนกอรมองไปข้างหลังเพื่อน ยกเว้นบอดี้การ์ดที่ตามมา เธอไม่เห็นใครอื่น
หลังจากที่บอดี้การ์ดเข้ามา เขาก็หาที่นั่งโดยอัตโนมัติและนั่งลง ปกป้องคุณหญิงอย่างเงียบๆ
เมื่อเห็นบอดี้การ์ดของตระกูลเดชอุป บอดี้การ์ดของตระกูลอริยชัยกุลก็พยักหน้าไปทางพวกเขา
ทั้งสองฝ่ายต่างเข้าใจซึ่งกันและกันโดยไม่จำเป็นต้องพูดออกมา
“แม่สามีของฉันดูแลอยู่”
เทวิกาเดินเข้าไปทางแคชเชียร์ จากนั้นมองกนกอรขึ้นและลง และพูดด้วยรอยยิ้มว่า: “อร ฉันรู้สึกว่าหลังจากงานแต่งงาน เธอตัวกลมขึ้นเล็กน้อยนะ”
เธอหยิกเนื้อเอวเพื่อนอย่างตั้งใจ “เอวเรียวๆก็หายไปแล้ว”
กนกอรก็บีบเอวของเธอ “เธอยังมาว่าฉันอีก เธอคิดว่าของเธอก็ยังมีอยู่อีกเหรอ ท้องของเธอใหญ่พอๆกับของฉันเลย และในอีกสองเดือนท้องของเธอจะใหญ่กว่าของฉัน”
เธอตั้งครรภ์ลูกคนเดียว แต่ของเทวิกาเป็นลูกแฝด
“พวกเธอโชคดีมาก สามารถมีลูกสองคนในครั้งเดียว ลินท์ใช่ และเธอก็ใช่ ฉันอยากมีลูกอีกสักคน แต่ต้องทนกับความเจ็บปวดของการตั้งท้องอีกสิบเดือนอีกครั้ง”
หลังจากที่รู้ว่าเธอท้อง พ่อผัวและแม่ผัวของเธอก็ปฏิบัติกับเธอดีกว่าเมื่อก่อนมาก
ก็แค่——
แม่สามีบัณฑิตามักพูดถึงการมีลูกชายอยู่เสมอ
แม้ว่ากนกอรจะเคยฝันถึงการตั้งครรภ์ครั้งหนึ่ง ฝันว่ามีเด็กผู้ชายเรียกเธอว่าแม่ แต่เธอก็ยังรับประกันไม่ได้ว่าลูกในท้องของเธอจะต้องเป็นลูกชาย
แม่สามีทำให้เธอกดดันในการคลอดลูกชายมาก โดยหวังว่าเธอจะคลอดลูกชายคนโต และบอกว่าการมีลูกชายก่อนนั้นเป็นเหมือนการให้ความมั่นใจมากขึ้น แต่ถ้าเธอคลอดลูกเป็นลูกสาว ก็ให้เธอคลอดคนที่สามคนที่สี่ต่อ
ยังไงซะในความหมายของแม่สามีก็คือต้องมีลูกชาย!
“ตั้งท้องลูกแฝดมันเหนื่อยนะ เธอไม่ค่อยอ้วกมาก แต่ฉันอ้วกแทบตาย”
เทวิกาหันกลับมาและคั้นน้ำผลไม้สดสองแก้วให้ตัวเธอเองและเพื่อนของเธอ และไปหยิบขนมอบใหม่สองสามอย่าง ทั้งสองคนนั่งที่แคชเชียร์ดื่มน้ำผลไม้และกินของว่าง
น่าแปลกที่เทวิกาจะไม่อาเจียนตอนกินของว่าง
เธอบอกยศพัฒน์ว่าเจ้าตัวน้อยสองคนในท้องของเธออาจจะเป็นคนรักของหวานมากๆ
ยศพัฒน์พูดไม่ออกบอกไม่ถูก
ลูกน้อยยังไม่เป็นรูปเป็นร่างเลย จะรู้ได้อย่างไรว่าชอบของหวาน?
“ยังอ้วกอีกเหรอ”
“อย่างไรก็ตาม หลังจากกินไปไม่นานก็จะอาเจียนเลยทันที โดยเฉพาะดื่มนมไม่ได้เลย ซึ่งแม่สามีของฉันบอกว่าตอนเธอท้องยศพัฒน์นั้น เธอก็ไม่สามารถดื่มนมได้”
เพราะเธอไม่อ้วกหลังจากกินของว่าง เทวิกาจึงกินเยอะหน่อย
เธอเป็นคนรักของหวานมาโดยตลอด
“สามีที่บ้านเธอไม่ติดเธอแล้วเหรอ?”
