ซูเล่อถือน้ำเข้ามา “ดื่มน้ำหน่อย แล้วค่อยกินยา!”
ฮั่วเหยียนเซียวรับจากมือเธอหันกลับไปที่โต๊ะโซฟาและนั่งลง เขากลืนยาอย่างร่วมมือ ซูเล่อนั่งข้างๆ และมองดูเขาด้วยดวงตาที่สวยงามของเธอด้วยความทุกข์
“กลับไปนอนเถอะ!”ฮั่วเหยียนเซียวหันมาพูดกับเธอ
ซูเล่อส่ายหัว “ไม่ ฉันจะดูแลคุณ”
“ผมกินยาแล้ว ไม่เป็นอะไรแล้ว”ฮั่วเหยียนเซียวเห็นได้ชัดว่าเธอง่วง ดังนั้นเขาจึงไม่อยากกวนเวลานอนของเธอ
“แบบนั้นก็ไม่ได้ หมอบอกให้ฉันดูแลคุณ”พูดจบซูเล่อขยับร่างของเธอนั่งข้างเขา มือเล็กๆ สีซีดคู่หนึ่งปิดหน้าผากที่เรียบและอวบอิ่มของฝ่ายชาย อุณหภูมิสูงที่ขับเหงื่อ เธอวัดอุณหภูมิที่หน้าผากเขาอีกครั้งเขาตอนร้อนมาก
“ยังร้อนอยู่ คุณจะระบายความร้อนหน่อยไหม”ซูเล่อถาม
ฮั่วเหยียนเซียวขยับมุมปากแล้วพยักหน้า ไข้ขึ้นสูงทำให้ใบใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาแดงก่ำ ภายใต้แสงสลัวดวงตาของเขาพร่ามัว รอยยิ้มทำให้ลักยิ้มปรากฏขึ้น แสดงถึงความเป็นชาย
หัวใจของซูเล่อเหมือนถูกกระแทกด้วยบางสิ่งความเร็วมันเร่งขึ้นมาทันที เธอเม้มปากที่แดงแล้วลุกขึ้น “ฉันจะไปหาผ้าเช็ดตัว”
ซูเล่อหาผ้าเช็ดตัวสะอาดๆ เธอบิดให้แห้งจากนั้นกลับมาที่โซฟา เธอราดแอลกฮฮอล์ลงไปไม่รู้ว่าจะเช็ดตรงไหนดี
ขณะนี้ฮั่วเหยียนเซียวค่อยๆ ปลดชุดนอนออกช้าๆ เปิดคอเสื้อออก โชว์หน้าอกที่แข็งแรงและมีเสน่ห์ของเขาแล้วพูดด้วยเสียงแหบแห้งว่า “เช็ดตรงนี้”
ในจิตใจของซูเล่อสั่นไหวอยู่ครู่หนึ่ง และหน้าเธอก็แดงขึ้นมา เธอยื่นมือไปเช็ดหน้าอกของเขาด้วยผ้าขนหนู เธอแทบจะไม่กล้ามองชายคนนี้เลย
ทั้งเช็ดและถู จู่ๆ นั้นก็มีแขนมาโอบเอว เธอตกอยู่ในอ้อมแขนของชายคนนั้นเป็นวงกลม และใบหน้าของเธอยังไปซุกกับอกของฝ่ายชาย
“ฮั่วเหยียน…”เธอยังเรียกชื่อไม่ทันจบ ก็ถูกปิดด้วยจูบของชายคนนั้น ริมฝีปากร้อนของเขาดูเร่าร้อนกว่าปกติ
ซูเล่อหลับตาตามสัญชาตญาณพยายามอย่างเต็มที่เพื่อปรับลมหายใจและพยายามต้อนรับชายคนนี้ เธอไม่รู้วิธีจูบจริงๆ ดังนั้นเธอจึงหน้าแดงในสองแต่ด้วยเหตุผลบางอย่าง ครั้งนี้เธอดูเหมือนจะเชี่ยวชาญมากขึ้น
การจูบเธอยังคงมึนงง ดูเหมือนว่าเธอจะติดเชื้อจากเขา เธอหายใจหอบถี่ ใบหน้าเล็กๆ สีแดงบนริมฝีปากคือผู้ชายที่มีอำนาจเหนือกว่า ในที่สุดเธอก็สัมผัสได้ถึงอันตราย
เธอตัวแข็งทันที หน้าแดง กัดฟัน แล้วผลักชายคนนั้น “ไม่ได้…ฮั่วเหยียนเซียว…”
มีการประท้วงระหว่างริมฝีปากและฟันของเธอพฤติกรรมที่ใกล้ชิดเช่นนี้ทำให้เธอหวาดกลัวและกังวลใจ
ฮั่วเหยียนเซียวหอบอย่างหนักร่างกายยังมีไข้อยู่ ตอนนี้ยิ่งร้อนกว่า เขาจับทั้งสองมือไว้ไม่ปล่อยให้เธอหนีไป ซูเล่อผลักหน้าอกของเขาด้วยมือเล็กๆ ของเธอและรู้สึกถึงความร้อนที่น่าทึ่งของเขาและการเต้นของหัวใจที่แข็งแกร่ง ฝ่ามือของเธอก็เปียกโชกไปด้วยเหงื่อ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
ค่าต่อการอ่านหน้าต่อไปแพงจังค่ะ...
มาแล้ว พึ่งเข้ามาดู...
รอๆๆคะ...
สรุปเรื่องไม่ไปต่อแล้วเหรอค่ะ ติดตามมาตลอดหายไปอีกรอบ เสียดายจังค่ะ กำลังสนุกเลย ด้วยเพราะเหตุผลอะไร ยังไงก็ขอขอบคุณค่ะที่ทำให้การอ่านมีความสุขกับตัวละครที่สร้างจินตนาการให้นะ่ค่ะ...
เรืองหยุดชะงักอีกรอบแล้ว ผู้แต่งไม่สบายหรือเปล่าค่ะ หรือติดอะไรยังก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ รอการกลับมาของนิยายเรื่องนี้อยู่ตลอดค่ะ...
หายไป 3 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน.....
หายไป 2 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน...
สนุกมากค่ะ อยากให้ลงสักวันล่ะ 20 ตอนเลยค่ะ สนุกมากๆๆและมีลุ้นด้วยว่าจะยังไงต่อ ต่อไปจะเป็นคู่ของท่านรองปะค่ะ รองประธาน น่ะจะมีนะ555...
น่าสงสารนางเอกจัง และสงสารพระเอกที่จะบอกคนที่ตนเองรักยังไง ว่าคู่หมั้นตัวเองเป้นญาติกัน...
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...