รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 758

หลังจากได้รับผลลัพธ์ที่ถูกใจ นายหญิงจึงลากลับอย่างพึงพอใจ

สองสามีภรรยาไม่ได้ไปที่บ้านตระกูลบุญเยี่ยม แต่ตรงไปเข้าพักที่โรงแรมบี.เอ.เอ็ม

ส่งบอดี้การ์ดนายหนึ่งให้นำของขวัญเต็มคันรถไปให้บ้านตระกูลบุญเยี่ยม

หลังจากรอให้นายหญิงไปแล้ว แขกคนอื่นๆที่สังเกตเห็นสีหน้าของกิติยา ก็รู้แล้วว่าเธออยากคุยกับน้องสาวตามลำพัง ทุกคนจึงทยอยๆกันลากลับไป

ไม่นาน ภายในห้องโถงที่หรูหราก็เหลือแค่กิติยากับกัญณิศาสองพี่น้องรวมไปถึงชเนนทร์ด้วย

ชเนนทร์รินน้ำอุ่นมาให้ภรรยา ตอนที่ส่งน้ำไปให้ภรรยา เขาพูดอย่างอ่อนโยน: “ค่อยๆคุยกับณิศานะ”

เขากับประยสย์เป็นพี่ชายของวิกาทั้งคู่ ทั้งสองคนจึงต่างมองกันและกันเป็นพี่น้อง แต่ถ้าประยสย์ไม่ได้รักน้องสาวของภรรยา ชเนนทร์ก็ไม่เข้าข้างประยสย์หรอก

กิติยารับแก้วน้ำที่สามีส่งมาให้ ดื่มไปสองอึกใหญ่ๆ มองใบหน้าที่แดงระเรื่อสีหน้าลังเลของน้องสาว พยายามระงับความโกรธที่อัดแน่นเอาไว้ ยังพูดกับน้องสาวด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน: “ณิศา ประยสย์ไม่จริงใจกับแก เขาโดนนายหญิงบังคับ สงสัยนายหญิงจะเอาความตายมาข่มขู่สินะ ไม่งั้นเขาคงไม่รับปากว่าจะแต่งงานกับแกหรอก”

“เขาไม่ชอบแกมาโดยตลอด ไม่ใช่ว่าแกไม่ดี แต่เขาไม่ชอบผู้หญิงอย่างแก พี่ไม่เห็นด้วยที่พวกแกจะคบกัน”

“ต่อให้เขายอมแต่งงานกับแก พี่ก็ไม่ยอมให้แกแต่งงานกับเขาอยู่ดี แกอย่าไปเจอกับเขาอีก อย่าหลงรักเขาอีก เขาไม่ใช่ผู้ชายที่แกจะควบคุมได้”

“พี่”

ณิศาพูดเบาๆ: “เมื่อกี้ฉันโกหก”

“โกหกอะไร?”

ณิศากัดริมฝีปาก อธิบายอย่างรู้สึกผิด: “ก็ที่ฉันบอกว่าประยสย์ไม่อบอุ่นไม่เอาใจใส่นั่นเป็นคำโกหกทั้งหมด ฉันจงใจหลอกนายหญิง”

กิติยา: “......”

ณิศาพูดเบาๆ: “วิกาเคยบอกฉันว่า นายหญิงบังคับให้ประยสย์แต่งงานกับฉันมาโดยตลอด พี่พูดถูกแล้ว นายหญิงเอาความตายมาข่มขู่ แต่ทว่าเรื่องพวกนี้เป็นเรื่องของนายหญิง ไม่เกี่ยวกับประยสย์ ประยสย์จริงใจกับฉันนะ”

“ที่ฉันพูดโกหกหลอกนายหญิงอย่างนั้น เพราะไม่อยากให้นายหญิงแยกฉันกับประยสย์จากกัน พี่ ฉันสัมผัสได้ถึงความจริงใจที่ประยสย์มีต่อฉัน บางทีตอนนี้เขาอาจจะไม่ได้รักฉันอย่างลึกซึ้งก็ได้ แต่การที่เขายินยอมรักฉันแล้ว มันเป็นเรื่องที่ดีนี่นา”

กิติยา: “......”

นี่น้องสาวเธอโดนประยสย์คว้าหัวใจไปแล้วสินะ

“พี่ เพียงแค่ประยสย์ขอฉันแต่งงาน ฉันก็จะตอบตกลงเขา พี่ เชื่อฉันนะ แล้วก็ขอให้เชื่อประยสย์ด้วย ฉันกับเขาอยู่ด้วยกัน ต้องมีความสุขแน่นอน”

กิติยาดื่มน้ำอึกใหญ่ ไม่นานก็ดื่มน้ำแก้วนั้นจนหมด

สักพัก เธอจึงถามน้องสาว: “นี่แกตัดสินใจจะอยู่กับเขาตลอดไปแล้วเหรอ? ไม่กลัวว่าประยสย์ก็กำลังโกหก กำลังแสดงละครอยู่หรือไง? อีกอย่างนะ ต่อให้ตอนนี้แกจะหลอกนายหญิงได้ แต่หลังจากแต่งงาน ถ้าพวกแกรักกันดี นายหญิงมองออก ก็ต้องลงมือกับพวกแก สร้างความวุ่นวายเข้าใจผิดระหว่างพวกแกอยู่ดี”

กัญณิศาคิดๆอยู่ในใจ เธอก็รอให้นายหญิงโจมตีอยู่

“พี่ ฉันเชื่อว่าประยสย์ปกป้องฉันได้ น้าณินกับวิกาก็จะปกป้องฉันเช่นกัน ประยสย์เคยบอกไว้แล้ว เพียงแค่พวกเราแต่งงานกัน เราจะไม่อยู่ในคฤหัสน์ จะไปอาศัยอยู่ที่อุทยาน ไม่อยู่ร่วมกับพวกนายหญิง อะไรที่รบกวนจิตใจก็อย่าไปมองดีกว่า ถ้านายหญิงอยากสร้างปัญหา ก็สร้างไม่ได้หรอก”

อุทยานสาระทาไม่อนุญาตให้คนของคฤหัสน์เข้าไป

ถ้านายหญิงไป เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของอุทยานจะขวางเธอเอาไว้เช่นกัน ไม่ให้เธอเหยียบเข้าไปในอุทยานสาระทา

ไซม่อนบอกคนที่อุทยานไว้แล้ว พวกเขาต้องฟังคำสั่งของญาณิน ญาณินเท่านั้นที่เป็นเจ้านายของพวกเขา ต้องให้ญาณินเป็นคนตัดสินใจ

ประยสย์บ่นๆ: “ฉันรู้สึกว่ามีคนด่าฉันลับหลังนี่นา”

เขาสุขภาพแข็งแรงมาก น้อยครั้งที่จะไม่สบาย

อยู่เมืองซูเพร่าที่อากาศหนาวขนาดนั้น เขายังไม่รู้สึกหนาวจนเป็นหวัดเลย มาเมืองแอคเซสซ์ ตอนกลางวันอุณหภูมิสิบกว่าองศา จะทำให้เขาหนาวจนเป็นหวัดได้งั้นเหรอ?

“ถ้าเราไม่ดื่มยาชงแก้หวัด ก็ไปดื่มน้ำเกลือผสมน้ำส้มสายชูหน่อยแล้วกัน”

ประยสย์ฟังแล้วรู้สึกแปลก “น้ำเกลือผสมน้ำส้มสายชูป้องกันหวัดได้เหรอครับ?”

“ปกติเวลาน้ารู้สึกจะเป็นหวัด ก็จะดื่มน้ำเกลือผสมน้ำส้มสายชูนิดหน่อยน่ะ อีกวันก็ดีขึ้นแล้ว นี่เป็นข้อสรุปจากประสบการณ์ของน้าเอง” พิชญ์สินีพูดแล้วก็สั่งลูกสาว: “วิกา ลูกไปในครัวทำน้ำเกลือผสมน้ำส้มสายชูให้พี่ชายลูกสักชาม ให้เขาดื่มหน่อย”

ประยสย์นึกถึงรถเปรี้ยวของน้ำส้มสายชู เขาไม่ชอบเลย จึงรีบห้ามน้องสาว พูดขึ้น: “น้าพิชญ์ ผมดื่มยาชงแก้หวัดดีกว่าครับ”

เขาไปรินน้ำร้อนมาหนึ่งแก้ว หยิบยาชงแก้หวัดหนึ่งห่อออกมาจากในกล่อง ฉีกซอง เทยาลงไปในแก้วน้ำร้อน คนให้เข้ากัน แล้วฝืนดื่มลงไป

ดื่มไม่ยาก แต่ก็ไม่อร่อยเลย

เพิ่งดื่มเสร็จ เขาก็จามอีกสองที

“น้าพิชญ์ ผมรู้สึกว่ามีคนด่าผมลับหลังนะครับ ดูสิผมดื่มยาชงแก้หวัดแล้ว ยังจามอยู่อีก”

พิชญ์สินี: “เราคิดว่าเราดื่มยาเทวดาหรือไง ถึงกินแล้วจะหายทันที? ต้องปล่อยให้ร่างกายของเราดูดซึมเข้าไปก่อนถึงจะเห็นผล”

ประยสย์ถูๆจมูก บ่นเบาๆ เขายังรู้สึกว่ามีคนด่าเขาลับหลังอยู่ดี