แต่เธอยังคงลดเสียงลงและพูดว่า: “แม่สามีของฉันไม่ถูกกับฉันจริงๆ แม้เวลาจะผ่านไปนานขนาดนี้ เราก็ไม่สามารถเข้ากันได้ดีเท่ากับเธอและแม่สามีของคุณ”
“ตั้งแต่ข่าวเรื่องท้องฉันประกาศในวันแต่งงาน แม่สามีก็พูดถึงหลานชายทุกวัน ได้ยินว่ากินอะไรถึงจะคลอดลูกชาย ก็จะหามาให้ฉันกิน ไม่เป็นอันตราย ฉันก็จะให้เกียรติกินบ้าง แต่ถ้าเป็นอันตราย ฉันก็จะปฏิเสธ และเธอก็จะรู้สึกไม่พอใจ”
“เมื่อกี้เธอโทรมาหาฉันบอกว่า เธอไปขอดูดวงที่วัดที่ได้ผลดีที่สุด โดยเธอถามเรื่องเพศลูก และถามว่าถ้านี่เป็นลูกสาวล่ะ คำพูดเธอเหมือนไม่อยากให้ฉันเก็บลูกนี้ไว้”
กนกอรรู้ถึงความหมายที่แม่สามีพูด สีหน้าเธอก็แย่ลง
“เบศวร์อยากได้ลูกสาวมาก เขาตุนชุดเจ้าหญิงไว้ล่วงหน้าหลายชุด แต่แม่ของเขากลับบอกว่าถ้าฉันตั้งท้องเป็นลูกสาว ทางที่ดีให้เอาออก แต่ไม่จะเป็นลูกชายหรือลูกสาว ต่างก็เป็นลูกของฉัน ไม่ต้องพูดถึงว่าเบศวร์ไม่มีข้อคิดเห็นใดๆ และถึงเขาไม่ชอบ ในเมื่อฉันตั้งครรภ์แล้ว ฉันก็จะให้กำเนิดเด็ก อย่างมาก ฉันจะเลี้ยงเขาเอง”
กนกอรไม่สามารถฆ่าเด็กได้
ยิ่งเป็นไปไม่ได้ที่จะทำแท้งเพราะเธอตั้งท้องเป็นลูกสาว นี่เป็นลูกคนแรกของเธอนะ!
ตระกูลเดชอุปสามารถสืบทอดบัลลังก์ได้เหรอ จำเป็นต้องเป็นลูกชายอย่างเดียว
เมื่อได้ยินเช่นนี้ เทวิกาก็ขมวดคิ้วและพูดว่า: “แม่สามีของเธอทำแบบนี้ได้อย่างไร เธอก็เป็นผู้หญิงไม่ใช่เหรอ ผู้หญิงแล้วทำไม ทุกคนในครอบครัวของฉันยังตั้งหน้าตั้งตารอเด็กในท้องจะเป็นเจ้าหญิงทั้งสองคนเลย”
มีเพียงลูกสาวเท่านั้นที่หายากในตระกูลอริยชัยกุล
เพียงแค่ดูก็รู้สถานะของป้าในตระกูลอริยชัยกุล
พ่อแม่และพี่ชายรักเธอสุดหัวใจ และเมื่อหลานชายโตขึ้น ต่างก็เอ็นดูป้าเช่นกัน
จะเห็นได้ว่าลูกสาวในตระกูลอริยชัยกุลหายากเพียงใด
“สุดท้ายก็เพราะเธอไม่ชอบฉันอยู่ดี”
กนกอรเย็นชา: “ลูกสะใภ้ที่พึงพอใจที่สุดของเธอจะออกมาในอีกไม่กี่เดือน เธอเลยอดไม่ได้เริ่มจุกจิกกับฉัน”
เปรมาประพฤติดีในนั้นและมีการกล่าวกันว่าเธอจะออกไปในไม่ช้า
“ไม่สำคัญว่าเธอจะพูดอะไร แค่เบศวร์ไม่รังเกียจที่เธอคลอดลูกผู้หญิงก็พอ ยิ่งไปกว่านั้นตอนนี้ยังไม่รู้ว่าเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง ส่วนเรื่องดูดวงพวกนั้นเชื่อถือมากไม่ได้ ไม่ต้องพูดถึงดูดวงเท่านั้น บางครั้งยังมีคนไปแอบๆตรวจดูเพศเด็กก็ยังไม่แม่นเป็นบ้างครั้งเลย”
เคยได้ยินคนพูดกันเยอะว่าตรวจได้ลูกสาวแต่คลอดออกมาแล้วได้ลูกชาย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน