ซูเล่อพลันหน้าแดง “หุบปาก”
เฉิงชิงชิงมองหน้าแดงของซูเล่อ ก็เยาะเย้ย "ฉันพูดแทงใจดำใช่ไหมล่ะ! ภายนอกดูบริสุทธิ์สวยงาม แต่ส่วนตัวเล่นจนไม่มีขอบเขตใช่ไหม! น่ารังเกียจชะมัด"
ซูเล่อโกรธจัด แต่เธอรู้ว่ามันไม่มีประโยชน์ที่จะยุ่งกับคนประเภทนี้ เธอหันกลับไปทางสำนักงาน หลังจากนั้นไม่นานเฉิงชิงชิงก็ตามเข้ามา
คนอื่นๆ ได้ยินว่าเฉิงชิงชิงถูกไล่ออก ภายนอกพยายามปลอบเธอ แต่ในใจกลับมีความสุขมาก
เป็นเรื่องดีที่มีคู่แข่งน้อยลงไปหนึ่งราย!
"ฉันจะบอกพวกเธอทุกคนต้องระวังซูเล่อ บางทีคนที่อยู่เบื้องหลังซูเล่ออาจจะไล่พวกเธอออกทีละคนก็ได้ เธอได้ประโยชน์ฟรีๆ" เฉิงชิงชิงชี้ไปที่ซูเล่อ
ชีหย่าเย้ยหยัน "เธอมีความสามารถขนาดนี้เหรอ"
เฉิงชิงชิงคิดถึงคำพูดเฉิงถัง แม้แต่เจ้านายของเธอก็ยังต้องเขียนรายงาน ความสัมพันธ์นั้นไม่ธรรมดาอย่างที่ชีหย่าคิด แต่เธอจะไม่ใจดีบอกชีหย่า
"ถึงยังไง พวกเธอก็ระวังซูเล่อไว้ละกัน ฉันต้องไปแล้ว ฉันอยู่ในแผนกการแปลได้ ก็มีอนาคตในวงการอื่นได้" เฉิงชิงชิงพูดทิ้งท้ายก่อนจากไป
ซูเล่อปิดหู หมกมุ่นอยู่กับความคิดของตัวเอง เธอคิดว่าฮั่วเหยียนเซียวเป็นคนที่จัดการเรื่องนี้ และออกหน้าแทนเธอด้วย
"ซูเล่อ ออกมากับฉันหน่อย" เสียงของเฉิงถังดังขึ้นที่หน้าประตู
ซูเล่อลุกขึ้นเดินตามเธอออกไป เฉิงถังเดินไปที่แปลงดอกไม้ข้างๆ มองดูเธอ "เมื่อคืนนี้คุณไม่ได้รับบาดเจ็บใช่ไหม"
“ฉันไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณหัวหน้าเฉิงที่เป็นห่วง”
“คราวหน้าหากมีอะไรเกิดขึ้นกับคุณ โทรหาฉันก็ได้ อย่ารบกวนเหยียนเซียวอีก คุณก็รู้สถานะของเขา มีหลายเรื่องที่เขาไม่สะดวกออกหน้า” เฉิงถังเตือนเธอ
ซูเล่อก็ใจสั่นเช่นกัน พยักหน้า "ค่ะ ฉันจะพยายามไม่รบกวนเขา"
เฉิงถังต้องการรู้ว่า ฮั่วเหยียนเซียวและซูเล่อมีความสัมพันธ์แบบไหนกันแน่ เธอส่งคนไปสืบแต่ไม่พบข้อมูลใดๆ ประวัติของซูเล่อนั้นไม่ซับซ้อน แต่เธอไม่มีเบาะแสเลยว่าซูเล่อรู้จักกับฮั่วเหยียนเซียวได้ยังไง
หลังเลิกงานเฉิงถังไปหาซูเล่อ เมื่อเห็นสายตาอิจฉาริษยาของทุกคน ซูเล่อก็ออกมาอย่างทำตัวไม่ถูก เฉิงถังทำอย่างนี้ ดูเหมือนจะแสดงให้เห็นว่าเธอมีแบ็คอัพจริงๆ
"ซูเล่อ รถของฉันอยู่ข้างนอก ไปกันเถอะ!" เฉิงถังถือกระเป๋า หุ่นของเธอดูสง่างามและเปี่ยมด้วยเสน่ห์ของผู้หญิง ซูเล่อมองด้านหลังของเธอ และเครื่องหมายคำถามก็ปรากฏขึ้น
หัวหน้าเฉิงจีบเขามาห้าปี อาศัยความงามของเธอจะไม่สำเร็จได้ยังไงกัน ไม่ใช่ว่าซูเล่อดูถูกตัวเอง แต่ในแง่ของอายุ อาชีพการงาน และความยอดเยี่ยม เฉิงถังเหนือกว่าเธอทุกด้าน
เธอเป็นเพียงเด็กฝึกงานที่ไม่มีประสบการณ์ใดๆ ผู้ชายอย่างฮั่วเหยียนเซียวที่ประสบความสำเร็จและมีชื่อเสียงมาตกหลุมรักเธอได้อย่างไร
ขณะที่ซูเล่อกำลังคิดฟุ้งซ่านก็มาถึงรถของเฉิงถัง เธอนั่งฝั่งที่นั่งผู้โดยสารและเฉิงถังก็ขับรถออกไป
"ซูเล่อ คุณสะดวกคุยเรื่องระหว่างคุณกับเหยียนเซียวไหม" เฉิงถังพูดพร้อมรอยยิ้มในดวงตา เอ่ยเสริมว่า "ฉันคิดว่าฉันเข้าใจพวกคุณผิด ฉันเชื่อที่คุณพูดครั้งก่อน ฉันรู้ว่าพวกคุณบริสุทธิ์ใจ"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
ค่าต่อการอ่านหน้าต่อไปแพงจังค่ะ...
มาแล้ว พึ่งเข้ามาดู...
รอๆๆคะ...
สรุปเรื่องไม่ไปต่อแล้วเหรอค่ะ ติดตามมาตลอดหายไปอีกรอบ เสียดายจังค่ะ กำลังสนุกเลย ด้วยเพราะเหตุผลอะไร ยังไงก็ขอขอบคุณค่ะที่ทำให้การอ่านมีความสุขกับตัวละครที่สร้างจินตนาการให้นะ่ค่ะ...
เรืองหยุดชะงักอีกรอบแล้ว ผู้แต่งไม่สบายหรือเปล่าค่ะ หรือติดอะไรยังก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ รอการกลับมาของนิยายเรื่องนี้อยู่ตลอดค่ะ...
หายไป 3 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน.....
หายไป 2 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน...
สนุกมากค่ะ อยากให้ลงสักวันล่ะ 20 ตอนเลยค่ะ สนุกมากๆๆและมีลุ้นด้วยว่าจะยังไงต่อ ต่อไปจะเป็นคู่ของท่านรองปะค่ะ รองประธาน น่ะจะมีนะ555...
น่าสงสารนางเอกจัง และสงสารพระเอกที่จะบอกคนที่ตนเองรักยังไง ว่าคู่หมั้นตัวเองเป้นญาติกัน...
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...